[OPEN] Every road you take

Your grace is wasted in your face.
Your boldness stands alone among the wreck.
M A T H I A S _{Hoewel de massief gebouwde kater nog niet zo heel lang deze paden liep, had hij al behoorlijk goed door waar de grenzen van zijn vrije beweging lagen. Waar het gebied van katten die zich clan katten noemde lag en waar deze ophield. Katten die leefde bij codes, blind vertrouwen hadden in bloed en niet omkeken naar diegene die er buiten lagen. Mathias vond het maar een idiote gedachtegang, zoals het andere buitensloot. Zoals ze zich kennelijk dachten niet uit hetzelfde vlees te bestaan als iedere andere kat, enkel omdat ze binnen onzichtbare lijnen geboren waren.
[open]}

MONTY

Courage is not the absence of fear.
It is acting in spite of it.

notesnone<3tag: Orchis

Nelthilta
the most massive characters are seared with scars.

Nelthilta wist dat ze nog geen Member was, maar voor haar kon het niet snel genoeg komen. Het leven als vertrouwde Bloodclanner onder de leiding van haar General, Ome Orchis. De kater mocht wellicht gevreesd worden door velen maar zij, zij zag het licht in zijn ogen. Zag dezelfde kracht als zijzelf wilde krijgen, de macht die hij had over de anderen en kon genieten van de geur van bloed die dikwijls rond hen hing. Nee, de albino mocht wellicht door haar afwijking kleine problemen hier en daar hebben maar haar oom had wel getoond dat een lichamelijke afwijking geen beperking hoefde te zijn. Een kleine glimlach stond op haar lippen terwijl ze luid smakkend haar poten schoon likte. Haar oortjes stonden gespitst toen ze een onbekende Rogue zag naderen terwijl ze lui knipperend met haar ogen overeind kwam en met een gespeelde warme blik op hem af huppelde, niet zoals haar Oom. Hij bewoog namelijk standaard als een konijn, dit was gewoon een vrolijk springende pas. Zacht snorrend drukte ze haar kleinere lichaam tegen de kater aan voordat ze haar nagel bijna teder over zijn schouder liet glijden. Zacht prikkend maar niet zeer doende. 'Ahh.. ik heb al zo lang.. geen sterke katers gezien. Zeg eens knappe vent... Hoe heet je?' Murmelde de albino terwijl ze grijnzend naar hem op keek. Hij was ouder dan haar zeven Moons en had duidelijk littekens onder zijn vacht. Een overlever, en het was leuk om daarmee te spelen.

∎ ◣ ◥

_{Lang duurde het meestal niet, voor zijn grote verschijning werd opmerkt. Zeker nu de witte sneeuw een blanco canvas vormde voor zijn felgekleurde, gehavende pels. Mathias trok aan zijn oortje toen een kattin tervoorscheen kwam, haar witte pels wegvallend in de sneeuw. Enkel haar oogjes vielen echt op, het paars stak sterk af en was een uniek zicht. Mathias fronste kort, nog nooit eerder was hij een ander tegengekomen met ogen van een soortgelijke kleur. Ze was vrij jong, ook al klonken haar woorden er totaal niet naar. Lang had de kater niet nodig om door te hebben met wat voor kat hij de pech had te spreken, haar geur deed hem kort zijn neus op trekken. Het was een geur die heel de twolegplaces besmeurd had, de weides her en der bekladden. Caesar had hem alles verteld over Bloodclan, had er een grote hekel aan gehad. Mathias slikte kort bij de gedachten aan de kater, de ene dag was hij er, de volgende dag was hij niet komen opdagen, verdwenen. Anders dan de gevoelens die hij voor de bloodclanners bij Mathias had achtergelaten, het beeld dat hij van hen geschetst had. "Ha, zegt heel wat over Bloodclan dan." mauwde hij lachend, een trotse blik op zijn blauwe ogen terwijl een grijns op zijn mondhoekjes speelde. Als ze in feiten sprak, zou hij dus met gemak ze allemaal in elkaar kunnen rammen. Een heerlijk mooie gedachten. "Mathias." Een naam, niet zo maar te vergeten. Één waar de kater maar al te trots op was. Het was van hem en niemand anders.}

Courage is not the absence of fear.
It is acting in spite of it.

notesnone<3tag: Orchis

Nelthilta
the most massive characters are seared with scars.

