Vriendschap is een illusie

Nog op het nippertje had hij het konijn te pakken kunnen krijgen voordat het tussen de grote bomen schoot en op heilig gebied terecht kwam. Hij was natuurlijk een ondergrondse jager, maar dat betekende niet dat hij zijn kans op het land niet nam. Dit konijn was hij toevallig tegengekomen en aangezien het goed was om ook wel boven de grond te jagen was hij er achteraan gegaan. Het was nog flink wat rennen en wel wat anders dan in de tunnels. Desondanks was het hem toch gelukt en hing het dode dier nu tussen zijn tanden. De grote Warrior wou zich net omdraaien om met zijn vangst terug naar het kamp te gaan, toen een beweging op de open plek zijn aandacht trok. Met niet veel anders te doen meteen, legde hij het konijn vlug onder een struik en keek hij naar de open plek. Daar was nu een andere kat, de afstand was nog te ver om te ruiken van welke clan, maar hij leek vanaf de Riverclan te komen. Ach, wat had hij te verliezen? Foxtrail stapte zelf ook de open plek op, zijn houding rustig om aan te geven dat hij hier niet voor problemen was. "Hallo. Crowflight was het toch?''sprak hij met een kalme stem, duidelijk niks van plan. Nog niet in elk geval. Hij hoopte de naam goed onthouden te hebben, maar er waren zoveel Warriors die je tegenkwam.

Met bijna een grom in zijn keel schoof Crowflight zijn neus een bosje in. Langzaam begon hij steeds dichter bij de fourtrees te komen en nog had hij geen prooi kunnen vinden. Niks waar hij mee terug kon keren om bij te dragen aan de prooistapel. Vluchtig ging zijn blik heen en weer voor hij de open plek op stapte. De honger liet zijn maag knorren. Vaag bedacht hij zich dat hij beter een hapje had kunnen grijpen voor hij op pad was gegaan. Te laat om daar nu nog bij stil te staan terwijl hij zijn bek opende om iedere geur op te vangen. Een vlaag van Windclan nam zijn reukzin over. Kalm draaide hij zich naar de kater in kwestie die de geur mee bracht. Er lag geen agressie in zijn stem en eveneens hield Crowflight zich nog koest. Dit was een plaats van vrede, nu nog wel. "Ja, klopt.. Foxtrail, right?" vroeg hij terug. Gerelateerd aan Rabbitcharm, dat wist hij wel. De honger en frustratie om de honger waren voor nu vergeten terwijl hij de tom een charmante grijns schonk. Met alle spanningen tussen de clans legde hij het flirten er nu niet al te druk op, zo slim was hij nog wel, maar een grijns kon geen kwaad.

Al kende hij de donkere tabby niet zo goed als zijn eigen clangenoten, Foxtrail wist niet van verhalen dat Crowflight onaardig was. Was hij niet ergens familie van de momentele Riverclanleader? De Riverclanner begroette hem terug met dezelfde vriendelijkheid en al mochten er spanningen tussen de clans zijn, tussen hun was er nu niks van te merken. ''Ja, dat is mijn naam''Natuurlijk, zij waren individuelen die deel maakte van grote groepen met elk hun eigen mening over wat er allemaal gebeurde. Foxtrail zag Crystalstar nu als gevaarlijk, gehoord over wat er verteld werd op de Gathering. Voordat.. Hij richtte zijn blik kort op waar eerst nog een van de vier bomen groot stond, maar nu enkel nog een stronk over was. En de Twolegs die met hun knalstokken langskwamen, om het allemaal erger te maken. Wolfstar was zijn zus verloren, ondere anderen en er waren verwondingen geweest. Een korte zucht verliet zijn mond, het was allemaal een trieste boel. ''Heeft iedereen van Riverclan het overleeft?''vroeg hij aan Crowflight, een vreemd gespreksonderwerp maar hij draaide nooit ergens om heen.