The happiest moment

Onderwerp: The happiest moment vr 2 apr 2021 - 23:47

Falconstrike

to be or not to be

De zon begon lichtjes te schemeren door de blaadjes. Hoewel Falcon het lichtjes gewend was dat hij vaak alleen sliep, door de periode dat Routnose bij ShadowClan verbleef, mistte hij de poes. Oprecht. Het was eigenlijk niet eerlijk hoe snel ze weer van elkaar gescheiden werden. Hij had geen idee hoeveel hij had geslapen, vaak was het een voordeel dat medicine cats wat langer sliepen omdat ze niet met de vroege patrols mee moesten, behalve als er een noodgeval was natuurlijk. Dan moesten ze snel uit hun nest. Maar Falcon was vaak alsnog vroeg wakker, wanneer het licht de den al in begon te schijnen. Hij zuchtte even zachtjes, waarna hij zichzelf op zijn buik hief en zijn vacht kort likte om wat mos stukjes uit zijn vacht te halen. Een gaap verliet zijn bekje, waarna hij kort eventjes zijn ogen schoonmaakte met zijn poot. Hij keek even naar het nest een klein beetje verder op, waar Shrimppaw zich bevond. StarClan, hij was blij dat van alle clans hij hiernaar toe had gemogen. ShadowClan had ook wel gemogen, maar met de spanning wist hij ook niet zeker of dat een goed idee was. Al had hij Pepperpaw ook wel heel graag willen zien. ”Shrimp,” sprak hij zachtjes, om ook de patiënten die in de den lagen niet te storen. ”Ben je wakker?” vroeg hij verder met zijn zachte stem, voor de zekerheid. Voor als ze nog niet wakker was.

+ Shrimppaw 1st

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 0:00

_{Shrimppaw was heel blij toen ze te horen had gekregen dat Falconpaw naar RiverClan zou komen. Al was het maar voor een maan. Ze kon erg goed met de kater opschieten en ze had zeker het idee dat ze nog veel van hem kon leren. Hij mocht dan misschien nog wel zijn Apprentice naam dragen, Shrimp wist dat dit een soort van final assessment voor hem was. Daarbij was het ook altijd fijn om wat extra hulp te hebben, zeker één die wist wat hij deed. Vooral in deze onzekere tijden. Ondanks al deze geruststellingen kon ze niet slapen. Waarom niet? Waarschijnlijk was het een deel verandering, of een klein traumaatje aan de heftige training die ze onlangs had gehad. Ze had veel geleerd, daar niet van, maar jeetje wat was dat vermoeiend geweest. 'Shrimp,' klonk plots Falcons zachte stem in de Den. Haar oortjes wiebelde. 'Ben je wakker?' Ze hief haar kopje op en gaf hem een klein glimlachje, gevolgd door een kleine gaap. Wakker, ja, moe? ook. 'Ja hoor,' miauwde ze met een zacht grinnikje. 'Wat is er aan de hand?'}

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 0:12

Falconstrike

to be or not to be

Toen hij haar oortjes al zag wiebelen, wist hij al genoeg. Ze was wakker, of ze zou wakker gaan worden. Ze hief haar kopje iets omhoog op zijn woorden toen hij vroeg of ze wakker was, waarop ze hem een klein glimlachje schonk. Een gaap ontsnapte ook uit haar bekje, hij had haar slaap niet verstoord, toch? ’Ja hoor,’ klonk er met een zacht grinnikje af van de poes. ’Wat is er aan de hand?’ Oh, veel als hij echt zou nadenken, maar niet dingen die nu opgelost zouden moeten worden. Zo was de profetie nog steeds in zijn achterhoofd gebrand van de gathering, dat bracht hem ook nog steeds zorgen. ”Niks bijzonders- ik was gewoon wakker geworden en ik dacht… ik check even..” sprak hij met een wat onhandige glimlach. Bij Routnose ging alles zo makkelijk. En kon hij beginnen met rommelen wanneer hij wilde. ”Maar, uhm, als we allebei wakker zijn.. Misschien kunnen we dan even langslopen waar alle kruiden liggen?” sprak hij met een warme glimlach. Als hij dat maar wist dan kon hij in ieder geval mocht er een noodgeval zijn weten waar de spullen ongeveer lagen. En dan ook vooral: waar lagen de giftige dingen. Daar moest hij ver uit de buurt blijven. ”Oh, uhm, goedemorgen, trouwens.” sprak hij grinnikend tegen de poes.