Nelthilta viel weg in de sneeuw, voornamelijk omdat ze stil was totdat ze voor een kat stond, ze licht was en de sneeuw niet echt liet knerpen en omdat de Young One geheel wit was gekleurd afgezien van haar neus en haar bijna paarse ogen. Voornamelijk omdat ze zo weinig melatonine hadden en daardoor de bloedvaten haar blauwe ogen paars deden lijken. Zolang de zon niet geheel door de wolken heen kwam, had de Young One geen problemen met haar ogen, dan deed het licht nog geen zeer. De kater waar ze flirterig naar toe was gelopen leek een stuk ouder maar het was duidelijk dat hij niet precies wist wat hij met de jonge kattin aan moest. Wellicht ook omdat niet elke kat zich zo gedroeg en Bloodclan niet bekend stond om lieve, warme katten. Nee, het waren katten die opgeleid werden om te moorden de oranje kater slikte kort voordat hij uiteindelijk reageerde. 'Ha, zegt heel wat over Bloodclan dan.' mauwde hij lachend, een trotse blik op zijn blauwe ogen terwijl een grijns op zijn mondhoekjes speelde. Nelthilta grijnsde terwijl ze haar tong over haar lippen liet glijden en liefjes met haar staart zwiepte. Onschuldig, maar eerlijk was eerlijk echt onschuldig was ze niet. 'Mathias.' Stelde de Rogue zich voor waardoor de Young One haar kopje neeg en met een glimlach zichzelf voorstelde. 'Nelthilta, en er zijn echt wel knappe katten in Bloodclan maar de meeste zijn oud en verrot.' Grinnikte ze ietwat hoog. Misschien te hoog voordat ze met haar snorharen trok en speels haar nagels uitsloeg. 'Zin in een portie ravotten?' Haar grijns werd enkel breder, eens zien of ze deze oude knapperd uit kon dagen tot voor nu een vriendelijk gevecht.

∎ ◣ ◥

Google leerde graag nieuwe dingen bij. Met zijn fotografisch geheugen kon hij zeer veel informatie opslaan, en dat kwam regelmatig van pas. Van de stad had hij al veel geleerd, van zijn nieuwe stekje in de boerderij ook. Nu kwam hij iets verder, dichter bij de clans. Desondanks was hij voorzichtig om hun grenzen niet over te steken; hij had hun warriorcode geleerd en wist dat dat waarschijnlijk niet heel goed voor hem zou aflopen. Misschien probeerde hij dat later nog, als hij zich verveelde en de drang naar iets nieuws te groot werd. Maar voor nu liep hij braaf de grenzen af; en hij was blijkbaar niet de enige die besloten had om dat aan deze kant van de grenzen te doen. Een kleine witte kattin en een iets oudere - maar nog steeds zeer jonger - tabby stonden gezellig te keuvelen aan de grens. Google greens; de zwart met grijze tabby versnelde zijn pas iets, tot hij bij hen stond en de jongste nog net een suggestieve suggestie kon horen maken aan de oudere. Hij snoof even de geuren op. Het poesje kwam van Bloodclan, dat was duidelijk, maar ze was ook nog te jong voor een halsband en dus waarschijnlijk geen hele grote vijand. De kater had die alles en niets mengeling van geuren die rogues kenmerkte. Zijn eigen geur neigde misschien nog iets meer naar kittypet, hoewel het al even geleden was dat hij bij een gezin op bezoek geweest was en dus zal boerderij langzaamaan meer de overhand nemen. Ook droeg hij geen halsband, natuurlijk; dus hopen dat de ander hem als mede rogue zou aanvaarden. "Hallo.", mauwde hij met kalme stem, het tweetal aankijkend, zich schijnbaar onbewust dat hij hun momentje kwam verpesten. "Gezellig hier."

Onderwerp: Re: [OPEN] Every road you take