[Open] Open up your heart and feel

THERE'S MAGIC DEEP IN OUR HEART

Peppermint

Het territorium was flink overstroomd en daardoor ook de plekken waar ze normaliter haar kruiden haalde. Dit dreef haar naar vreemde plekken. Maar de kruiden bleven niet altijd goed en ze móest voorraden aan gaan leggen voor bladkaal. Ze had Settleddust en Wolfblood maar niet gezegd dat ze dit ging doen, ze zouden haar stoppen. Vandaar ook dat ze hoopte dat ze op haar stealth kon rekenen. Ze zette zich af en sprong over een hek, een verlaten tuin in. Net afgezette lijnen aan planten markeerden de vreemde tweebeen manier van planten houden. Maar ze was hier samen geweest en ze wíst dat hier Catmint en andere kruiden groeiden. Met een zuchtje begon ze tussen de planten te rommelen.

So bite your tongue

And choke yourself to sleep

Dat ze nu tussen de bomen zaten met hun kamp, betekende niet dat de arme kittypets al van hun af waren. Het was een feit wat een beetje onderbouwing nodig had en Moros wist zeker dat niemand uit de Elite het erg vond als hij ook zijn steentje bijdroeg. De kater met zijn piekerige vacht en intussen weer een stukje groter met spieren flink in de ontwikkeling mocht nog geens halsband dragen, de geur was genoeg om het duidelijk te maken waar hij vandaan kwam en ze al met een verschrikte blik zien kijken was al prachtig. Moros had een liefde voor taken, maar sommige taken waren leuker dan anderen. Niet dat dit direct was opgedragen, het hoorde er gewoon bij. Het huis waar hij zich nu bij bevond leek niet bewoond te zijn, dus begreep hij dat hij een stukje door moest lopen op zoek naar wat gezelschap. Of toch niet? Hij meende iets te zien naderen en nam dekking achter een oude ijzeren afvalbak die er nog stond. Al vlug hoorde hij de zachte plof van een landende kat. Shadowclan, hij had de geuren van de clans inmiddels al geleerd en wist dat deze van Shadowclan was. Dus geen Kittypet. Moros voorzichtig langs de afvalbak en zag hoe ze tussen de planten leek te zoeken. Clankatten waren vreemd. Nou ja, tijd om te laten zien wat hij waard was. Al dan alleen aan haar. ''Ik dacht dat jullie veilig in jullie oordjes bleven?''hij stapte uitdagend tevoorschijn. Moros begreep best dat dit een oudere en meer ervaren kat was, maar hij leerde gemeen te zijn. Zijn staart was al wat dikker, al was dat met zijn vacht niet meteen opvallend. ''Moeraszuiper''hoonde hij naar haar. Hij wist dat Shadowclan in een moeras leefde en dus ging hij er vanuit dat ze dat water dan dronken. Al maakte het niet heel veel uit, het was gewoon een leuke scheldnaam.

@peppermint

sarahkik

THERE'S MAGIC DEEP IN OUR HEART

Peppermint

Een stem deed haar opschrikken uit haar gepluk. Ze spitste haar oren en draaide ze vervolgens defensief in haar nek terug. Met stengels van de plantjes tussen haar tanden kwam Pep overeind, klaar om het hazenpad te kiezen. Deze geur kende ze nog wel, het was een geur die haar hart in haar keel liet hameren en haar het liefste liet jammeren om bescherming, maar desondanks probeerde ze geen angst te tonen. "Dat had je dan verkeerd begrepen, Bloodclanner," reageerde ze terug. Ze hoorde zijn gehoon, een zwakke imitatie van wat ze normaal gewend was. Dit was een jonkie, eentje die ze waarschijnlijk kon outrunnen als ze begon te rennen. Desondanks bleef ze licht op haar teentjes staan, klaar om daadwerkelijk het hazenpad te kiezen.

So bite your tongue

And choke yourself to sleep

Hij was heerlijk nieuwsgierig naar wat haar reactie zou zijn, wat voor spanningen hij zou kunnen uitlokken bij haar. Ook in de clans zou elke kat verschillend zijn en hij leerde graag anderen kennen. Het was zoeken naar zwaktes, de plekken waar je op kon drukken. Hij was nog niet zo goed in emoties herkennen, al zag hij hoe ze leek te schrikken van zijn aanwezigheid. De Elite had zich bevestigt in Shadowclan, nog voor zijn komst, maar hij had er verhalen over gehoord. Wat voor ervaringen zou deze poes daarmee gehad hebben? Zo te merken niet al te beste, al kon ze ook gewoon snappen dat Bloodclan met angst en respect behandeld moest worden. Helaas leek ze niet al te angstig te zijn voor hem, wat geen hele grote verrassing was gezien hij nog niet bepaald imposant en gevaarlijk uitzag. Hij was nog jong en onervaren. In haar ogen in elk geval. Ze beantwoorde zijn opmerking. Planten tussen haar tanden. Oh ja, dat hadden die boskatjes ook nog. Ze aten planten. ''Helemaal hier naar toe in je eentje voor wat plantjes''zei hij, proberend zijn stem dreigend te laten klinken. Hij was dat minder gewend, meestal was zijn stem vriendelijk en behulpzaam, slijmerig misschien. Maar meestal kwam hij geen clankatten tegen en dit was een kant waar hij op moest oefenen. De chocolate point likte zijn lippen eens, al leek het nu meer alsof hij de planten wou opeten. Hmm, hij moest beter opletten hoe zijn mentor het deed. Misschien wou ze hem eens meenemen als ze clankatjes lastig ging vallen. ''Dan vraag je om problemen''aangevend dat hij nu het probleem was.

@peppermint

sarahkik

_{Geïnteresseerd keek ze naar de twee, vanaf het dak van een schuur. Ze was niet bepaald van plan om zich te mengen in het gesprek, eerder om te observeren. Orchis zou haar er misschien een tik over geven, maar ze vond het niet heel erg om de Shadowclanner hier wat rond te laten banjeren. Zolang ze niet echt Bloodclan territorium inkwam.. Tja, dan keek ze liever hoe Moros dit zou oplossen. Immers was hij een stuk jonger dan de Shadowclanner. Voor nu had hij de situatie in de hand, maar ze was nieuwsgierig wat hij zou doen mocht de Shadowclanner terug vechten.}

Onderwerp: Re: [Open] Open up your heart and feel