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 0:21

_{'Niks bijzonders- ik was gewoon wakker geworden en ik dacht... ik check even..' sprak hij. Ze merkte zijn wat onhandige glimlach op en glimlachte geruststellend terug. Ze begreep hem wel, zij zelf zou het ook super vreemd bij een ander vinden. Ze zou niets durven aanraken, niemand durven storen. Niet dat Falconpaw haar nu stoorde, maar toch. 'Maar, uhm, als we allebei wakker zijn.. Misschien kunnen we dan even langslopen waar alle kruiden liggen?' sprak hij toen. Shrimp glimlachte en knikte, probeerde een volgende gaap te onderdrukken maar slaagde er toch niet in. Dat was belangrijk voor hem om te weten, dus ze kwam al overeind. 'Oh, uhm, goedemorgen trouwens,' sprak hij vervolgens grinnikend. Shrimp glimlachte terwijl ze zich uitrekte. 'Goedemorgen,' snorde ze terug. 'Kom maar mee, de kruiden zijn deze kant op,' miauwde ze stilletjes voor ze zich omdraaide, dieper de Den in. Ze had er nog nooit bij stilgestaan, maar het was natuurlijk logisch dat bij iedere Clan en iedere Medicine Cat de kruiden altijd wat anders lagen.}

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 0:33

Falconstrike

to be or not to be

Hij wist wel dat ze de onhandigheid zou begrijpen, maar toch voelde het een beetje sukkelig, vooral omdat hij degene was die al langer medicine cat apprentice was dan dat zij was. Het voelde dan alsof hij het voortouw zou moeten nemen maar.. dit was niet zijn clan. En dit was niet zijn den. Hij wilde niet de Clan storen in hun proces. Daarvoor was een maan ook te kort om iedereen goed te leren kennen en te weten hoe alles in de steek zat. Er ontsnapte nog een gaap uit de bek van de jongere poes. Oh nee, hij had haar echt uit haar slaap verstoord of niet dan? Maar ze was het in ieder geval eens dat hij even moest weten waar alles lag. De poes kwam overeind en glimlachte naar hem toen hij haar goedemorgen wenste. Juist. Dat had hij eerder moeten doen, natuurlijk. ’Goedemorgen,’ klonk er spinnend terug van de poes, waarop hij even zacht naar haar glimlachte en zelf ook overeind kwam uit zijn tijdelijke nest. ’Kom maar mee, de kruiden zijn deze kant op,’ klonk er stilletjes van haar af, waarna ze zich omdraaide en dieper de den in begon te lopen. Falcon trippelde meteen achter haar aan, terwijl hij de den nog een keer in zich op nam. ”Zijn er ook nog bepaalde.. patiënten waarvan ik moet weten? Natuurlijk zal jij die vooral behandelen maar.. dan kan ik er rekening mee houden.” sprak hij met een zacht glimlachje. Misschien wilden alle katten alleen maar behandeld worden door haar, daar was een goede kans van.. Omdat hij hoe dan ook nog steeds een WindClanner was en geen RiverClanner.

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 0:49

_{Falcon trippelde gelijk achter haar aan. Shrimp hoopte dat de Clan hem zou accepteren als ook één van de Medicine Cats, al was zij natuurlijk degene in leiding, om het zo maar te zeggen. Toch vond ze het erg fijn om een meer ervaren collega Medicine Cat dicht in de buurt te hebben, iemand waar ze haar handelen op kon controleren, waar ze advies aan kon vragen. Dat had ze de afgelopen manen enorm gemist, om terwijl ze aan het werk was, bevestiging te vragen of het allemaal wel goed was. Ze moest gokken, wat haar best zwaar lag. 'Zijn er ook nog bepaalde.. patiënten waarvan ik moet weten? Natuurlijk zal jij die vooral behandelen maar.. dan kan ik er rekening mee houden,' sprak hij met een zacht glimlachje. Shrimp dacht even na en knikte. 'Op het moment ligt Snowpaw in de Den. Ze heeft wat koorts en last van vermoeidheid. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat er verder aan de hand is, maar ze heeft pijn en.. Nou ja, het is een beetje een lastige situatie,' gaf ze toe met een zuchtje. Ze hoopte zo dat alles snel goed zou komen met haar. Maar ze zou niet te lang dwalen op Snowpaw, Falcon zou haar vanzelf wel ontmoeten. Ze draaide om naar de kruiden. 'Hier liggen dus de kruiden. Ik heb ze gesorteerd van wortels, blaadjes en bloemetjes. Daar liggen de besjes. En daar is het spinrag,' miauwde ze, alles aanwijzend.}

