Ondanks dat ze nog vrij veel stappen achteruit zette, ging ze ook langzaam weer wat vooruit. En met deze vooruitgang, kon Azurekit steeds vaker het kamp in. De eerste paar keren was ze uitgeput van alle prikkels die ze kreeg en de fysieke energie en conditie die haar lichaam domweg niet had. Maar het ging steeds een beetje beter. En nu kon ze zo nu en dan zelfs met de andere kittens spelen. Zelfs als ze dat deed, had ze echter nog steeds tijd nodig om bij te komen. Na een tijdje rondrennen, ging Azurekit dan ook liggen in een bundel zonnestralen die binnen het kamp gingen, zachtjes hijgend, ogen half gesloten. Eventjes op adem komen.. Misschien eventjes slapen. En misschien dat ze daarna weer wat kon spelen.
[Brimstone]