[event?]Slipping on the ice

Storkpaw It's all good girl

Door het witte wonderland bewoog de slanke poes zich voort, haar pas snel en soepel. Tussen haar tanden hing een klein konijn, haar eerste die ze ooit gevangen had. Ze glunderde dan ook van trots, blij met deze nieuwe vooruitgang in haar training. Het diertje was wel veel en ze wou nog even verder jagen, totaal de energie ervoor hebbend nu. Ze kon het lang volhouden, zeker nu het veel kouder was en bewegen haar warm hield. Enkel de sneeuw maakte het lastig, dus het rennen werd op sommige plekken meer springen. Ze stopte, een beetje abrupt waardoor ze bijna voorover viel in de sneeuw. Storkpaw kon zichzelf tegenhouden gelukkig en maakte gebruik van de sneeuw om het konijn vlug te begraven. Ook een voordeel. Als ze even niet dacht aan de vreselijke kou, zag ze wel de leuke dingen in. Haar gele ogen gleden naar het water verderop, wat nu met het harde vriezen van de afgelopen tijd behoorlijk bevroren was. Er was aan de rand nog een kleine wak wist ze toevallig, maar voor de rest kon je niet bij het water. Wel ja, je kon er op lopen.

Dat gaf haar een idee. Het was een eng idee en ze wist niet hoe ze er bij kwam. Storkpaw was niet iemand die vlug gedurfde ideeën had, maar toch wou ze het gewoon proberen. Ze liep naar het meer toe en zette voorzichtig een pootje op het ijs. Er gebeurde niks. Haar klauwen had ze uitgeslagen, in de hoop meer grip te krijgen. Ze zette de andere voorpoot op het ijs en gleed meteen naar voren. "Help!''riep ze uit, tegen niemand. Een beetje beschaamd bleef ze zo staan, met haar poten zover uit elkaar dat haar buik bijna het ijs raakte. Voorzichtig zette ze nu ook een achterpoot erbij, al twijfelde ze ten zeerste of dat een goed plan was. Wonder boven wonder bleef ze staan, nu zelfs met vier poten op het ijs. Haar spieren waren wel straks aangespannen en al haar klauwen waren uit. Natuurlijk, die in haar achterpoten waren altijd uit. Uiterst voorzichtig liep ze een stukje over het ijs heen, haar evenwicht maar nauwelijks bewarend. Gelukkig leerde ze het toch al snel en al vlug durfde ze ook wat sneller te lopen.

Storkpaw gleed over het ijs heen, was inmiddels al een paar keer gevallen maar ze had er geen last meer van. Morgen zou ze wel beurs zijn, maar ze had plezier. Ze krabbelde weer overeind na een valpartij waarbij ze bijna weer tegen de oever was aan gegleden. De gevlekte poes keek naar de overkant en zette het op een rennen. Halverwege stopte ze en liet ze zich verder glijden met de snelheid die ze gemaakt had. Hard lachend kwam ze voorbij, zichzelf afremmend met haar nagels. Dat haar gelach anderen aantrok had ze niet meteen door.

-Open, kom gezellig schaatsen

Elfje

Het was voor nu nog altijd een onsuccesvolle jacht geweest. Ze had niets te pakken kunnen krijgen in de tijd dat ze al bezig was en begon de hoop te verliezen op een goede prooi voor haar clan. Steeds meer begon ze zichzelf op gemakt te voelen tussen de windclanners. Voelde zichzelf bijna als part of the team. Nog niet altijd liep alles lekker maar.. Het ging, het ging. Het ging.

Een luide help liet haar opschrikken, haar oren direct gespitst. De jacht vergat ze en ze zette het op een lopen met haar lange gespierde poten. Tussen het sneeuw doorschietend kwam ze binnen no time aan bij degene die net zo hard had geroepen. Alleen maar om te zien dat ze..

