|
| I've won, but at what cost? | |
| Ema 195 Actief The darkest nights aren't always completely dark:
the moon still orbits it and lightens the path
| |
| Onderwerp: I've won, but at what cost? vr 5 maa 2021 - 19:15 | |
|
Haar kittens waren al een tijdje apprentice. En zij was al een tijdje geen queen meer, maar ze zou altijd proberen de beste moeder voor haar kinderen te zijn. Ze waren nu al een tijdje apprentice, en ze was erg trots op ze. Maar soms was ze bezorgd. Sommige apprentices kwamen vaak in de problemen, werden achtervolgd door honden en nog meer. Het was niet echt een veilig gebied, en ze zou willen dat ze ze het in het kamp kon houden, daar waar ze veilig bleven. Maar dat kon niet. In ieder geval niet in deze wereld. Een moeder moest ooit loslaten en moest ooit de muren slopen. De grenzen vergroten. Ze laten gaan. Maar wanneer zou die dag komen? Het was zo'n levensvraag die je niet al te vaak stelde... De grijze kattin zat rustig haar ochtendprooi te eten voordat ze daadwerkelijk zou gaan jagen. En toen bedacht ze zich dat. Maar de beloning van hen warrior te zien worden, dat zou pas een mooi geschenk zijn voor later.
+Steelpaw
|
| | | Anonymous 76 Actief
| |
| | | | Ema 195 Actief The darkest nights aren't always completely dark:
the moon still orbits it and lightens the path
| |
| Onderwerp: Re: I've won, but at what cost? wo 17 maa 2021 - 13:05 | |
|
Rustig nam ze nog een paar hapjes van haar prooi voordat ze een vrolijke stem tegemoet kwam. 'Hallo, mama!'. Zijn kopje duwde tegen die van haar. Haar lieve kinderen toch.. Zo onschuldig en zo lief. "Hallo Steel", mauwde ze snorrend. 'Mama, mama, ik heb mijn eerste training al gehad! Ik heb heel het ThunderClan gebied al gezien!', vertelde de blauwgrijze apprentice enthousiast. Ze wist niet waar hij al die enthousiasme vandaan haalde, maar het voelde wel goed zo'n optimistische ziel in haar zacht en treurige leven te hebben. Zou ze hen ooit kunnen vertellen over hun tante die was weggelopen van de Clan? De grijze poes treurde er diep vanbinnen nog steeds om, maar ze had het aan bijna niemand verteld. Tja. "'En ik heb ook al mijn eerste prooi gevangen"'. Zijn eerste prooi al? Wauw. Het had haar eeuwen geduurd voordat ze goed kon jagen. Was de hele reden dat ze wat later warrior werd dan de rest. Maar ze hadden het waarschijnlijk van hun vader, wie dat ook mocht zijn. Mistynose was trots op hen allemaal. "Je doet het al zo goed", begon ze. "Ik heb het al zo vaak gezegd, maar ik ben echt trots op je"
|
| | | Anonymous 76 Actief
| |
| | | | | Onderwerp: Re: I've won, but at what cost? | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |