[OPEN] Coming out of my cage, and I'm doing just fine~

Met lichte, vlugge pootstapjes, stapte een gracieuze jonge poes de warriors den uit. Haar dikke staart zat in een lichte krul over haar rug gebogen. Haar smaragdgroene ogen keken met een vrolijke, maar ook een licht hautaine tint over het kamp heen. Ze was dan wel niet de grootste poes in de clan, maar ze had een tong als een mes, en ze liet ook zeker niet met zich sollen. Dat mochten ze weten ook. Met dezelfde, vlugge, verende pasjes liep ze naar de prooistapel en pikte ze er daar een wollige muis uit. Ze moest dan wel straks met een patrouille, voor nu moest ze haar maag vullen. Ze kon toch geen patrouille doen op een lege maag? Met vlugge hapjes werd de muis verorberd. Voorzichtig liet Squirreltail haar ruwe, roze tong over haar lippen en basis van haar snorharen gaan. De vacht daar was lichter gekleurd, en daardoor kon je makkelijk zien of dat besmeurd was. Ze had er echter geen zin om er als een barbaar uit te zien. Haar vacht was dan ook netjes en schoon en ze zag er over het algemeen verzorgd uit. Slank, een halflange rosse vacht en een extreem pluizige staart. Hier was ze immers ook naar vernoemd. Nadat ze de overblijfselen van haar prooi begraven had, keek ze rustig in het rond. Haar ogen flonkerden in het zonlicht terwijl haar blik op een kat viel die langs liep. "Hallo," Miauwde ze naar de kat. "Wat ga je doen?"

Crystaltear, een wit-zwarte poes, lag als een hoopje haar op haar plekje in de warriors den, Dromend over het vangen van vogels en muizen en het verjagend van dassen. Slaperig deed ze haar ogen open en keek naar het licht dat haar gewekt had. Voorzichtig stond ze op, rekte zich helemaal uit en ging weer zitten. Ze begon zichzelf te wassen en toen ze eindelijk klaar was, liep ze met passen die de grond nauwelijks leken te raken de warriors den uit. Ze was nog niet bij de prooistapel gearriveert of ze werd alweer lastig gevallen. "Hallo, wat ga je doen?" hoorde ze en ze draaide zich naar de poes toe. "Uuhm, iets eten en straks op jacht patrouille." Miauwde ze terug. Terwijl ze weer snel doorliep, iets van de prooistapel pakte en terug liep naar de poes waar ze zich bijzette. Ze zette haar tanden in het malse vlees van de merel die ze van de prooistapel genomen had. Wat ga jij misschien doen? Ik ben trouwens Crystaltear." Miauwde ze zacht snorrend naar de rosse poes. Haar blik gleed over haar heen, van het puntje van haar oor naar haar staart. Ze vond het best grappig dat de staart van de kat zo pluizig was, maar het gaf haar ook iets schattigs.

Al klaar voor een goed gesprek keek Squirreltail naar de zwart met witte poes die ze net aangesproken had. Benieuwd naar de reactie hield ze haar smalle, fijngevormde kopje ietwat scheef. "Uuhm, iets eten en straks op jacht patrouille." Miauwde de poes. Squirreltail opende haar mond al om iets te zeggen, een reactie te geven of beter gezegd, haar mening die ze altijd klaar had liggen, maar de poes liep alweer door. Een diepe frons kerfde zich in Squirreltails voorhoofd terwijl ze de poes nakeek. Nou dat was beleefd zeg. Squirreltail's blik gleed alweer over het kamp heen, opzoek naar een nieuw 'slachtoffer' om aan te spreken.
Maar de poes kwam ook weer terug gelopen naar Squirreltail toen ze iets van de prooistapel had gepakt, dus het was haar snel vergeven. Toch weigerde Squirreltail om nu als eerste een gesprek te beginnen, koppig dat ze was. "Wat ga jij misschien doen? Ik ben trouwens Crystaltear." Miauwde de zwart-witte poes, Crystaltear. "Ik denk dat ik straks maar op een border patrouille ga," Miauwde Squirreltail kalmpjes terwijl ze haar pootje langs de zijkant van haar kopje liet gaan, "Squirreltail is de naam trouwens," terwijl ze zich voorstelde zwiepte ze eventjes kalmpjes met haar pluizige staart, waar ze duidelijk naar vernoemd was.

"Ik denk dat ik straks maar op een border patrouille ga," Zei de rossige kat. "Squirreltail is de naam trouwens," Crystaltear keek nog even naar de Squirreltail, waarna ze weer een hap van haar merel nam. Eenmaal die op, keek ze weer naar Squirreltail. "En Squirreltail, Hoe gaat het vandaag met jou? En, excuseer dat ik zo onbeleefd was om weg te lopen, maar ik stikte zowat van de honger ..." Crystaltear draaide zich op haar rug en rekte zich zo uit. Even bleef ze zo liggen en keek naar de rossige poes met de dikke, pluizige staart die Crystaltear's aandacht toch wel trok. Even later zette ze zich weer recht en wastte haar poten en kop. Ze keek naar de wolken die zich verplaatste omdat er toch wat wind was. zijzelf hield van Wind, het deed haar goed.

[Sorry Voor De Korte Post!]

