Midnight Burrows

Het was bijna gedaan met leafbare. Hij had het gevoel dat newleaf al liep te zingen om het hoekje, maar om die hoek te bereiken, moesten de Clans nog door heel wat sneeuw en kou stappen. In ieder geval was het voor hem dan wel een grote opluchting, omdat hij dan eindelijk zijn vacht perfect schoon kon krijgen zonder plekjes overige modder of sneeuw. Dankzij zijn kittens en zijn apprentice had hij minder tijd gekregen om zijn vacht mooi en netjes zoals het hoorde te krijgen, dus was hij daar minder streng op. Maar zodra hij Sharkpaw goed had getrained en zijn kits apprentices werden, ging hij weer terug naar zijn grote vacht-schoonhoud routine. Daarmee dus zijn vacht weer spotless maken tot op de mini-millimeter. Maar goed maar goed, nu was het tijd voor goed te gaan jagen. Het was tijd voor een succesvolle jacht te brengen maar een tak brak in de achtergrond, waardoor de grijze tom wist dat er iemand rondliep. Een apprentice waarschijnlijk. Zijn kopje draaide naar het verschijnsel toen het ook daadwerkelijk in beeld kwam. "Loudpaw", begroette hij met een knikje. "Kwam je oefenen op je jachttechnieken?"



+Loudpaw

Zijn final assesment zat er aan te komen en Loudpaw trainde zo hard hij kon zodat er zeker genoeg slagingskans voor hem was om die te halen. Hij zou het heel erg vinden als hij als enige van zijn nestje zijn warriornaam niet zou krijgen omdat hij er niet hard genoeg voor gewerkt had. Zijn final assesment moest perfect verlopen zodat hij zo snel mogelijk warrior zou worden en hij meer grote verantwoordelijkheden op zichzelf kon nemen, zoals het opleiden van een apprentice. Loudpaw liet zijn blik naar opzij gaan toen hij een stem hoorde en zag dat het Snappingturtle was. Hij gaf de warrior een begroetend knikje en kwam dichterbij. “Ik ben eigenlijk een beetje op alles aan het oefenen,” grinnikte hij, maar wel met een serieuze blik in zijn blauwgrijze ogen. “Ik krijg binnenkort mijn final assesment en omdat ik graag warrior wil worden samen met mijn siblings wil ik dat deze perfect verloopt. Dus de kansen dat ik krijg om zonder mijn mentor te oefenen, neem ik graag aan.” Hij verlegde zijn aandacht naar de warrior voor hem. “En wat met jou? Je hebt Sharkpaw toch als apprentice gekregen, niet dan?” Zijn blik betrok een beetje. Sharkpaw was… een apart geval. Loudpaw moest hem eerlijk gezegd niet zo en hij vroeg zich af hoe de training zou vergaan en of Snappingturtle daar ook een oordeel over had.

‘Ik ben eigenlijk een beetje op alles aan het oefenen’, grinnikte de apprentice. Het was goed om op alles te oefenen. Al had de grijze kater dat zelf niet echt gedaan – hij had gewoon zijn vacht zitten schoonlikken voor de ceremonie om er tiptop uit te zien. Nu had hij het wat druk daarvoor, maar hij keek er zo naar uit om zijn vacht weer perfect te maken waardoor hij net zou glinsteren als een edelsteen. ‘Ik krijg binnenkort mijn final assestment en omdat ik graag warrior wil worden samen met mijn siblings wil ik dat deze perfect verloopt. Dus de kansen dat ik krijg om zonder mijn mentor te oefenen, neem ik graag aan.’ Je had altijd van die overbodige apprentices zeg. “Ik zou er ook van zeker zijn dat je vacht tiptop glinstert tijdens de ceremonie. Dan krijg je nog meer bewondering van iedereen om je heen op dat moment”, mauwde hij met een knipoog. ‘En wat met jou? Je hebt Sharkpaw toch als apprentice gekregen, niet dan?’. Oef, Sharkpaw. Die gast was zo’n grote idioot. Niet dat hij dom was, maar die jonge kater scheldde iedereen van zijn familie uit en had al vele straffen gekregen. “Ja dat klopt”, antwoordde hij eerlijk. “Ik denk dat we allemaal wel kunnen akkoord gaan dat hij… ‘een zeer speciaal type’ is die niet erg graag luistert naar anderen”. Hij had liever een andere apprentice gekregen, maar ja. StarClan gaf hem dit mormel die zijn vacht ook echt amper waste. Maar ja, hij moest hem wel onderwijzen en trainen. "Ik doe toch m'n best met die knul"

