[open] When the candles cry in pain

Oh, wat een teleurstelling dat hij had in zijn familie zeg. Zijn moeder was dood, zijn zus was blijkbaar dus blind en zijn vader was… zijn vader, saai toch? Ze waren allemaal zo saai. Ze verdienden het allemaal om te sterven op het einde, om uit zijn weg geruimd te worden. Maar niet vandaag… Niet morgen, en ook niet overmorgen. Het hing allemaal af van de timing.

Sinds hij young-one was voelde hij zich machtiger met alles dat hij nu in zijn bereik had. Hij werd niet meer beschouwd als een waardeloze kitten nu, en hij kreeg taakjes toevertrouwd door zijn mentor. Zo was hij nog nuttig en kon hij een kleine reputatie opbouwen binnen in de Elite. Want alles ging hier om reputatie, dat had de zwarte kater in korte tijd al ondervonden. Bij de dood van zijn moeder schoot het hem allemaal door - verraders waren niet welkom, diegenen met een hoge reputatie kregen meer als de rest. Vandaar ook die tandjes aan hun nekbandjes. Op een dag zou hij er ook zo eentje krijgen hoor, en hij zou heel veel tanden willen dragen. Op een dag. Maar voor nu had hij al zijn opdrachten gedaan en genoot van de korte rust die hij kreeg.

+open