Rustig begon Squirreltail langs haar voorpootje te likken, de vacht van haar voorpoot zoals haar kop begon van elke smet verwijderd te raken. Zo, dat was beter. Tevreden snorde ze iets terwijl ze Crystaltear aankeek. De zwart-witte poes nam weer een hap uit haar merel. Ze had klaarblijkelijk wel erg veel honger gehad. Maarja, wie had er niet honger in deze periode van het jaar? Bladkaal... De wind die over het land waaide werd alleen maar ijziger en ijziger en naarder. Vervelend. "En Squirreltail, Hoe gaat het vandaag met jou? En, excuseer dat ik zo onbeleefd was om weg te lopen, maar ik stikte zowat van de honger ..." Miauwde Crystaltear uiteindelijk tegen haar. Squirreltail schudde haar vacht eventjes iets uit voordat ze reageerde, "Gaat wel goed," Miauwde ze, "Ik heb het nogal koud, maar verder gaat het goed, en maakt niet uit hoor, ik denk dat we allemaal wel last hebben van honger in bladkaal," Ze rilde eventjes toen de wind weer over haar rug trok, ijzig koud.Ze krulde haar pluizige staart daarom ook maar over haar voorpootjes heen, om die tenminste warm te houden.

Knipperend tegen het daglicht, opende Thistleheart zijn ogen. Het was alsof hij helemaal niet had geslapen. Alsof hij alleen even geknipperd had, de hele nacht was zwart. En verder was hij nog steeds moe. Hij stond op en voelde de drang opkomen om weer te gaan liggen. Hij rekte zich uit en keek uit de den. Er waren al veel katten wakker en hij stapte langzaam de den uit. Buiten de den ging hij zitten en begon zijn lange zwart-witte te wassen. Tot hij zelfs het puntje van zijn staart helemaal schoon had gelikt. Hij stond op en liep richting de prooistapel. Hij voelde de geuren van prooi zijn neus indringen. Hij koos een muisje uit en keek het ontwakende kamp rond. Hij zag twee poezen samen praten en eten. Hij trippelde erheen en liet zijn lichaam neerploffen op de grond die koud was door Bladkaal. Zijn glimlach was te zien aan weerszijden van het dode lichaampje van het muisje. "Goedemorgen" Zei hij vrolijk, maar een beetje moe, nadat hij het muisje had neergelegd. Hij hoorde zijn maag knorren en nam snel een hap.

Weer snorde ze en sloot haar ogen door het zonlicht dat in haar ogen scheen. "Prachtige dag vandaag, niet? Enkel een ijzige wind, maar er is zon." zei Crystaltear snorrend en keek weer naar Squirreltail. "Goedemorgen." zei ze vrolijk terug toen de kater bij hen neerplofte. Ze ging even zitten en likte langs haar rug. Niet veel later ook nog eens langs haar borst en haar buik. Ze moest tenslotte toch ook proper zijn? Ze ging weer op de koude vloer liggen en genoot opnieuw van de zon. Voor haar was dot geweldig, Wind en zon, alles wat zij wou. ze spitste haar oren even, maar hoorde eerlijk gezegd niet veel anders dan de katten die hier waren. "En, Wat ga jij vandaag doen?" vroeg ze aan de kater die bij hen was komen zitten/liggen. Opnieuw werd ze afgeleid door de bosgeuren en de overige vogeltjes dat nog rondfladderde door de lucht. Maar al snel keek ze terug naar de kater en Squirreltail.

Een van de poezen, die hij herkende als Crystaltear, zei vrolijk "Goedemorgen." terug en begon zichzelf te likken. Ze leek te genieten van de zon op haar vacht. Hij nam weer een hap van zijn muisje en voelde het sappige vlees door zijn keel glijden. Ze mochten blij zijn met genoeg prooi in bladkaal. Maar het zou wel beter zijn als hij ging jagen. Na nog wat snelle happen was het muisje op en hij gooide een laagje zand over de overblijfselen. Hij waste zijn poot en daarna zijn kop, toen hij Crystaltear hoorde zeggen; "En, Wat ga jij vandaag doen?" Hij keek op en dacht na. "Ik denk dat ik met een jachtpatrouille meega." Zei hij daarna. Hij sloot zijn ogen even en liet zijn vacht verwarmen door de zon. Het enige wat op dit moment vervelend was aan bladkaal, was de koude grond. Bij die gedachte rilde hij even, en sloeg zijn staart om zich heen.

Squirreltail sloot haar smaragdgroene ogen eventjes rustig en dacht na over wat ze nou eigenlijk zou moeten doen. Ze verveelde zich eigenlijk best wel in het kamp. Misschien moest ze zich actief met iets aan bezighouden? Een gaap ontsnapte uit haar mond terwijl ze haar ogen weer opende. Haar vacht schoot iets overeind toen ineens een kater zich bij hen had gevoegd. Ze had hem helemaal niet gezien, en schrok dus van zijn plotselinge aanwezigheid. "..Hoi," Miauwde ze, na een korte aarzeling. Ze krulde haar pluizige staart ietwat beschermend om zich heen krullende terwijl ze van de schrik bekwam. Kalmpjes luisterde ze naar het gesprek, al ging ze niet liggen. De grond was daar iets te koud voor naar haar smaak. Ze had eigenlijk ook niet heel erg veel toe te voegen, ze ging immers op border patrouille straks als ze het goed had, en niet op jacht. Maar ze benijdde de jachtpatrouilles ook niet, jagen was een stuk moeilijker nu de prooi zo schaars was. Hierdoor waren border patrouilles een veel minder lastige klus. Niet dat deze tengere poes echt heel erg goed was in vechten... Ze moest geen vijanden tegen komen, want erg sterk was ze niet. Ze moest alles hebben van haar intelligentie. Niet dat dat ontbrak, maar alsnog liever geen gevechten.

[Flut]