Loudpaw grinnikte toen Snappingturtle zijn woorden sprak. “Zo’n opmerking was te verwachten van jou,” zei hij goedmoedig tegen de warrior. De warrior was soms tegen het obsessieve bezig met het verzorgen van zijn vacht en hoewel Loudpaw daar het nut niet echt van begreep, besloot hij om maar niet te veel aandacht er aan te besteden. Je had altijd van die speciale types en Snappingturtle was daar één van. Loudpaw luisterde aandachtig naar wat Snappingturtle over Sharkpaw zei en hij gaf een knikje. “StarClan stond niet echt aan jouw kant toen ze je Sharkpaw gaven als apprentice,” grinnikte hij. “Al denk ik wel dat als hij het echt te bont maakt Settleddust en Acornstar wel zullen ingrijpen. Misschien moet je er maar voor de zekerheid bij zeggen dat je graag een tweede apprentice zou hebben.” Loudpaw knipoogde samenzweerderig naar de kater. “Als Sharkpaw dan straf heeft en in het kamp moet blijven, heb je misschien een andere apprentice die je belangrijke dingen kunt leren zoals,” hij kon het niet laten dat zijn blik wat spottend werd, “ze aanleren om hun vacht goed schoon te houden.”

De apprentice grinnikte toen de grijze kater zijn woorden had gesproken en zette een trotse grijns op zijn gezicht. 'Zo'n opmerking was te verwachten van jou', zei die dan ook tegen hem. Duh, hij was de 24/7 vachtenschoonhouder van Shadowclan. Zijn vacht moest elke dag zo perfect zijn dat het wel leek te glinsteren, zeker als de warme zonnestralen erop straalden. Het leven bood hem een warme, prachtige vacht aan. En hij waakte erover, hield het schoon en bedankte het voor elke keer dat het hem geholpen had. Jammer genoeg zag iemand zoals Sharkpaw bijvoorbeeld, dat niet in. 'StarClan stond niet echt aan jouw kant toen ze je Sharkpaw gaven als apprentice'. Misschien was dit juist een uitdaging voor hem en hij hield wel van uitdagingen. 'Al denk ik wel dat als hij het echt te bont maakt Settleddust en Acornstar wel zullen ingrijpen. Misschien moet je er maar voor de zekerheid bij zeggen dat je graag een tweede apprentice zou hebben.' Een tweede apprentice zou zo'n slecht idee nog niet zijn. Maar Sharkpaw was al zo'n grote last op zijn beiden schouders. Hij had geen derde schouder meer voor een andere apprentice om op te steunen. Pas als Sharkpaw niet meer zo lastig zou zijn, - en dat was waarschijnlijk nooit -, dan zou hij eventueel een tweede erbij kunnen nemen. 'Als Sharkpaw dan straf heeft en in het kamp moet blijven,  heb je misschien een andere apprentice die je belangrijke dingen kunt leren zoals ze aanleren om hun vacht goed schoon te houden'. De ideetjes van Loudpaw waren heel erg interessant, het wekte een plezier in hem op toen hij begon over het aanleren van hoe ze hun vacht moeten schoonhouden. Snapping had de spottende blik wel opgemerkt maar trok het zich niet echt aan.  Hij was trots op zichzelf en zou anderen in de toekomst ook zo maken. "Dat zijn een goede ideeën die je daar hebt", gaf hij toe. "Je mentor zou vast heel erg trots op zo'n apprentice zijn". Het tegenovergestelde van wat hij voelde over zijn eigen apprentice.

Natuurlijk werd zijn spottende blik genegeerd en nam Snappingturtle zijn opmerking serieus. Als het ging over vachten schoonhouden, dan was de warrior niet te beroerd om een blind oog te keren naar spottende opvattingen of acties. Toch rees er een licht gesnor in Loudpaw’s keel op toen de warrior zei dat zijn mentor vast trots op hem moest zijn en hij kon het niet laten om zijn borst wat naar voren te richten, zijn kopje fier omhoog. “Hij is zelfs zo trots dat hij al heeft laten vallen dat het niet te lang zal duren eer dat ik warrior word,” sprak hij op een toon waar duidelijk trots doorheen klonk. Niks zou hem vrolijker stemmen dan het mogen nemen van zo veel mogelijk verantwoordelijkheden op zijn schouders en als hij eenmaal een warrior was, zou hij er echt geen twee keer over nadenken over het nemen van twee apprentices. Dat zou hij gewoon doen. “Maar vertel eens…” Hij wiebelde met zijn oortjes. “Hoe ben je eigenlijk zo geobs… zo fervent geworden in het schoonmaken van je eigen vacht?” maakte hij er snel van. Geobsedeerd zijn van iets klonk ook weer zo negatief en de kater had zojuist een compliment naar hem gemaakt. Het zou een beetje bruut van Loudpaw zijn om dat naar de grond te halen door zo’n negatief commentaar te geven, ook al was het naar zijn idee niet volledig misplaatst.