Companion of Artemis

Om haar gedachten te kalmeren had Crystalstar besloten eindelijk weer eens zelf te gaan jagen. Over het algemeen had ze dat aan haar warriors over gelaten: zij was druk geweest met al haar voorbereidingen. Maar vandaag was de leader er helemaal zelf, in haar eentje op uit gegaan. De gure wind deed haar even rillen toen ze uit de rivier omhoog kwam, maar ze zette zonder meer door. Toen ze haar voorpoten in het koude water van het net niet dichtgevroren stroompje zette voelde ze zich plotseling weer helemaal een jonge warrior. Iemand die zich geen zorgen hoefde te maken om het diepere gebeuren tussen de clans, en gewoon haar leader kon volgen. Met een zachte zucht tuurde de kattin door het water en probeerde vissen te onderscheiden. Toen klonk er een zacht geritsel achter haar, en ze sprong overeind, weer helemaal weggescheurd uit die fantasie. Ze wist wel dat ze niet in haar eentje had moeten gaan, niet op dit moment, ze.. Maar haar vijandige lichaamsuitdrukking smolt snel weg toen ze zag wie haar gestuurd had: Het was Clouddancer maar. Behoorlijk beschaamd probeerde Crystalstar de situatie snel te herstellen. "Ahem, goedemorgen." Miauwde ze, veel te beleefd.

[Clouddancer]

Detecteerde ze daar nou een vleugje schamperheid? Dacht hij soms dat zij niets deed dan hen toespreken op de ceremonies en gatherings. Crystalstar herstelde zich snel en richtte zich op. Ze besloot maar geen punt te maken van wat ze dacht te hebben gehoord, als Clouddancer het niet zo bedoelt had zou ze helemaal paranoïde lijken. "Het is een tijd geleden, maar ik denk dat het me nog wel moet lukken." Miauwde Crystalstar dan ook zo nonchalant mogelijk. Wat zou er in hem omgaan? Dacht hij dat ze haar clan niet serieus nam? Of dacht hij dat ze zichzelf té serieus nam? Om een moeilijke stilte te voorkomen voegde Crystalstar er aan toe: "Wil je anders samen vissen?"

Het schoot haar te binnen dat zij samen waren opgegroeid, dat was een vreemde gedachte. Hij was zelfs een beetje ouder geweest, en nu had zij absolute controle over hem, als ze zich daartoe bliefde. Clouddancer besloot dat samen vissen wel een goed plan leek. Crystalstar ging weer aan de rand van het water staan en keek het oppervlak af. Hij maakte een opmerking over de hoeveelheid vissen en opnieuw dacht ze een ondertoon te herkennen, maar deze keer leek die wat meer uitgesproken. "Clouddancer.." Begon ze, zonder haar blik van een baars af te wenden. "Ben je het eens met mijn afgelopen besluiten als Leader?" Ze stelde de vraag een tel voordat ze het water in dook. Na een korte schermutseling onder water kwam de grijze kattin weer omhoog, met de baars slap tussen haar kaken.

Zijn antwoord verbaasde Crystalstar niet compleet, ze had het al verwacht sinds ze zijn begroeting had gehoord. Daarnaast was het een populaire mening op het moment. Er waren veel katten in de clan die niet heel blij waren met het feit dat ze Sunningrocks teruggegeven hadden. En ze vonden natuurlijk ook nog eens dat Shadowclan veel harder aangepakt moest worden. Crystalstar knikte, glimlachte zelfs lichtjes naar Clouddancer. Er waren al zoveel katten boos en ontevreden richting haar geweest, dat het haar niet veel meer deed. "Ah, Sunningrocks hoort inderdaad bij Riverclan. Maar ik kan de dubbele oorlog niet riskeren. Daarnaast heeft Stagtine het voor Starclan gezworen, als hij nu zijn woord nog breekt, denk ik niet dat dat hem of zijn clan in dank afgenomen zal worden." En Acornstar? Met hem zou ze nog wel afrekenen, maar alles moest op zijn tijd gebeuren. "Maak je maar geen zorgen, Clouddancer. Acornstar en Shadowclan zullen hun verdiende loon krijgen. Zoals je al zegt, we hebben voor ze gevochten. En ik zal precies laten zien wat er gebeurd als Riverclan verraden wordt." Ze keek de kater strak en, sprak ernstig. Ze was honderd procent serieus.  

Ze beantwoorde Clouddancer's grijns met een glimlachje. Ja, ze had nog steeds de controle in de hand. Ze wist nog steeds wat ze deed en zou niet snel van het pragmatische pad afraken. En ze leek de warrior enigszins te hebben overtuigd met haar bewering dat een dubbele oorlog niet binnen hun vermogen lag. Echter leek hij nog niet helemaal klaar met haar uithoren, hij wilde weten wat ze zou doen als Stagtine inderdaad zijn woord zou breken. "Als hij het verstandig beschouwd ons aan te vallen in vredestijd, zal ik niet Thunderclan maar Stagtine hard aanpakken. Zonder die schreeuwlelijk zullen ze wel weer kalmeren, of tenminste hun centrale bestuur kwijtraken." Zelf had ze nog niet gedood, maar Crystalstar had er niet vanaf gezien om minstens twee katten ter dood te veroordelen door haar warriors op hen af te sturen. Het leven van een Thunderclan 'leader' was weinig vergeleken bij een duurzame vrede. "Maar ik verwacht dat Thornstar op den duur wel terug zal keren, of dat zijn grootste vertrouwelingen uiteindelijk zullen laten merken dat ze liever Starclan's leaders hebben, en dan zal Thunderclan zijn eigen problematiek hebben. Dan zijn wij wel een tijdje vergeten." Interne stormen trokken clans uit elkaar op een veel effectievere manier dan oorlogen. Dat was ook precies de reden dat Crystalstar zo haar best deed om te laten zien dat zíj en niemand anders de bevelen uitdeelde in Riverclan. Clouddancer's volgende opmerking ontving ze met een langzame, goedkeurende knik. "Ja.. Ja, dat is een goed idee." Begon ze langzaam. "Je mag warriors en apprentices verzamelen, een herinnering aan het slagveld kan na deze lange vrede geen kwaad."

Het woud was beter af zonder Stagtine. Crystalstar knikte langzaam. De enige reden dat ze daaraan kon twijfelen was het feit dat zíj hem misschien zou kunnen gebruiken. Hij was nog zo onervaren dat het makkelijker zou zijn om hem langzaam naar haar wil te buigen dan bijvoorbeeld Thornstar. Maar daarnaast was hij ook jong, wat ervoor zou kunnen zorgen dat zijn ambities juist ten gevolge zouden hebben dat hij zich juist tegen elke compromis zou blijven verzetten. "Thunderclan verdient haar echte leader terug, het woud heeft vier leaders van Starclan nodig." Vervolgde ze. Clouddancer besloot dat het welletjes was zo, hij vertelde dat hij de training spoedig zou organiseren, en wenste haar succes bij het vissen. "Bedankt, Clouddancer, Starclan is met je." Ze sprak het bijna zonder erbij na te denken, haar ogen nog steeds gericht op het ijzige water.

[Topic uit?]