Ashen trok met haar oren, onzeker over wat Storkpaw aan het doen was. Ze leek het naar haar zin te hebben maar.. waarom?

open <3

_{Koude winden sloegen tegen zijn korte pels terwijl hij zijn pas door het winterlandschap voortzette. Vond enkel warmte in de nabijheid van een poes, diens liefdevolle en jeugdige enthousiasme hem terugbrachten naar de lente. Warme zon op zijn pels, de velden voor zijn snuit gloeiend, de kater glimlachte zacht in gedachtenis aan het zachtste seizoen van het jaar. Een glimlach groeiende toen zijn blik die van zijn mate vond, het was nog altijd eventjes wennen voor de kater. Had nog nooit liefde in iemand gevonden zoals hij deze vond in Fawnleap. Maar met haar aan zijn zijde deerde de kou hem niet, hoe groot zijn hekel er ook voor was.

Het tweetal was samen gaan jagen, of zover je het jagen kon noemen, klunzen die ze samen waren. Een tunneler was niet veel waard boven de grond, zeker niet als de sneeuw hoger kwam dan je pootjes. En ook Fawnleap was zeker geen uitzondering op het laatste. Het was dan ook al vrij snel een partijtje schelden voor de kater, lachen voor de zachtaardige poes. Een komisch zicht voor ieder ander. Enkel was het iets wat niet al te lang scheen te duren, zoals hij zichzelf met verbaasde kop in de buurt van het small lake vond, oortjes ietwat onzeker draaiende terwijl de kou aan zijn neusje beet. Zij blik viel op Storkpaw, het was ietwat vreemd de poes niet in een staat van paniek tegemoet te komen. De kater fronste, spiegelde ashenpelt's verwarring. Wat was hier nou zo leuk aan? Hij kon wel gokken dat Fawnleap hier natuurlijk de grootste pret in zag, zoals ze het overal in zag, keek zijn mate dan ook met korte opgeluchte glimlach aan. Deze onhandige jacht was tot een einde gekomen, hij kon het ruiken. Hoefde zich niet verder voor schut te zetten zoals hij door de sneeuw joeg als een kip zonder kop.

[Tag:@Fawnleap]
[Powerplay met toestemming van Sans]}

De kattin had verwacht dat haar mate een betere jager zou zijn dan zij; ze was dan ook erg verrast toen het tegendeel duidelijk werd. Eigenlijk was het enige wat de kater succesvol wist te pakken waren de diverse scheld woorden die hij gebruikte om zijn zinnen mee op te vullen. Dat was dan ook de reden dat haar verwondering snel omsloeg in blijmoedigheid. Blazesong was al niet een... fyziek gezien indrukwekkende kater. En hem zien tieren en razen, deed haar denken aan een kleuter die zijn zin niet kreeg. Fawnleap had dankzij haar warme vacht al amper last van de kou gehad. Maar de vurige kater wist altijd op een of andere manier haar hele lichaam heet doen aanvoelen. Ze fronste toen ook toen haar man opeens van houding veranderde. Grondig bestudeerde de donkere kattin hem met haar blauwe ogen- hij leek haast verbaasd? Maar hoezo? Fawnleap volgde zijn blik, wat uit kwam op de kleine rivier die door hun gebied heen stroomde. Alleen dit keer was er iets opmerkelijks aan. Hij was namelijk helemaal dicht gevroren! Storkpaw was al aan het schaatsen zo te zien. Met een glinstering in haar ogen keek de poes toe hoe de apprentice over het ijs geleed. Dat wilde zij ook! Ze schonk haar mate een blik en opende haar bek. "Volg mijn voorbeeld maar Blaze, ik ben een werkelijke ballerina op het ijs!" Een leugen; ze verwachtte wel dat ze een paar keer op haar bek zou gaan. Blazesong ook waarschijnlijk; maar hey, ze hoefde dan tenminste niet meer te doen alsof ze wisten waar ze mee bezig waren. En lekker los gaan op het ijs; waar iedereen in Windclan vast wel moeite mee hadden. Veel mogelijkheden om te oefenen hadden ze immers niet.