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 1:00

Falconstrike

to be or not to be

Hij wilde goed voorbereid zijn, vooral als er katten binnen zouden komen. Vooral omdat hij al een buitenstaander was kon het goed zijn om eventjes zijn zaken op orde te hebben. Dan kon hij laten zien dat hij echt zijn best deed hier, voor hoe ver hij dat kon dan. Hij kon zich niet indenken hoe moeilijk Shrimppaw het had moeten hebben met het stoppen van Coyotespririt. Ze moest het nu oprecht alleen doen. StarClan was er voor de theorie maar de praktijk..? Dat was een moeilijke. 'Op het moment ligt Snowpaw in de Den. Ze heeft wat koorts en last van vermoeidheid. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat er verder aan de hand is, maar ze heeft pijn en.. Nou ja, het is een beetje een lastige situatie,' klonk er met een zuchtje van de poes af, waarop Falcon even met zijn oortjes wiebelde. ”Als je de case later wilt doorlopen kan ik altijd nog kijken of ik ergens iets kan bedenken wat kan helpen, ofzo, als je wilt.” Dat laatste voegde hij er snel achteraan. Hij wilde niet pushy zijn, hij wilde al helemaal niet het idee geven dat ze niets wist en hij alles of iets in die trant. Hij wilde gewoon oprecht kijken waar hij zijn steentje aan bij kon dragen. 'Hier liggen dus de kruiden. Ik heb ze gesorteerd van wortels, blaadjes en bloemetjes. Daar liggen de besjes. En daar is het spinrag,' Hij knikte even begrijpend op de woorden van de poes en volgde de aanwijzingen van de poes op door mee te kijken waar alles lag. Oké.. dat was in ieder geval duidelijk. ”Bewaar je de giftige kruiden ergens anders? Ik hoef niet precies te weten waar als dat je ongemakkelijk maakt, maar als ze duidelijk in het zicht liggen dan weet ik tenminste dat ik daar niet in de buurt hoef te komen.” sprak hij met een knikje. Zoals met Routnose, alleen hen wisten waar de giftige kruiden lagen, na een ongelukje het schijnt, van een kitten die bessen had gevonden. Tja..

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 1:12

_{Falconpaw stelde voor om samen door de case te lopen over Snowpaw, als ze dat zou willen. Shrimp glimlachte hem dankbaar toe. 'Heel graag, Falconpaw,' miauwde ze. 'Maar natuurlijk alleen als Snowpaw dat wilt, maar als het haar beter maakt.. Maar, dat zien we dan wel. Ik vind het in ieder geval fijn als je mee wilt helpen en denken met bepaalde gevallen,' zei ze. 'Het is soms best lastig om zelf keuzes te maken,' gaf ze toe. Ze moest het leren, ze had ook niets anders gedaan de afgelopen manen. Maar het was oh zo moeilijk. Om het bevestigende of corrigerende woord van Falconpaw naast zich te hebben was voor haar een hele opluchting. Ze liet hem vervolgens de kruiden zien. 'Bewaar je de giftige kruiden ergens anders? Ik hoef niet precies te weten waar als dat je ongemakkelijk maakt, maar als ze duidelijk in het zicht liggen dan weet ik tenminste dat ik daar niet in de buurt hoef te komen,' sprak hij met een knikje. Shrimp knikte ook. De giftige planten had ze het liefst zo ver mogelijk bij haar vandaan. De gedachte alleen al maakte haar ongemakkelijk en een beetje bang, ze moest er niet aan denken om per ongeluk in alle haast die kruiden te pakken. 'Die liggen helemaal daarachter,' miauwde ze en ze wees naar een diep holletje, verscholen achter de plantjes. 'Ik heb ze niet graag in het zicht liggen. Voor mij niet, maar ook niet voor de Clan,' legde ze uit.}

