The night reflects in my eyes

De Gathering was één grote ramp geweest. Waar Stormflight eerst zijn leader met man en macht had staan verdedigen tegenover een vervelende WindClan warrior had hij diezelfde kat al snel de rug toegekeerd toen hij had gehoord over wat er gebeurd was met Twistedheart. Zijn leader had het daarna nog eens zelf in het kamp bevestigd en hoewel Stormflight zijn steun had getoond en haar nog een kans had willen geven, was hij niet vergeten hoe boos ze op hem was geworden toen hij haar ervan had willen weerhouden om een ThunderClan apprentice genadeloos hard aan te vallen. RiverClan was op geen goede termen met zowel ThunderClan als ShadowClan nu en hij moest toegeven dat dit beiden door zijn leader kwam. Hij wist niet wat de juiste keuze was en hij wist eerlijk gezegd niet of hij dit soort keuzes nog wilde steunen, ook al waren ze dan voor het goede van RiverClan. Dit waren niet de keuzes waar hij achter stond, dit was geen beleid waar hij voor zou willen kiezen. Hij had steun gekregen van Shrimppaw, maar het was duidelijk dat er ook warriors waren die het goed vonden wat Crystalstar had gedaan. De kater wist niet meer wat hij moest denken, maar hij wist wel bij wie hij antwoorden moest zoeken en dat was ook de reden dat hij in de buurt van Fourtrees was. Na de Gathering had hij geen tijd meer gehad om de leader aan te spreken, maar als hij ergens een alliantie in kon vinden, iemand die zijn innerlijke gevoelens begreep, dan was deze kat het wel. En hij schaamde zich tegenover zijn Clan en zijn leader dat dit op deze manier moest, maar hij wist niet meer waar hij het moest zoeken en antwoorden zoeken in zijn Clan was niet langer meer veilig. De kater had de trainingen van zowel Aurorapaw als Tinypaw afgezegd met als excuus dat hij nog wat dingetjes moest doen en ze hadden dat beiden prima gevonden. Het hielp dat zijn Clan hem als een waardige, loyale warrior zagen en dat ze dit nooit achter hem zouden zoeken. Hij zocht dit voor kort zelf niet eens bij zichzelf. De kater schudde zijn gedachten weg. Crystalstar deed op haar manier wat goed was voor de Clan en Stormflight deed dat op zijn manier. De geur van de kat die hij zocht kwam hem al vanaf Fourtrees tegemoet en Stormflight voelde opluchting door zich heengaan, al wist hij ook wel dat dit nog niks betekende. Hun vorige gesprek was niet op goede termen geëindigd en de kans dat Acornstar niks van hem wilde weten, was groot. De grote kater kwam al in zicht en Stormflight liep naar hem toe, waarna hij op een paar muizenlengtes van hem af stil bleef staan. “Acornstar…” Er viel een korte stilte. “Het spijt me.”

Acornstar’s reactie was verwacht en terecht. Stormflight zou ook waarschijnlijk zo gereageerd hebben als hij in Acornstar’s poten had gestaan, maar nu was het geen tijd om boos te zijn op elkaar. Hij wilde tot een oplossing komen en als dat was met de leader van een andere Clan, dan was dat maar zo. Op de rationele momenten kon hij Crystalstar wel geloven dat ze deed wat goed was voor de Clan, maar hij kon niet snel vergeten hoe ze haar kaken in de nek van een ThunderClan apprentice had geboord en hoe woedend ze toen naar hem had gekeken toen hij een poging had gedaan om de ThunderClan apprentice te beschermen, het doen lijkende alsof hij voor zijn leader op had willen komen. “Acornstar, ik begrijp dat je boos op me bent en dat ik waarschijnlijk de laatste ben die je wil spreken,” begon hij op een rustige toon, al trilde zijn stem wel een beetje. “Maar de onthullingen van gisteren hebben me niet koud gelaten. Ik wist wel dat Crystalstar Twistedheart had ondervraagd, maar ik wist niet op wat voor een manier dat was gebeurd. En om eerlijk te zijn, twijfel ik nog meer aan haar beleid door…” Hij sloot kort zijn ogen. Hij moest deze keuze maken en eerlijk zijn tegen Acornstar als hij zijn antwoorden wilde hebben. Maar hoe hard zou StarClan hem straffen als hij een mogelijk alliantie zou starten met een leader van een andere Clan? Het voelde als verraad, maar het voelde tegelijkertijd ook als het juiste ding om te doen. “Een poosje geleden kreeg RiverClan de Sunningrocks van ThunderClan omdat er iets mis was met de vis in ons territorium. Een paar dagen later betrapten we een paar ThunderClan apprentices die de Sunningrocks voor ThunderClan wilden claimen. Crystalstar heeft daarbij een ThunderClan apprentice bij de nek gegrepen met haar tanden en…” Hij twijfelde kort. “Ik heb haar tegengehouden en daar was ze woest over.” Hij zuchtte. “Ik weet soms niet meer wat ik van mijn leader moet denken, Acornstar. Maar hoe meer ik de dingen zie gebeuren die ze doet om RiverClan te leiden, hoe meer ik begin te denken aan de dingen die je tegen me hebt gezegd.” Hij sloeg zijn blik neer en haalde vervolgens zijn schouders op. Wat moest hij doen?

