We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met moeite had de kater zich door de sneeuw heen bewogen. Die hoewel al zeker in hoogte afnemend, nog altijd een vreselijke ondergrond voor de tunneler vormde. Zijn poten al bevroren had na een enkele minuut buiten, diep bevroren toen zijn blik op four trees viel. Waar ooit vier machtige eiken gestaan hadden, waren het er inmiddels nog maar drie, een pijnlijke herinnering aan de barre situatie van nog niet heel lang geleden. Blazesong sloot kort zijn ogen toen het allemaal wederom voor zijn ogen afspeelde, zuchtte geluidloos terwijl hij met zijn staart rustig heen en weer sloeg. Opende pas zijn ogen toen een gekraak in het sneeuw verderop zijn aandacht trok.
Het was de eerste keer dat hij hier sinds de vreselijke chaos weer terugkwam. Toen waren hij en Arcticwolf erin geslaagd hun leader te helpen, zijn toen nog vreselijke mentor. Was zijn mening over haar veranderd sinds ze hem niet elke dag met haar gezeik lastigviel? Niet echt, maar hij was al heel gauw tot de conclusie gekomen dat hij om haar gaf. Niet dat ze dat hoefde te weten.. Voorzichtig stapte hij de besneeuwde open plek op, waar tot zijn verbazing ook iemand anders bleek te zijn. Het was Blazesong, deputy van WindClan die met zijn ogen gesloten zat te.. zitten. Zonder erbij na te denken stapte hij op de ander af, die bij het gekraak van de sneeuw zijn ogen opende. "Herinneringen aan het ophalen?" Vroeg hij de ander, waarna zijn ogen naar de afgebrande eik gleden. Dat gebeurde tegenwoordig vast vaak, dat katten hier kwamen om de gebeurtenis te herdenken.
Blazestar
Moderator
Sannemander 995 Actief All my troubles on a burning pile
Een onbekende kater vervolgde zijn pad naar hem toe. Zo te reuken afkomstig uit Riverclan. De deputy schatte hem niet veel ouder dan een jonge warrior, of een oude apprentice. Hij vroeg hem of hij hier was om herinneringen op te halen, liet zijn rustige blik rustte op de afgebrandde eik. Nu niets meer dan een trieste herinnering van wat het ooit geweest was. Blazesong knikte voor hij zijn kop wat meer ophief en zijn schouders ophaalde. "Zoiets" zijn blik vond kort de kater voor deze weer afstandelijk van hem afgleed. Het was als kijken naar een trein ongeluk. Hier zitten, aangetrokken door het geen dat je liever gewoon vergeet. "Jij?"
Zoiets.. daar kon hij zich wel in vinden. "Ja, ik ook zoiets.." Zuchtte hij. De kou maakte wolkjes van zijn adem. De ander zou hem vast gek vinden als hij zijn gedachten uitsprak. Ach wat, de ander zijn mening boeide hem toch niet. "Het is net zoals een gore wond, of de dood van een clangenoot." Zijn blik rustte nog steeds op de afgebrande eik. Er viel een korte stilte tussen zijn woorden door. "Vreselijk, maar je kan niet wegkijken. Je móét zelfs kijken. Het is alsof het je roept." Plots gleden zijn ogen weer naar de deputy. Hij zou het begrijpen, toch?
Blazestar
Moderator
Sannemander 995 Actief All my troubles on a burning pile
Aandachtig luisterde hij naar de kater zijn woorden, herkende zijn eigen motivate in de omschrijving die de riverclanner hem gaf. Als een wond lag de eik voor hen, een drama waar de ogen niet af te krijgen waren, waar gedachten aan vast bleven plakken als geen ander. Zijn ogen kruistte die van de warrior toen deze naar hem keek, Blazesong knikte instemmend. "Precies" hij zuchtte zachtjes, bleek maar weer dat ze nog niet eens zo heel anders waren dat de clans vaak preekte te zijn. "Het is vreemd, maar waar" zijn blik rustte weer op de nasleep van een vreselijke avond. Een avond waarop ze Brairlight verloren hadden, waar gewonden waren gevallen en de sterren niet hun bestte kant hadden laten zien. "drie bomen op fourtrees , wat een gekte"
Hun blikken kruisten elkaar en automatisch knikte hij mee. Hij vond het moeilijk zich voor te stellen dat dit dezelfde plek was als die waar alle chaos was losgebroken. Fourtrees leek zonder de massa katten altijd zoveel kleiner, nu al helemaal. "Ja, wat een gekte.." Mauwde hij afwezig, maar ook omdat hij gewoonweg niks beters wist te zeggen. Een grinnik glipte uit zijn mond. "Threetrees klinkt niet zo lekker." Legde hij uit, voordat de ander hem misschien oneerbiedig vond.
Onderwerp: To ashes 
ma 3 mei 2021 - 17:17
