[open]The strange ways of life

_{Hij kende het hier, niet heel goed meer, maar hij wist dat hij hier geweest was. Dit was de plek waren ze toen leefde, samen met zijn ware familie. De dag dat hij was afgedwaald, had gezocht naar avontuur zoals jonge kittens dat deden. Manen terug was hij een kater tegengekomen met een halsband, eentje met tanden. Zijn ouders hadden hem ervoor gewaarschuwd, zoals vele andere dingen die zijn dood konden betekenen. Hij had altijd naar ze geluisterd, niet omdat hij het wou maar braafheid leverde meer op. Die dag had hij het advies van zijn ouders genegeerd, had hij met de vreemde gepraat en voordat hij wist was hij meegenomen. Hij was nog jong, was nog vlak bij zijn ouders zelfs. Maar die hadden het te laat door. Of hij kwaad was erom? Dat zijn leven was weggenomen? Oh nee, zeker niet. Dit was wat hij wou, dat had hij geleerd. De Bloodclan was zijn thuis en Kauhu had hem enkel gewoon thuis gebracht. Maar nu hij Young-One was, nu hij wat meer vrijheid uit. Kon hij het toch niet laten om terug te keren naar de plek waar het begonnen was. De rest was er niet meer, er was zelfs geen geur meer te ontdekken. Het kleine verlaten schuurtje waar hij van kon herinneren er in te slapen stond er nog, maar het was duidelijk leeg. Zouden ze hem missen? Zou zijn moeder nog elke dag om hem rouwen?Oh man, hij hoopte het stiekem wel. Maar ook dat ze trots op hem zou zijn, als ze zag hoe ver hij al gekomen was en hoe ver hij zeker zou komen. Bovendien, zij had hem manieren geleerd en die manieren kwamen erg goed van pas. Een kleine glimlach sierde zijn donkere gezicht, een korte grinnik verliet zijn lippen. ''Hey mam, ik ben er weer''zei hij. Dat zou hij gezegd hebben die dag, als Kauhu hem niet gevonden had.}