Stormflight was in tweestrijd toen Acornstar niet alleen zei dat Crystalstar niet op de troon hoorde te zitten, maar ook nog eens haar oude naam gebruikte. Het leek erop dat de leader al had geaccepteerd dat StarClan Crystalstar binnen de kortste keren af zou zetten, maar dat was net een brug te ver voor de warrior. Ja, hij twijfelde aan zijn leader, maar hij nam aan dat als ze haar suffix had gekregen, ze ook wel haar negen levens had gekregen en dat kon alleen maar door StarClan gedaan zijn. “Acornstar, ik snap hoe dat je je voelt, maar ergens vraag ik me af hoe het kan zijn dat als Crystalstar de Clan niet mag leiden, ze wel geaccepteerd is door StarClan?” Hij wiebelde met zijn oortjes. “En wat wilde je aan haar leiderschap doen? Je bent een leader van een andere Clan. Ik denk dat het enige wat je kunt doen met StarClan gaan praten is.” Hij hield even een stilte. “Of wilde je iets plannen om Crystalstar af te zetten?” Acornstar had gezegd dat hij geen onschuldige katten iets aan wilde doen, maar hij had nooit gezegd dat hij geen enkele kat niks aan wilde doen. Maar als Acornstar voor zo’n drastische maatregelen zou gaan, maakte hem dat dan een veel betere leader dan Crystalstar nu was? Het antwoord was, naar Stormflight’s mening, zeker een duidelijke nee.

Stormflight wiebelde met zijn oortjes toen Acornstar zijn vraag stelde. Het was nogal een persoonlijke vraag om antwoord op te geven en Stormflight wist dat hij nu al zijn leader verraadde door zo over haar te spreken tegen een andere leader, maar hij wist niet of hij verder dan dit wilde gaan. En dus haalde hij zijn schouders op. “Ze is de opvolger van Pantherstar,” zei hij naar waarheid tegen de leader. “Na Pantherstar’s dood ging ze naar de Highstones, kwam terug en had ze haar nieuwe levens ontvangen.” Hij bewoog met zijn oortjes. Dat was toch hoe het werkte voor elke Clan? Hij liet zijn groene blik weer naar de leader glijden toen hij zijn woorden sprak, waaruit al bleek dat hij niet tot moorden over zou gaan. Stormflight probeerde zijn opluchting daarover te onthullen door kort naar rechts te kijken. “Je weet dat dat nooit gaat gebeuren, Acornstar,” sprak hij op een zachte toon tegen de leader. “Jij en ik hebben beiden gezien hoe bereid ze is om alles te geven voor RiverClan en een rang vrijwillig opgeven zou ze nooit doen. Misschien als StarClan het van haar zou verlangen.” Hij richtte zijn blik weer naar de leader en zuchtte zachtjes. “Of had jij wel een plan waardoor ze haar rang vrijwillig af zou staan?” De kans leek hem klein. En zeker niet door Acornstar. Als ze voor één kat niet ging zwichten, dan was het wel voor de ShadowClan leader.