De jonge Medicine Cat Apprentice had haar ogen gesloten terwijl ze diep inademde. Ze had geluk dat haar wonden van Windblade na de behandeling eindelijk goed aan het helen waren en hoewel ze af en toe de sneeën nog voelde waren ze zeker niet pijnlijk en had ze ook niet meer de waas in haar kop. Haar amberkleurige ogen stonden bedachtzaam alsof ze wachtte op een teken om weer te bewegen en mee te draaien met de rest van de wereld. Even had ze de stilte en rust gevonden, de vrede die ondanks de afgebrande boom nog steeds heersten. Twee wolven vechtten in haar hart, de ene donkere wilde Windblade in de problemen brengen en de witte wilde haar beschermen en helpen. Kon ze haar echter wel helpen als er geen medicatie was tegen gestoorde katten? Haar ogen gleden naar een met littekens bezaaide kattin toe die duidelijk een zwaar leven had gehad, maar er boven op was gekomen. Een nieuw respect schitterde in haar amberen ogen voordat ze langzaam op de Windclanner af stapte.
'Hallo, u.. u ziet er sterk uit.' Fluisterde de jonge kattin met haar schorre stem. Dit was een krachtige kattin, die had een hart, een vechtershart en dat kon de Medicine Cat Apprentice waarderen.
@Abysshowl eerst