[OPEN] Going to fast might kill you

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

Het geluid van ijs op ijs klonk door het gebied, de rivier voor hem maakte een knarsetandend geluid waar zijn haren van overeind gingen staan. Met een waterig zonnetje in zijn rug sprong hij over de ijsschotsen heen, voorzichtig zodat hij niet in het ijskoude water zou belanden. Hij hield van zwemmen maar had ook zelf zo zijn grenzen, vrijwillig kou opzoeken? Dat was er niet een van. Net voor hij bij de oever was hoorde hij het knarsetandende geluid weer en met een sierlijke sprong eindigde hij op de oever. Net op tijd want achter hem schoof een andere ijsschots over de ijsschots waar hij zojuist gestaan had. Zuinig glimlachte hij naar de rivier die net te laat was, snelheid was fijn maar soms kon je het beter iets voorzichtiger doen en dan kon je dansen op de ijsschotsen.

Het was nog fris. Sneeuw lag op de grond en blaadjes waren bevroren. In deze kou liep Buzzardpaw naar de rivier. Het zal niet lang meer dure voor ze haar mentor zou gaan krijgen. She knew it. Een koude windvlaag deed haar stoppen met denken. Dat was koud! Mompelend liep ze verder. De kans was klein dat er iets bijzonders bij de rivier zou zijn, maar toch wilde ze die kant op. En ja hoor. In de verte zag ze een kater over ijsschotsen springen. Wow! Snel rende ze naar de rivier en keek naar de overkant, waar de kater stond. Ze herkende hem als Clouddancer. Zij wilde ook zo soepel over de ijsschotsen! Ze dook in een en sprong bij de eerst komende ijsschots. Ze gleed even en ze voelde paniek. Snel kwamen haar nagels uit de hulzen en boorde ze in het ijs. Pfieuw. En daar kwam de volgende. Ze dook weer ineen en sprong. Buzzard had niet gedacht aan dat het ijs nog gladt was. Haar achterpoten gleden tijdens de begin van de sprong weg. Ze vloog iets naar voren, maar niet ver weg genoeg om op de ijsschots te komen. Met een gil viel ze in het water. Ze kon nog niet goed zwemmen. De apprentice werd langzaam meegesleurd door de koude strooming van het water. "HELP!" riep ze naar Clouddancer voor ze kopje onder ging.

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

Net Clouddancer zich wilde omdraaien om de rietkragen in te gaan zag hij een klein stipje groter worden. De oranje kater volgde het stipje met zijn ogen en hij herkende Buzzardpaw. Voor een paar tellen bleef hij staan en draaide zich toen alsnog om. Achter hem kraakte de rivier verder en hij begon met lopen, anders zou hij nooit een prooi kunnen vangen. Plots klonk er heel hard een schreeuw om help. Clouddancer draaide zich om en rende terug. Om hulp roepen deed een kat niet zomaar. Spoedig stond hij weer op de oever en zag toen Buzzardpaw kopje-onder gaan. “Starclan verdomme” gromde de kater en sprong toen ook op een schot de rivier weer op. Het was levensgevaarlijk om zo de rivier in te vallen, de schotsen maakten het extra moeilijk om er weer uit te komen. Zoekend keek de kater rond, waar was Buzzardpaw naartoe gedreven?

Na het kopje onder kwam ze een paar secondes boven. Ze spartelde even rond, maar al snel ging ze weer kopje onder. Buzzardpaw deed haar best om boven te blijven. Ze probeerde weer omhoog te zwemmen. Het is lastig als je het nog niet geleerd hebt. Met blinde paniek kwam ze weer boven. Paniekerig keek ze om haar heen. Ze keek van links naar recht. Ze had geluk. Er was een ijsschots waar ze zou kunnen proberen op te komen. De ijsschots kwam langzaam haar kant op. Net voor het ijs er was ging ze weer kopje onder. Ze stoeide met het water om boven te komen terwijl ze meegetrokken werd door het koude water. Ze duwde met haar achterpoten zich omhoog. Ze was blij toe ze weer adem kon halen. Snel keek ze naar de ijsschots. Die was nu dichtbij. Haar nagels kwamen uit haar hulzen en ze begon haar nagels wanhopig in het ijs te slaan. De apprentice probeerde zich er op te tillen, maar het lukte niet. Het kleine stukje ijs die ze vast had brak af. Met een gilletjes ging ze weer kopje onder. Haar longen branden. Ze moest ademen, maar overal was water. Haar mondje ging even open, maar ze sloot hem als snel. Water kwam in haar mond.