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 1:23

Falconstrike

to be or not to be

Hij kreeg een dankbare glimlach van de poes toegeworpen, waarop hij warm naar haar terug glimlachte. ’Heel graag, Falconpaw,’ klonk er van de poes af. 'Maar natuurlijk alleen als Snowpaw dat wilt, maar als het haar beter maakt.. Maar, dat zien we dan wel. Ik vind het in ieder geval fijn als je mee wilt helpen en denken met bepaalde gevallen,' Hij knikte even instemmend op haar woorden. ”Natuurlijk, alleen als Snowpaw het ermee eens is. En daar ben ik voor.” sprak hij met een zachte, maar bemoedigende glimlach tegen de poes. Hij was hier niet om de hele dag lui op z’n gat te gaan zitten en te wachten op iets wat misschien niet zou komen. 'Het is soms best lastig om zelf keuzes te maken,' Oh.. Hij glimlachte zachtjes en knikte even op haar woorden. Ja, dat was soms lastig. Dat had hij ook gemerkt toen Routnose weg was. Hij had Lizardpath toen natuurlijk wel, maar die had ook haar kittens om voor te zorgen. Die kon hij niet voor ieder klein dingetje storen. ”Dat is begrijpelijk, het is soms ook lastig.” sprak hij met een knikje. ”Maar weet dat ook later, als ik weer terug ben in WindClan je altijd naar mij toe mag komen voor advies als je echt een moeilijk geval heb, oke?” sprak hij met een warme glimlach. Natuurlijk, hij zou er zelfs dan voor haar zijn om te helpen. Hij kon dan natuurlijk ook niet meer voor ieder klein ding er zijn, maar als er echt een moeilijk iets is, dan wilde hij altijd meedenken met haar. Dat was het minste dat hij kon doen voor haar. 'Die liggen helemaal daarachter,' klonk er van de poes af terwijl ze naar een diep holletje knikte en Falcon zijn blik er even naar toe liet gaan. 'Ik heb ze niet graag in het zicht liggen. Voor mij niet, maar ook niet voor de Clan,' Hij knikte begrijpend. Dat was alleen maar goed, anders had hij het haar wel graag als tip willen meegeven, maar gelukkig had ze het uit haarzelf al gedaan. ”Oké, dankjewel dat je me genoeg vertrouwd om me dat te vertellen.” sprak hij met sprankelende oogjes tegen de poes. Dit was goed, een basis van vertrouwen. ”Wij hebben ze zelf ook weg gestopt, een kitten heeft al eens…” hij eindigde de zin niet, hij was natuurlijk toen nog geen apprentice geweest van Routnose, het was veeel eerder daarvoor en hij wist de details niet. Maar, hij wist wel dat het gebeurd was. ”Dus sindsdien heeft Routnose de giftige kruiden goed verstopt, voor nieuwsgierige kittens.” sprak hij met een zachte grinnik.

Onderwerp: Re: The happiest moment za 3 apr 2021 - 15:52

_{Falconpaw stemde met haar mee in, wat ze erg fijn vond. Gelukkig begrepen ze elkaar daarin, waren ze het met elkaar eens. Ze wilde Snowpaw niet oncomfortabel laten voelen. Toch hoopte ze dat haar Clangenoten niet al te terughoudend waren tegenover Falcon. 'Dat is begrijpelijk, het is soms ook lastig,' sprak hij met een knikje nadat ze had aangegeven het moeilijk te vinden keuzes te maken. 'Maar weet dat ook later, als ik weer terug ben in WindClan je altijd naar mij toe mag komen voor advies als je echt een moeilijk geval heb, oke?' Shrimp glimlachte dankbaar naar hem en sloot haar ogen even naar hem. Het was fijn om te weten dat ze elkaar konden en zouden helpen, mocht het nodig zijn. Ze liet vervolgens haar kruiden zien, met de giftige besjes en plantjes. 'Oké, dankjewel dat je me genoeg vertrouwd om me dat te vertellen,' sprak hij met sprankelende ogen. Shrimp knikte, vond het alleen maar normaal om het hem te vertellen. Stel je voor dat hij per ongeluk die fout zou maken omdat zij niks wilde vertellen erover. 'Wij hebben ze zelf ook weg gestopt, een kitten heeft al eens...' Hij stopte zijn zin, maar Shrimp wist wat er achteraan kwam. Ze keek hem bedroefd aan. Een kitten, ze moest er niet aan denken. Zulke onschuldige en nieuwsgierige zieltjes. Nee, ze zou die kruiden echt heel ver weg leggen voor altijd. Niemand die wist waar het was. 'Dus sindsdien heeft Routnose de giftige kruiden goed verstopt, voor nieuwsgierige kittens.' Ze knikte. 'Ja, gelukkig maar,' sprak ze met een klein glimlachje. 'Ik kan het me echt... Ik zou het zo vreselijk vinden als het zou gebeuren. Ik wil ook niet dat de rest van de Clan weet waar het ligt, om zulke dingen ook te voorkomen,' miauwde ze. 'Ze zouden het natuurlijk per ongeluk kunnen vinden, maar het is volgens mij wel goed verstopt.. Denk ik.' Was het wel echt goed verstopt? Ze keek er nog even naar, bepalend of het goed genoeg was.}

