| | 
Butter
874
Actief
| |
|  Onderwerp: The sound of Thunder  di 9 maa 2021 - 0:44 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past De jonge Medicine Cat Apprentice wist dat dit een van de gevaarlijkere grenzen was. Een waar monsters overheen raasden die een kat zo het leven konden ontnemen. De geur was sterk en zwaar en het geluid van de brommende, donderende levenloze wezens was oorverdovend. Het ene meer dan het andere maar prettig was een ander verhaal. De zure lucht deed haar ongemakkelijk met een oortje trekken terwijl ze tegen een boom aan leunend bleef toekijken hoe monsters aan haar voorbij trokken. In elk klein ding in de natuur kon ze een verhaal vinden en ergens trokken de spullen van Twolegs dan ook wel haar interesse. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze aan de overkant van het donderpad de Shadowclan Apprentice niet zag staan. @Adderpaw, |
|  | | 
Renske
66
Actief
If your dreams don't scare you, then they aren't big enough
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder di 9 maa 2021 - 14:46 | |
| Instead of being afraid
I could become something to fearHet was zo fijn om buiten te kunnen zijn, rond te rennen, de echte wereld bekijken! Het was fantastisch. Hij voelde zich al zo groot, zo sterk! En om eerlijk te zijn, ging hij al ontzettend op slangenjacht. Hij wist dat hij vernoemd was naar een slang, adder, en ze leefden ook hier, in het moeras. Wat Adderpaw niet wist, was dat het niet bepaald het seizoen was voor slangen, dus dat dat de reden was dat hij ze niet kon vinden. Adderpaw slingerde met zijn slungelige lijf door de bomen, totdat hij uiteindelijk zijn oren spitste. Hij was vlakbij het donderpad. Zijn allereerste training was hij hier al geweest, dus hij kende de gevaren. Hij haalde een keer diep adem en voor hij het wist stond hij al aan de rand van het donkere pad. Hij had het alleen nog niet gevoeld. Hoe zou het voelen? Het stonk verschrikkelijk. Hij kreeg een ondeugende glimlach op zijn gezicht en sloop richting het pad en toen... zette hij een pootje op het onbekende oppervlak. Het was hard en ruw, maar het deed hem geen pijn. Hij keek op, en opeens zag hij dat een ander aan de overkant stond. Zijn ogen sperden zich wat verder open. Een Thunderclanner! Oh boy, zijn eerste buitenclanse ontmoeting. ‘Oh kijk uit, straks ben je een platte boskat!’ riep hij haar toe, duidelijk nog een apprentice.
 Adderpaw here, hold my morals |
| | | |
Butter
874
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder za 13 maa 2021 - 11:23 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past De plotselinge stem deed de jonge Medicine Cat Apprentice opschrikken, zo heftig dat ze een gat in de lucht sprong en even zwaar ademend bleef staan en met grote ogen naar de Shadowclanner keek. 'Oh kijk uit, straks ben je een platte boskat!' Zij was niet degene die op het donderpad stapte, nee ze bleef veilig langs de weg staan. Het geluid van de monsters was oorverdovend als ze langs kwamen maar voor nu leek het even rustig. Ze zwiepte een tikkeltje ongemakkelijk en nerveus met haar staart, voordat ze haar amberkleurige ogen op de kater richtte. 'Ik stap niet op het donderpad. Te gevaarlijk.' Mauwde ze zachtjes, maar luid genoeg zodat de Shadowclanner het kon horen. Zo graag wilde ze nog niet dood! |
| | | |
Renske
66
Actief
If your dreams don't scare you, then they aren't big enough
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder za 10 apr 2021 - 16:30 | |
|  Instead of being afraid
I could become something to fear
Adderpaw keek met een schuin oog naar de Thunderclanner tegenover het donderpad. Hij zette nu ook een tweede poot op het donderpad. Nu was hij zelfs ook nog een beetje groter, hah! Hij blies zichzelf een beetje op en staarde naar de Thunderclanner. Zijn staart zwiepte van links en naar rechts, en hij moest lachen toen ze vertelde dat het te gevaarlijk was. ‘Een bange boskat,’ miauwde hij treiterend naar de overkant. Hij keek gemeen naar de grijze poes, waarna hij zijn neus een keer walgend ophaalde. ‘Die stinken wel bijzonder erg,’ sprak hij, waarbij hij zijn tong uitstak.