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

Lichtblauwe ogen schoten over de ijsschotsen heen, gehaast en vol met schrik. Even zag hij iets bruins boven water komen en weer verdwijnen. Met sierlijke sprongen bewoog Clouddancer zich over de schotsen op zoek naar Buzzardpaw. Hij hoorde ijs breken en zag Buzzardpaw toen, hij schoot naar voren en gleed door het water in. De kou kwam als een klap op zijn lichaam toen hij onder water dook en opnieuw zocht naar Buzzardpaw. Zijn longen gaven aan dat hij terug naar boven moest om lucht te happen en hij kon niet anders dan er aan gehoorzamen. Met krachtige slagen baande hij zich weer een weg naar boven en nam een teug lucht om weer onderwater te duiken, toen zag hij de bruine gestalte die leek te zinken. Zo snel hij kon zwom hij naar Buzzardpaw toe en greep hij haar bij haar nekvel als een kitten. Gelukkig had het water een een dragende kracht en kon hij met wat moeite weer boven komen maar de rivier trok aan zijn vacht en zijn spieren begonnen het langzaam op te geven met de kou. Met een enorme krachtsinspanning baande de kater zich een weg naar de oever waar hij drijfnat op klom en Buzzardpaw hijgend neerlegde. “Wat dacht je? Ik wil zwemmen zonder training?” grauwde hij kwaad en bezorgd.

Buzzerdpaw was bijna overtuigd dat ze nooit meer op het land zou komen. Ze probeerde het nog een paar keer, maar ze had geen idee hoe het moest. Angstig keek ze nog om haar heen. Wat nu? Ze schrok even wanneer ze voelde dat ze in haar nekvel gegrepen werd. Een paar bubbeltje kwam uit haar mond. Daarna werd ze naar boven getrokken. Buzzardpaw had het koud. Ze voelde hier en daar nog wat water op haar spatten voor dat de kater die haar droeg op het land klom. Daarna werd ze neergelegd. Buzzerdpaw kuchte wat water uit haar mond en keel. "Wat dacht je? Ik wil zwemmen zonder training?" grauwde haar redder. Bibberend draaide ze haar om en kromp in een als een zielige kitten. Het was Clouddancer. "N-n-nee C-clouddancer. I-ik viel wanneer ik n-naar jou toe w-w-wilde." stotterde ze.

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

Woede golfde door zijn lichaam, gevoed door de ondertoon van bezorgdheid. Wat moest de mentor van Buzzardpaw wel niet denken van dit debakel? Met een grommende zucht ging de oranje kater zitten en wierp hij nog een boze blik naar Buzzardpaw. Ze stotterde dat ze naar hem toe wilde en hij schudde toen zuchtend zijn kop, hij kon niet boos blijven. Gelukkig voor Buzzardpaw was hij in de buurt geweest toen ze in het water viel. “Er is een reden dat je een mentor krijgt als je net apprentice wordt. Doe Riverclan een plezier en blijf de eerste moons in de buurt van je mentor en ga niet alleen op pad. Dan gebeuren er deze dingen” miauwde hij en gebaarde vaag naar de rivier waar weer een paar ijsschotsen over elkaar schoven en kraakten. ”Je hebt later als je warrior bent nog genoeg tijd om het gebied alleen te verkennen” miauwde hij en schudde zijn pels uit.

Buzzard beefde. Van de kou, maar ook van de woede van Clouddancer. Ze had vaker van dit soort dingen. Haar nieuwsgierigheid en enthousiasme nam het vaak over. De tabby kon wel verstandig zijn, maar ze moet eerst leren om de nieuwsgierigheid en enthousiasme onder controle te krijgen. Buzzardpaw zag dat Clouddancer zuchtend zijn kop schudde. "Er is een reden dat je een mentor krijgt als je net apprentice wordt. Doe RiverClan een plezier en blijf de eerste moons in de buurt van je mentor en ga niet alleen op pad. Dan gebeurde deze dingen." miauwde Clouddancer die vaag gebaarde naar de rivier wat ijsschotsen over elkaar schoven. Ze hoorde het ijs kraken. Buzzardpaw keek de senior warrior aan. Hoe dan? Hoe moest ze bij haar mentor blijven als ze die niet had? "Je hebt later als je warrior bent nog genoeg tijd om het gebied alleen te verkennen." Daar had Clouddancer een punt bij. "Ik heb nog geen mentor" miauwde Buzzardpaw. Ze keek even naar haar poten. "En hoe moet ik RiverClan een plezier doen? Ik moet twee keer zo hard werken om een goed imago te krijgen. Allemaal omdat ik half RiverClan ben en Half ShadowClan. De aankomende oorlog helpt ook niet echt." mauwde ze zachtjes. Het is waar. Halfbloedjes moeten vaak extra hard werken om hun te bewijzen. En vooral voor haar, nu er oorlog zou komen tussen RiverClan en ShadowClan. Onzeker keek ze naar Clouddancer.

