Up above

In eerste instantie had het beloofd om een rustige Gathering te worden, maar opeens was de ene beschuldiging na de andere van de leaders naar elkaar toe gevlogen en was het eigenlijk enkel en alleen WindClan die zich niet echt betrokken voelde bij de drama, al had Crystalstar Wolfstar wel tot een keuze gedwongen toen ze zich naar hem had gekeerd. Het had Thawrage allemaal niet zo veel kunnen boeien en hij was al met zijn gedachten bij de terugtocht naar het kamp zodat hij zijn nest in kon duiken toen opeens die knallen waren gekomen en er één grote chaos heerste. Hij had twee apprentices geholpen om terug te keren naar het kamp, maar hij had niet alles kunnen voorkomen en dat was geresulteerd in de dood van Briarbell. En er waren nog meer katten gewond geraakt. Het was geen aangename nacht geweest en het feit dat het begonnen was vlak na de ruzie tussen Crystalstar en Acornstar deed Thawrage’s geloof dat er geen dode katten in de hemel waren die op hun neerkeken toch licht aan het wankelen brengen, al vond hij het nog zo belachelijk om te geloven dat het echt zo was. De grote kater wendde zijn blik naar opzij en zag Blazesong zitten, die zich aan de rand van het kamp afgezonderd had van de rest. Omdat Blazesong bijna de enige was met wie Thawrage het een beetje kon vinden, stond de grote kater op en liep naar de deputy toe. “Een oplossing voor deze ellende ga je daar niet vinden, Blazesong,” sprak hij op een koude toon, wetende dat zijn deputy wel in datgeen dat StarClan moest heten geloofde. “WindClan zal zich er gewoon weer doorheen moeten slaan zoals we altijd al hebben gedaan.” Misschien niet het antwoord dat de deputy wilde horen, maar wel de realiteit in Thawrage’s ogen.

Thawrage wierp een korte blik naar opzij toen Blazesong zijn woorden sprak. “Wat zoek je daar dan?” vroeg hij op een koude toon, al klonk het iets milder dan gewoonlijk. Blazesong was één van de weinige katten waar hij wel mee kon omgaan. Ze hadden meerdere malen bewezen dat ze een sterk team waren en iets in het karakter van de kater zorgde ervoor dat Thawrage niet zijn gebruikelijke muur opstelde zoals hij bij vele anderen wel deden. “Dat is toch waar ik de eed voor heb afgelegd. Als ik een simpel leven wilde hebben, ging ik wel bij Twolegplace opzoek naar een nest,” sprak hij op een sarcastische toon. Je kon veel van hem zeggen, maar de eed die hij als apprentice afgelegd had was heilig voor hem. Hij zou zijn Clanmates tot het einde beschermen als ze in gevaar waren, al stond daar wel tegenover dat hij ze daarna niet meer toe liet. Zo was hij dan ook wel. Zijn mondhoeken drukten zich kort omhoog toen Blazesong zijn woorden sprak en hij gaf een knikje in de richting van de deputy. “Jij ook,” sprak hij op een rustige toon. “Ik denk dat we wel aan de andere Clans hebben laten zien dat WindClan niet bekend staat om vluchtende katten.” Zijn blik gleed kort naar de apprentice’s den. “Plus Storkpaw en Tansypaw waren veel te jong om te sterven door Twolegs. Het was niet meer dan normaal dat ik ze beschermde.” Zijn blik werd weer harder en hij bewoog met zijn oortjes. “Het lijkt erop dat ShadowClan en RiverClan nog het één en ander uit te vechten hebben. Het lijkt er ook op dat WindClan tot nu toe de enige neutrale Clan is die niet betrokken is bij al de drama.” Zijn blik gleed naar Blazesong en hij wachtte peilend de reactie af. Hoe stond zijn deputy er tegen over?