Onderwerp: Re: The happiest moment ma 19 apr 2021 - 22:52

Falconstrike

to be or not to be

De poes keek bedroefd naar hem toen hij over een kitten begon te spreken. Hij had nooit geweten wie de kitten was geweest maar... maar het was genoeg geweest om te weten wat er gebeurd was. De kitten had het overleefd, maar sindsdien was het wel duidelijk dat ze dingen wel goed moesten verstoppen. Ze knikte even op zijn woorden, dat Routnose het sindsdien had verstopt. 'Ja, gelukkig maar,' klonk er met een klein glimlachje van de poes af. 'Ik kan het me echt... Ik zou het zo vreselijk vinden als het zou gebeuren. Ik wil ook niet dat de rest van de Clan weet waar het ligt, om zulke dingen ook te voorkomen,' Hij knikte instemmend op haar woorden. Hij wist natuurlijk niet of iedere medicine cat zo zou reageren, maar hij mocht toch hopen eigenlijk dat de meeste medicine cat's wel zo werkten. 'Ze zouden het natuurlijk per ongeluk kunnen vinden, maar het is volgens mij wel goed verstopt.. Denk ik.' Hij glimlachte even zachtjes naar haar, waarna hij naar het holletje keek. "Het is zo goed mogelijk verstopt als je kan. Het ligt ook diep in de den dus dan moet er echt iets zijn waardoor ze zo diep lopen." sprak hij met een rustige stem, waarna hij haar lichtjes aan tikte met zijn staart. "Dat is alles wat je er aan kan doen." Ze konden het moeilijk buiten de den gaan houden, dan wist je zeker dat er problemen zouden kunnen ontstaan. Dat was het laatste wat ze wilden.

Onderwerp: Re: The happiest moment ma 26 apr 2021 - 11:55

_{'Het is zo goed mogelijk verstopt als je kan. Het ligt ook diep in de den dus dan moet er echt iets zijn waardoor ze zo diep lopen,' sprak Falcon met een rustige stem. Shrimp keek op van het holletje en knikte. Een kleine glimlach kwam weer op haar snoetje. Dat was waar wat hij zei. En er was al heel lang geen ongeluk gebeurt, niet in haar leven in ieder geval. Niet dat ze wist. 'Dat is alles wat je er aan kan doen.' Ze knikte. 'Ja, dat is waar. Ik controleer ook altijd even of ze er nog allemaal zijn.' Nu nog wat extra, nam ze zichzelf voor. Je kon niet voorzichtig genoeg zijn. De jonge poes keek even langs hem heen naar de uitgang. Ze waren nog alleen. 'Ik wilde ook gelijk even iets belangrijks met je bespreken,' miauwde ze toen, haar blik ging weer terug naar hem. 'Over uhm, een Prophecy. Ik heb er eentje gekregen tijdens de Gathering... Ik vroeg me af of jij en.. De rest ook, die ook hebben gekregen?'}

Onderwerp: Re: The happiest moment do 6 mei 2021 - 18:17

Falconstrike

to be or not to be

De poes knikte even op zijn woorden, waarna er een kleine glimlach op haar kopje verscheen. Het was best hulpeloos, dat wist hij ook wel. Helaas moesten ze deze kruiden altijd in de den houden, maar soms kon een ongeluk niet voorkomen worden. Hoe erg je er ook op had voorbereid. ’Ja, dat is waar. Ik controleer ook altijd even of ze er nog allemaal zijn.’ klonk er van de poes af, waarop Falcon zachtjes glimlachte. Nou… dan had ze er toch echt alles aan gedaan? ”Precies, meer dan dat kan je echt niet doen. Dan doe je al het meeste.” sprak hij met een zachte glimlach. En dat was oprecht. Toen de poes even naar de ingang keek dacht hij voor een moment even dat er iemand zou komen die hulp van hen nodig had, iets wat hij wel gewend was geworden toen hij alleen in de den had gelegen in windClan. 'Ik wilde ook gelijk even iets belangrijks met je bespreken,' Iets belangrijks? Falcon kantelde zijn kopje even iets terwijl hij naar haar keek. 'Over uhm, een Prophecy. Ik heb er eentje gekregen tijdens de Gathering... Ik vroeg me af of jij en.. De rest ook, die ook hebben gekregen?' Oh.. zij had het ook gezien? Zijn gezicht viel meteen naar een meer serieuze, maar ook een iets trieste blik. ”Ja. Routnose en ik hebben hetzelfde gezien… Wat heb jij gezien?” Was het anders? Had zij iets anders gezien dan hen? Was het verschillend voor iedere clan of… of was het naar iedereen gericht?

