[OPEN] A heart to heart

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

In haar ogen hoefde Shadowclan zich nog niet druk te maken over haar Clan. Immers waren zij niet de enige die met Leaders hadden geleefd die wellicht door anderen niet geheel werden goedgekeurd. Wat dachten ze van Tallstar die in Shadowclan uiteindelijk de boel behoorlijk ernstig had verpest, misschien was dat ook wel de reden waarom de ander zich op deze manier opstelde. 'Niet dat ik weet, maar ik kom daar niet zo vaak.' Verklaarde de Apprentice waardoor Remnantpaw langzaam knikte. 'We horen het vanzelf wel als dat nodig is.' Murmelde ze zachtjes voordat ze met haar staart zwiepte en haar blik naar de nog lege boomtoppen gleed. Ze was benieuwd hoe snel alles beter leek wanneer de sneeuw plaats maakte voor lentbloesem.

❅

[OPEN] A heart to heart - Pagina 2 Tzfuz9H

Littlepaw had echt geen idee of ze iets nodig hadden. Waarschijnlijk niet. [i]"We horen het vanzelf wel als dat nodig is." murmelde Remnantpaw. Littlepaw knikte. Hij keek even naar achter en weer terug. "Misschien moet ik maar eens terug gaan." zei de kater. Er klonk wat twijfel in zijn stem. Er was niet veel te doen en te bespreken. De kater wilde zich nuttig maken. Het was wel even leuk om contact te hebben met iemand van een andere Clan. Weer iets nieuws meegemaakt!

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw was blij dat de andere Apprentice niet door bleef gaan over de kater die hen al die tijd beschermd had, die de Clan had geleid omdat er niemand anders was die het kon doen. Zeker nadat Eveningglow niet alleen een Queen was geworden maar ook nog eens ontvoerd was geraakt door Bloodclan. Iets dat de Shadowclanner niet hoefde te weten, de Deputy was sterk en Remnantpaw hoopte dat de grijze kattin zich niet liet overwinnen. 'Misschien moet ik maar eens terug gaan.' Zei de gestreepte kater waardoor ze knikte en hem met een zwiep van haar staart gedag zei voordat ze zichzelf ook omdraaide en in de richting van haar kamp liep. Als hij weg ging, ging zij immers ook.

- Remnantpaw is het topic uit.

❅

Er was niet veel meer te bespreken. Littlepaw had nog genoeg dingen te doen. Zijn vechttechnieken oefenen of zorgen voor prooi. Of bij de elders helpen, maar daar had hij geen zin in. De grijze poes knikte en zei met een zwiep van haar staart gedag. Hij keek Remnantpaw nog even na voordat hij zich omdraaide. De kater liep dieper zijn territorium in en ging opzoek naar prooi. Hij kon immers niet met lege handen terugkomen terwijl hij een tijdje weg was geweest.

- Littlepaw topic uit

Onderwerp: Re: [OPEN] A heart to heart