Storkpaw It's all good girl

Storkpaw, helemaal opgaand in haar plezier, had niet door dat ze al wat publiek getrokken had. De eerste was Ashenpatch, die niet begreep wat ze aan het doen was. Storkpaw ging gewoon vrolijk verder, glijdend over het sneeuw heen. Ze probeerde te rennen, wat meer een wirwar van poten waren die alle kanten opgingen. Het duurde niet lang voordat ze weer ondersteboven lag, waarbij ze nu wel doorhad dat ze bekeken werd. Oh...Het duurde een paar tellen voordat het doordrong, kijkend naar de katten aan de kant. Ashenpatch en Blazesong, beide niet begrijpend wat ze aan het doen was gezien hun blikken en Fawnleap die juist opgewonden leek. Okay, hoe lang stonden zij daar al? Ze zag dat Fawnleap iets tegen de deputy zei, maar hoorde niet wat. Misschien lachtte ze haar uit? Storkpaw besefte dat ze nog steeds op het ijs lag en krabbelde haastig overeind. Een beetje beschaamd ging ze rechtop staand, nagels in het ijs drukkend. De Apprentice was haar plezier van net alweer wat vergeten, zich afvragend waar ze mee bezig was geweest. Beschaamd dat ze zich zo in de belangstelling had gezet, liep ze maar naar de oever. Een andere kant dan waar haar publiek was. Ze ging gewoon verder met jagen en hopelijk vergaten ze de gebeurtenis. Niet weer onderuit willen gaan, liep ze nu heel voorzichtig over het ijs heen. Ondanks dat gleed haar poot toch weg op een heel glad stuk en lag ze bijna weer op het ijs. Het gaf haar hetzelfde rare gevoel in haar buik als bij het heen en weer glijden. Ze had plezier, ze hoefde even niks aan iets anders te denken. Dus waarom lieten drie bijkomers haar stoppen? Met een bijna vastberaden blik bleef ze waar ze nu was en ging ze op haar buik liggen. Met haar achterpoten duwend gleed ze over het bevroren water heen. Nog heel eventjes. Ze zou de kou nooit leuk vinden met haar dunne vachtje, maar ze had iets gevonden waar ze plezier uit kon halen.

Elfje

_{Hij had ook niks anders van de kattin verwacht. Enthousiasme, dat zou haar naam moeten zijn geweest. Met schuine blik keek hij op haar neer terwijl ze vrolijk verklaarde hem te laten zien hoe het moest. De rossige tabby rolde zijn ogen in een wanhopige poging stoer over te komen tegenover zijn geliefde. Maar faalde het echt zo over te laten komen, zoals zijn vrolijke glimlach hem verraadde. Ietwat nerveus stapte hij achter de kattin aan, zette voorzichtig zijn poot neer op het gladde oppervlak. Liet zijn blik wederom op zijn mate vallen, haar woorden totaal niet gelovend. Onhandig als ze vaker bewees te zijn, hoe kon ze mogelijk ooit als ballerina over het ijs heen bewegen?}

Ze draaide haar hoofd en zag hoe haar partner zich voorzichtig voortbewoog op het ijs. Met een luchtige stem moedigde ze hem aan. Of tja, hem en haarzelf stiekem ook een beetje. Langzaam zette ze zichzelf af met haar achter poten en gleed vooruit. Het zag er niet erg elegant uit, maar zo ver zo goed. Fawnleap lachte als een kind en herhaalde haar eerdere actie. Dit keer iets sneller, waardoor ze veder weg van haar mate weg gleed. En met een hoger tempo. Maar ook dit keer verliep alles vlekkeloos. Ze lachte terwijl ze de ogen van haar partner zocht. "Kijk eens hoe goed ik het doe?" Miauwde ze hoog moedig. Waarna ze weer haar weg naar de zijkant van de kater maakte. "Ik ga straks echt een gekke slato maken joh."

Onderwerp: Re: [event?]Slipping on the ice