♫ Hit the Lights ♫

Onderwerp: ♫ Hit the Lights ♫ za 11 feb 2012 - 15:50

Voorzichtig stak ze haar neus buiten het warme hol waarin ze al haar tijd tot nu toe had doorgebracht. Ze wist niet hoe lang ze hier al was, maar het was lang, dacht ze. Mintkit had geen gevoel voor tijd, kon nooit iets precies zeggen. Misschien lag het aan haar kitten- zijn, misschien had ze echt wel een probleem. Ze wist het niet. Haar groene ogen fixeerden zich op iets voor haar uit, een kleine dot die wegwaaide op de bladkaal wind. Nieuwsgierig sprong ze erachter, probeerde hem te vangen, maar hij ontwaaide haar steeds weer. Als een kleine pesterig stemmetje dat elke keer iets verder ging staan, buiten haar bereik. Mintkit keek er met een boze frons naar, waarom lukte het haar niet? Het moest haar lukken! Ze kon nu niet even opgeven, zeker niet tegen dat wolletje. De wind ging even liggen, en langzaam sloop ze dichterbij. Het bewoog een millimeter, maar bleef toen liggen, wachtend op haar om weer te mislukken. Mintkit bewoog er rond heen, en sprong er toen op het laatste moment op af. Het probeerde nog weg te waaien, maar haar poot leunde er al op, te laat om nog te ontsnappen. Vrolijk haakte ze het aan haar klauw en keek er even naar. Het was een gewoon bolletje mos, dat weggewaaid was uit de Nursery, niets speciaals dus eigenlijk. Maar wel voor haar, omdat ze het uiteindelijk toch had kunnen vangen, ondanks alles. Ze grijnsde en liet het toen gaan, ze had er niets meer aan, zij alleen zou toch de waarde ervan begrijpen. De katten waren al flink op gang, maar niemand lette op haar. Mintkit zuchtte, en wenste dat ze wat vrienden had om mee te spelen, maar dit was de eerste keer dat ze uit de Nusery gesneakd was, en ze kende nog niemand hier.

Kitten <3

May I :33¿¿¿¿

In de bosjes verscholen op zoek naar iets te doen lag Stormkit er verveeld bij. Niemand had zin om iets met hem te doen. Niet eens iets vertellen, zelfs niet comanderen over alles wat hij al fout had gedaan in zijn nog steeds korte leven. Hij was niet echt zoals je zou zeggen van een kit. Hij wist niks van het leven af van een loyale warrior en het respect die je moets tonen. Dat kon hem niks schelen. Het enige waar gericht op was is een slachtoffer vinden om geintjes mee uit te halen en mee te sollen om het licht te zeggen. Langzaam spurtte zijn orange donkere ogen het veld af. Apprenice den....niks. Warrior den, alleen twee poesen die aan het kibbelen waren, over wat kon hij niet verstaan. Leader den. Ow wat wou hij zijn vader in de maling nemen. Maar aangezien die net Leader is geworden liet hij hem met rust, ookal wou hij dat niet. Het was zijn gevoel die in de weg zat, dat hielt hem waarschijnlijk ook in belans. Uit het niets schoten zijn ogen op een klein gestalte. Een poes, huh. Zijn gedachte tolde heen en weer. Zou hij haar met rust laten of lastig vallen. Met stilte bleef hij toekijken hoe deze evenoude kit met zichzelf bezig was. Een bolletje mos was voor hem niks om mee te spelen. Het was saai, het leefde niet eens! Toch blef hij staren naar de jonge poes. Vrolijk gong ze verder en liet het bolletje gaan. Waarom laat ze het gaan, vermorsel het teminste! Dacht hij met een verachtende blik.Even was het stil in zijn gedachte. Nu pas viel het hem op dat hij haar nooit gezien heeft in de Nursery, of ergens anders in het kamp. Met een lage sprong kwam hij uit het bosje en rende naar de kitten toe. 'Ik heb jouw nog nooit hier gezien.'Miauwde hij terwijl hij een strak gezicht trok. 'Hoe heet je¿' Het topje van zijn staart ging snel heen en weer, waarom wist hij niet en het boeide hem geen bal.

Een lichte stem deed haar opschrikken, haalde haar terug naar de echte grote wereld. Mintkit kreeg een vlaag van warmte, stel dat het een warrior was? Of een apprentice, of oudere kitten. Ze wou niet verklikt worden, ze was nu eens eindelijk buiten het kamp, en dan.. Nee, nee! De stem was daar nog veel te jong voor geweest, het kon niet anders of het was een kit van de Nursery, misschien even oud, misschien ouder, of juist jonger. Eindelijk keek ze op, en staarde naar een katertje, met een gevlekte vacht. Ze herkende hem niet, was uit een ander nest. Tuurlijk was hij uit een ander nest, ze had haar eigen zus wel herkent. Haar zusje. Ze waren best close. Hun moeder beschermde hun natuurlijk samen enzo, dus het kon niet anders. Niet in haar wereld. Ze kende niet anders, dus hoe moest ze het weten? Hij had haar nog nooit gezien, wat haar eigen inwetendheid meteen verklaarde, als zij hem niet kende, kon zij het ook niet toch? Nee, dat kon niet. 'Hoe heet je¿' Ze opende haar mond, en wachtte even met antwoorden, omdat ze het niet zeker wist. Ze kende hem niet eens! Maar hij was overduidelijk RiverClan, dus het zat wel goed. 'Ik ben Mintkit, en jij?' Vroeg ze aardig. Zijn staart bewoog, wat haar even afleidde, maar het was niets. 'Ik ken je ook niet hoor.' Zei ze nog snel, om duidelijk te maken dat zij evenmin wist over hem, dan hij over haar. Wel, eigenlijk stond hij nu iets voor, omdat hij haar naam wist, en zij de zijne nog niet. Nog niet. Mintkit ging zitten, en keek hem aan met haar groene ogen. Nieuwsgierig. Ze had misschien wel een nieuwe speelgenoot ontdekt, of niet, maar in ieder geval iemand om even mee te praten.

Of course ;D

Onderwerp: Re: ♫ Hit the Lights ♫