Onderwerp: Re: The happiest moment zo 16 mei 2021 - 19:11

_{'Precies, meer dan dat kan je echt niet doen. Dan doe je al het meeste,' sprak de kater met een zachte glimlach. Shrimppaw knikte, hij had ook wel gelijk. Ze deed er alles aan, en zou er altijd alles aan blijven doen. Zulke ongelukken mochten niet gebeuren, ooit. Maar het was tijd om een wat serieuzere vraag te stellen. Falcon kantelde zijn kopje en er verscheen een wat trieste blik in zijn ogen. 'Ja. Routnose en ik hebben hetzelfde gezien... Wat heb jij gezien?' Shrimp slikte en een zachte zucht verliet haar bekje. 'Ik.. Zag een bosbrand en.. mezelf, doorweekt door bloed. StarClan was duidelijk niet blij, zei dat ze me gewaarschuwd hadden. Of nou ja, misschien iedereen wel gewaarschuwd hadden,' miauwde ze. Zelf had ze geen waarschuwing gekregen, dat was voor haar tijd als Medicine Cat geweest dan.}

Onderwerp: Re: The happiest moment wo 19 mei 2021 - 21:47

Falconstrike

to be or not to be

Hij had niet gehoopt dat ze hetzelfde had gezien als hem en Routnose, hij hoopte op nieuwe informatie. Misschien iets wat het duidelijker kon maken wat er aan de hand was en wat ze er aan konden gaan doen. ’Ik.. Zag een bosbrand en.. mezelf, doorweekt door bloed. StarClan was duidelijk niet blij, zei dat ze me gewaarschuwd hadden. Of nou ja, misschien wel iedereen wel gewaarschuwd hadden,’ een rilling ging er door zijn lichaam heen terwijl Falcon aan de woorden van StarClan dacht. ”We warned you for blood, We warned you for pain, Now watch what you've done, Standing in these fiery rain.” prevelde hij zachtjes tegen de poes. De woorden gaven hem nog steeds rillingen. Het vuur had voor enkele gewonden en zelfs een aantal doden gezorgd. En dan ook nog de tweebenen die erbij kwamen… Dat samen had gezorgd voor heel veel verwarring, maar vooral angst. ”Ik heb hetzelfde gezien als dat jij hebt gezien.” sprak hij met een verslagen zucht. ”Dan zal ShadowClan ook hetzelfde vernomen hebben, ga ik van uit…” Waarom dan zoveel spanning tussen ShadowClan en RiverClan? Was deze prophecy niet genoeg geweest als waarschuwing? Ergens wilde hij dat ook wel zeggen, maar niet hier. Niet in het kamp.

Onderwerp: Re: The happiest moment vr 21 mei 2021 - 15:39

_{Ze zag hem oncomfortabel worden, wat haar ook niet echt gerust stelde. Hij herhaalde de woorden die StarClan tegen haar had gesproken. Ze knikte. De rest van de Medicine Cats hadden hetzelfde beeld en boodschap gekregen. 'Ik heb hetzelfde gezien als dat jij hebt gezien,' sprak Falconpaw toen ook. 'Dan zal ShadowClan ook hetzelfde vernomen hebben, ga ik van uit...' Ze zuchtte en haalde kort haar schouders op. 'Ik ben niet zo zeker, eigenlijk,' miauwde ze twijfelend. 'Blueflower heeft met Settleddust gesproken, een tijdje terug. En hij vertelde dat Acornstar ook een Prophecy had gekregen. Dat.. RiverClan niet meer in het woud thuishoorde..' Ze kneedde ongemakkelijk de grond onder haar pootjes. Zou StarClan het menen? Zouden ze echt weg moeten?}

Onderwerp: Re: The happiest moment