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

Clouddancer opende zijn bek om hem abrupt weer te sluiten. Geen mentor? Wat was dit nu weer? Hij was er zeker van dat Cyrstalstar wel degelijk een mentor had toegewezen aan Buzzardpaw, wat was zijn naam ookweer? Stagshade? Ja, dat was het. “Stagshade trainde je toch?” miauwde hij met een frons. Zijn oren wiebelden toen ze begon over haar halfclan origine. “Dat is waar” gaf hij toe en schudde voor een tweede keer zijn pels uit, het meeste was er nu wel uit. “Oorlog is onvermijdelijk, en je loyaliteit moet bij Riverclan liggen, juist in een oorlog kun je dat extra goed aantonen” miauwde hij met een paar ferme likken over zijn voorpoot. “Ik vermoed dat jij niet mee mag alleen, je bent nog veel te jong en onervaren” miauwde hij en zijn stem werd wat vriendelijker.

Buzzardpaw had eigenlijk geen training gehad. Geen rondleiding. Niets. "Stagshade trainde je toch?" miauwde Clouddancer. Een frons was te zien. "Trainde! Hij is te lui. Eigenlijk heeft hij me alleen de jachthouding geleerd, verder helemaal niets." miauwde Buzzerdpaw terug. Stagshade. Nah, die hoefde ze niet. Buzzardpaw en hij kunnen totaal niet met elkaar overweg en ten tweede is hij veel te lui. Snel schudde de apprentice even haar vacht. Ze had het nog steeds koud, maar als het water eruit ging dan zou het een stuk warmer worden. "Dat is waar" gaf de ander toe wanneer ze het over Halfbloed had. HalfClan zijn is niet leuk! Misschien wel handig, want zij kan RiverClan dingen en ShadowClan dingen. Al lijkt ze op gedrag op geen van beide. Oorlog is onvermijdelijk, en je loyaliteit moet bij Riverclan liggen, juist in een oorlog kun je dat extra goed aantonen miauwde Clouddancer. Oorlog is ook niet leuk. Vooral niet als het tussen de Clans is waar je bloed van hebt. Buzzerdpaw zuchtte. "Ik vermoed dat jij niet mee mag alleen, je bent nog veel te jong en onervaren" Nee, ze was veel te jong en onervaren. Misschien zou ze een kijkje kunnen nemen, maar echt niet in het zicht komen. Wel is het jammer. Dit zou de perfecte tijd zijn om haar loyaliteit te bewijzen. De tabby bibberde weer en begon weer te schudden. Aangezien Clouddancer weer wat vriendelijker klonk voelde ze zich ook wat ontspannender. Ze ging goed op haar poten staan en schoof langzaam richting Clouddancer. Stapje voor stapje kwam ze steeds dichterbij. Wanneer Buzzerdpaw de vacht van Clouddancer kon voelen ging ze zitten. Warm. Het maakte haar niks uit wat de ander zou denken. Zij heeft het koud met haar korte vacht!

My soul is in the sky, my heart is in the clouds

”Ik zou op mijn woorden letten Buzzardpaw, zo spreek je niet over een kat die boven jou staat in rang en gezag” zei de kater en zuchtte. De frustratie was goed te begrijpen maar dan moest je het met Crystalstar opnemen of gewoon met je eigen mentor en niet achter iemands rug om roddelen dat diegene geen klap uitvoerde. Buzzardpaw kwam opeens dichter en dichterbij, het maakte hem een beetje ongemakkelijk toen ze pal naast hem ongeveer in zijn vacht dook. Vragend trok hij zijn wenkbrauwen op. ”Kom, we gaan terug naar het kamp. Dan kan je jezelf warm lopen” miauwde hij en veerde op zijn poten om de terugtocht met de drijfnatte apprentice te maken.

Topic uit

'Ik zou op mijn woorden letten Buzzardpaw, zo spreek je niet over een kat die boven jou staat in rang en gezag' zei Clouddancer waarna een zucht volgde. Ja hoor. Deze reactie had ze al wel verwacht. Een Apprentice verdiende toch ook respect? Kijk maar hoe hard ze werken! Ze werken heel hard en veel en hebben ook nog eens een kleiner lichaam dan een warrior. 'Kom, we gaan terug naar het kamp. Dan kan je jezelf warm lopen.' miauwde de kater. Wat was dit nou weer? Ze trok geïrriteerd haar oortje, maar zei niks. Ze knikte waarna ze hem volgde

- topic uit

Onderwerp: Re: [OPEN] Going to fast might kill you