Great poets are made of unrequited love OPEN

Everpaw zat in een boom. De takken waren leeg, niet gevuld met de prachtige bloesems die hier tijdens newleaf waren; maar er was een bepaalde schoonheid in de zachte glinstering van de sneeuw, die ver onder haar volledig egaal leek. Met haar kleine gestalte kon ze zich makkelijk op een van de hogere takken zetten en naar beneden kijken. Hier kwam ze graag - het was een beetje haar ontsnapping van de wereld. Hier kon ze dromen zonder dat iemand haar tegenhield; hier zat ze met haar hoofd in de wolken, letterlijk, en er was niemand die haar er zo ruw uithaalde. Geen enkele verwachting om te praten met een ander, om hen te snappen, om te proberen doen alsof ze net zo was als alle anderen. Gewoon rust, de schone geur van de sneeuw, de wolken boven haar hoofd en haar gedachten in een hele andere wereld waar alles lekker warm was.

OPEN