Do you have a moment to talk about our lord and savior

Na de nacht samen te hebben doorgebracht met de rest, want dat was wel zo veilig, gingen ze er toch weer alleen op uit. Ze waren nog niet aangekomen bij waar de Tribe hun kamp hadden of hoe je het beste kon noemen. Dus jagen en kijken wie ze al tegen kwamen was voor nu wat ze moesten doen. Stalked liep onder de ochtendzon, door de hoge bomen heen. Ze was niet echt geoefend op het jagen in bossen en wouden, maar dit was meteen een goede oefening. De grote poes bewoog zich tussen de dikke bomen door, op zoek naar iets te eten. Niet zeker wetend wat ze hier kon vinden eigenlijk, maar prooi was prooi. Zolang ze maar wist hoe ze het ving. Dat was nog een dingetje. Echter kreeg Stalked niet veel tijd om er over na te denken, want verderop zag ze een gedaante van een andere kat. Nou hoefde ze er niet meteen op af te gaan, maar ze waren hier toch met een missie en bovendien kon ze misschien wat handige informatie winnen. Al moest ze dan wel wat meer zeggen dan ze normaal gesproken deed. Ze spande kort haar spieren aan, alsof ze zichzelf alvast duidelijk wou maken dat ze van de Elite kwam en geen lieverdje was, waarop ze naar de andere toeliep. Hij zag eruit als een sterke kerel, wat ze al goed konden gebruiken. Niet dat dat betekend dat hij voor de rest een goede keuze was. "Hey''zei ze monotoon, om zijn aandacht te trekken als ze die niet al had. Er was nauwelijks emotie te zien als ze hem eens beter bekeek.

-Sanguine

Zijn bek droop met de dikke rode vloeistof, terwijl hij zijn mondhoeken aflikte en om zich heen keek. De grote gespierde kater had zijn ogen gericht op alles wat een mogelijke vijand kon zijn. Nu was het maar een kleine kans, als er iets vredelievend was, dan was het dit gebied wel, maar hij stond open voor een aangenaam gevecht, mocht dat ooit komen. Zijn oor bewoog voorzichtig, terwijl hij verder at aan de prooi die voor hem op de grond lag. Later zou hij zich zorgen maken om zijn uiterlijk, al zou hij het liefst nog even rondrollen in deze prooi. Een gebedje prevelend keek de kater nog een keer, om te merken dat er iemand op hem af was komen lopen. Sanguine kwam overeind en schudde zijn vacht uit, stukken prooi en bloed nog vast zittend en druipend op de grond. Nee, hij was geen schone kater, maar dat maakte hem ook niet uit. "Wat?" bromde hij toen de kattin tegen hem sprak. Haar geur was hem onbekend, maar de geur van bloed om haar heen deed hem goed. Wat moest deze vreemdeling op zijn gebied.