Adderpaw here, hold my morals |
| | | |
Butter
874
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder ma 12 apr 2021 - 13:01 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past De Shadowclanner leek niet bepaald een sociale kater, in tegendeel tot haar. Zij wist meestal wel een goede band te onderhouden met haar Clangenoten en dat moest ook, zeker als Medicine Cat Apprentice. Natuurlijk had ze op dit moment niet de beste band met Windblade maar ze was nog lang niet zover dat ze op zou geven, ze hoopte dat ze ooit sterk genoeg was om haar Clan te kunnen tonen dat ze een waardig Medicine Cat Apprentice was. Zelfs al zouden ze haar wellicht op dit moment niet geloven. Niet iedereen in elk geval. Zijn staart zwiepte heen en weer terwijl hij moest lachen toen duidelijk was dat de jonge kattin hem niet na zou doen. Ze zou niet op het ruwe oppervlak van de weg stappen, daar waar de monster voorbij raasden zonder hen in hun blinkende ogen te zien. 'Een bange boskat,' Mauwde hij treiterend waardoor ze haar ogen rolde. Ze mocht bang zijn maar hij was een idioot. Dacht hij echt dat hij een monster kon overleven? Hij keek met een gemene blik naar haar waardoor ze haar staart waarschuwend iets op zette. Ze mocht wellicht geen getrainde kattin zijn, maar de trots voor haar Clan was duidelijk in haar ogen te lezen. Ze was meer dan hem, veel meer dan hij ooit zou zijn. 'Die stinken wel bijzonder erg,' sprak hij terwijl hij zijn tong uit stak. De jonge grijze Medicine Cat Apprentice rolde met haar ogen voordat ze haar vacht uit schudde en haar schorre stem kalm boven het geluid van de monsters klonk. 'Wie niet sterk is moet slim zijn, dat laatste kan ik niet over je zeggen. Weet wel dat ik je moet helpen als je aangereden wordt. Medicine Cat Code enzo. Dus beter ben je niet gestoord genoeg om mij teveel te irriteren.' Haar stem klonk op het einde ruw en kortaf, ze had helemaal geen zin in de eindeloze treiteringen en gezeik van andere Clans. Chagrijnig was ze meestal niet, maar ook zij had haar momenten. |
| | | |
Renske
66
Actief
If your dreams don't scare you, then they aren't big enough
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder di 4 mei 2021 - 16:28 | |
| Instead of being afraid
I could become something to fear
Het donderpad trilde en gromde onder zijn poten, maar de monsters kwamen nooit zo dichtbij! Zijn poten zouden stinken hierna, maar het was het waard. Want hij was groter en dapperder dan zij. Daarna begon ze een heel verhaal, over dat hij dom was en bla bla bla. Hij snoof spottend. ‘En jij bent geen van beide,’ miauwde hij terug. Ja, dat was een inkoppertje. Adderpaw zwiepte nog een keer met zijn staart. Medicine cat, hm? Zou hij onder de indruk moeten zijn? ‘Moet je niet plantjes zoeken, ofzo?’ miauwde hij toen koppig terug, in plaats van hem te irriteren. Zo kon hij het spelletje ook spelen.
Adderpaw here, hold my morals |
| | | |
Butter
874
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: The sound of Thunder za 8 mei 2021 - 21:49 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past De Shadowclan Apprentice was echt gestoord genoeg om zijn poten op de stinkende weg te zetten. Hij snoof spottend toen ze hem waarschuwde voor het gevaar, ze was wellicht niet bang voor bloed maar hield absoluut niet van een platgereden kat. Dat was wel weer een beetje teveel van het goede, al moest ze ook leren dat ze moest kunnen werken met ernstigere verwondingen, alleen vandaag hoefde dit wat haar betreft nog niet. 'En jij bent geen van beide,' Mauwde hij terug waardoor de grijze kattin met haar oortjes trok ze was slimmer dan hem, dankjewel. 'Moet je niet plantjes zoeken, ofzo?' Klonk er koppig waardoor de Medicine Cat Apprentice met een wijd gebaar van haar staart naar de besneeuwde ondergrond wees. 'De meeste planten zitten onder de sneeuw of moeten nog opkomen.' Mauwde ze droogjes voordat ze met haar snorharen trok. 'Wie ben jij?' Hij was wellicht ongeveer haar leeftijd maar ze wilde alsnog liever niet in gevecht raken met hem. |
| | | | | | | Onderwerp: Re: The sound of Thunder | |
| |
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
