[open] It's tan o'clock

Onderwerp: [open] It's tan o'clock zo 4 apr 2021 - 16:38

Vandaag was een saaie dag voor Orchis. Alles ging als smooth als warme boter. De patrols liepen goed, de stapel voor prooien was prima gevuld, en zelfs de young-one's leken vandaag extra goed hun best te doen. Dat betekende dat Orchis spanning ging opzoeken buiten zijn eigen clan. Of naja, niet perse spanning.. maar gewoon iets om te doen. Met die idee in zijn brein was de Elite General aangekomen bij de Fourtrees. Een plek die hij nu wat vaker bezocht nu deze zo dichtbij was. Hoewel het weer nog steeds koud was leek vandaag de zon ineens door te breken. Orchis besloot dat het een goed moment was om eens lekker te genieten van de warmte, voor straks de kilte weer terug zou keren. Met zijn dunne huidje, amper vlees op het bot en een slechte pels had de tom het sneller koud dan normaal. Daarom was het een goed idee al vond hij het zelf om eventjes lekker te zonnebaden. En welke plek was nou niet beter dan de grote rots? Deze was voor alle leaders in het bos om op te staan en zover hij wist.. was hij een leader, hehe.

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Misschien kwam hij hier te vaak sinds de gathering, maar het was voornamelijk om zichzelf gerust te stellen dat hij het juiste deed. Dat het goed was wat hij van plan was te doen en dat Starclan ook echt achter zijn keuze stond. De afgebrande boom was precies wat hij daarvoor nodig had en daarom kwam hij hier ook elke keer dat hij iets van twijfel ook maar leek te voelen. Hij merkte al snel dat hij deze keer niet alleen was en dat er een voor hem bekende geur rondhing. Een die zijn haren vrijwel automatisch deed rijzen en een grom uit zijn keel liet ontsnappen. Waar was dat mormel? Hij zou niet snel vergeten hoe de kat rook die Southernwolf vermoord had, nee, dat was iets dat hij niet makkelijk uit zijn kop kon zetten. Hij liet zijn blik rond de open plek gaan, maar zag nog niks. Zat hij in een van de bomen dan? Of was het de rots? De geur was vers, dus hij moest in de buurt zijn.

El4a

Heerlijk lag hij wat te luieren op de rots. Door de zonnestralen die door de takken scheen was de gesteente opgewarmd en voelde hij de warmte door zijn dunne vel heen trekken. Rollend op zijn rug lag hij wat te woelen over de rots heen, zijn geur achterlatend terwijl hij spon. Ja, spinnen deed ook deze maniak. Al spon hij helaas op momenten waar het niet hoorde en niet wanneer het wel hoorde. Orchis stopte echter abrupt toen hij een nieuwe geur begon te ruiken. Hij wou zeggen dat hij wist wie het was maar geuren herkennen van elke Shadowclanner stond niet echt op zijn lijst. De General likte zijn lippen en draaide zich terug op zijn buik. Hij hield zich laag waardoor zijn grijze vacht redelijk mee vloeide met de rots. Hij zag een bruine tom ter voorschijn komen. Zijn wenkbrauw ging omhoog en hij drukte zijn pootkussentje tegen zijn lippen aan om zijn gelach binnen te houden. De Shadowclanner leek hem te zoeken maar bleek hem niet te kunnen vinden. Hilarisch.

Hij zou hier beter in moeten zijn, dat wist hij, maar de woede die in hem borrelde zorgde ervoor dat hij niet het meest gefocust was. Hij had het in ieder geval voor elkaar dat hij nu wist dat het rond de steen zou moeten zijn, maar er omheen kon hij niks vinden, dus dan zat er waarschijnlijk nog maar een ding op. Hij liet zijn blik naar boven gaan, proberend te zien of hij de kater daar zag, maar zo snel zag hij niks. Hij kon altijd de rots op klimmen en ook al was de kat daar niet, dan zou hij degene misschien kunnen zien vanaf daar. Hij begon de rots dan ook te beklimmen zo snel als dat hij het kon en hij zou zien wat er bovenaan te vinden was.

Onderwerp: Re: [open] It's tan o'clock