One step too far

well behaved women
seldom make history

_{Sunpaw haatte winter. Ze haatte sneeuw. Ze haatte alles. Ze voelde zich opeens een waardeloze jaagster, maar ze kon zich onmogelijk verbergen met haar vuurrode vacht die afstak als een vlam in de sneeuw. Waar ze in alle andere seizoenen in uitblonk, was ze opeens een loser. Maar haar geluk leek eindelijk in haar gratie te vallen. Ze rook konijn, en ze rook zelfs dat hij van streek rook. Angst was zo'n specifieke geur. Kort gingen haar herinneringen naar de tijd dat Eveningglow hen verbood op konijnen te jagen. Maar Eveningglow was weg, dus ook haar regels. Een goed konijn zou een aantal monden kunnen vullen in tijden zoals deze. Dus haar zintuigen stonden op scherp. Een bang konijn, ze zou die wel te pakken kunnen krijgen. Ze spitste haar oren en ze hoorde het gedreun van poten, de geur van konijn en... heide? Konijnen en Windclan waren sowieso al een koppel die hand in hand gingen, dus dat was niet vreemd. Misschien een verdwaalde prooi van de velden. Sunpaw probeerde het geluid beter te plaatsen en zette toen zelf de achtervolging in, haar poten zacht in het kreupelhout. Ze zou hem wel onderscheppen... Als een tijgerin gleed ze tussen kale struiken door op een vlotte draf. En daar was hij dan, het konijn, in blinde paniek aan het rennen. Zonder nog echt verder na te denken zette Sunpaws jachtinstinct in en racete ze achter het konijn aan, die ze met enkele eenvoud wist te onderscheppen en te doden. Verzot op haar goede prooi keek ze een keer naar de sterren. Maar niet veel later hoorde ze hard geritsel in het kreupelhout. Sunpaw keek op, een vragende frons op haar gezicht. Ze proefde de lucht, en boven de geur en smaak van het konijn merkte ze iets bijzonders op. Windclan! Haar ogen vlogen iets verder open. Ze had zich dus niet vergist, er wás hier een Windclanner. Sunpaw wierp het konijn met een slinger in een struik, ze wilde niet dat haar prijs gestolen zou worden, en haastte zich naar het geluid en de geur van de Windclanner toe. En ja hoor, daar stond het moppie, duidelijk op haar bek gegaan en ze begon vlug te miauwen. Sunpaw geloofde er direct geen woord van. Ze was gesnapt. ‘Een ongeluk?!’ miauwde ze dan ook ongelovig, waarna ze het pad van de gevlekte poes afsneed. Sunpaw maakte zichzelf groot en stapte dreigend een pas dichterbij de Windclan apprentice. ‘Je kwam hier om prooi te stelen, ik heb je wel door, stuk kraaienvoer,’ siste ze tussen haar tanden. Zonder twijfel sloeg ze haar klauwen uit haar hulzen en zette ze haar vacht op. Oh moppie, je hebt een grote fout gemaakt.}

well behaved women
seldom make history

_{Sunpaw kreeg een glimlachje op haar gezicht toen de Windclanner zich klein maakte. Ze was bang voor haar. Goedzo. Sunpaw zag dit als een mogelijkheid, om te laten zien aan wie er nu ook maar aan de leiding stond, dat ze er klaar voor was om een warrior te worden. Toen de kleine gup ook begon met praten, nam Sunpaw geen kans om ook maar een soort van excuus te bedenken. Te ver door gerend, te laat door.. Pfft. ‘Smoesjes!’ siste ze naar de gevlekte apprentice, waarna ze nog een stap dichterbij zette, nagels inmiddels ontbloot. ‘Je wilde dat konijn pakken, ik zag het wel. Gelukkig ben je een slechte jager, anders had ik je misschien nooit te pakken gekregen,’ miauwde ze dreigend. De rode poes zou haar geen kans geven te ontsnappen, niet zonder te voelen wat er gebeurde als je de warrior code zou overtreden. StarClan strafte onmiddellijk. En Sunpaw zou er van genieten om hun nederige beul te zijn.}

well behaved women
seldom make history

_{Nog meer smoesjes. In elk geval gaf ze toe dat ze dom was, maar dat was niet genoeg. Een prooisteler bleef een prooisteler, een codebreker bleef een codebreker. Ze waren slecht en dienden hun lesje geleerd te krijgen. ‘De warrior code is duidelijk, of leren ze in Windclan hun apprentices niet meer de regels van Starclan?’ miauwde ze kleinerend naar de kleine poes. Het werd nu tijd dat ze op haar lazer kreeg. Ze had haar al te lang weg laten komen met kleine woordjes, met stomme excuses. Sunpaw wist dat ze gelijk had, dat ze sterker was, dat dit gerechtvaardigd was. ‘Misschien moet je het dan maar voelen,’ siste ze vals. En zonder haar nog een kans te geven om te ontsnappen, sprong ze met ontblootte klauwen op de apprentice af. Meteen gierde adrenaline door haar heen. Het was hetzelfde gevoel als ze achter een eekhoorn aanzat, maar dan beter. Dit was een echt gevecht, haar eerste, échte gevecht. Niet zoiets als wat ze bij Sunningrocks had meegemaakt. Ze had nu gelijk en ze had de overhand, en ze verlies niet toelaten. Direct haalde ze uit naar de kop van de apprentice, richtte doelbewust naar haar oor.}

well behaved women
seldom make history

_{Haar eerste slag was mis, maar het was slechts een opwarming. Ze zou pas klaar zijn als de poes nauwelijks alleen naar huis zou kunnen lopen. Ze piepte nog waarom ze niet wilde luisteren. ‘Ik luister niet naar leugenaren en codebrekers,’ siste ze kwaad. En toen sprong ze weer, maar deze keer haalde ze keihard uit naar haar slaap. Als ze niet naar de code wilde luisteren, dan zou ze haar op een andere manier sterren laten zien. Sunpaw ontblootte haar tanden wilde toehappen op welke manier dan ook. Ze zou haar kapot maken voor wat ze had gedaan. Als ze nu soepel zou zijn terwijl de code verbroken werd. Sunpaw kon het opzeggen, tweede regel, kom nooit op het territorium van een andere clan en jaag daar al zeker niet. Hongerig haalde Sunpaw nog een keer uit, weer recht naar de kop van de onderdanige poes. Zwakkeling.}

well behaved women
seldom make history

_{Sunpaw zag rood. Het moment dat haar klauw de kop van de gevlekte poes raakte. Ze hoorde enkel een ruis in haar oren, haar tanden ontbloot. Ze zou haar straffen. De beul van StarClan, dat was ze. En dan zouden al die clangenoten van haar zien dat ze haar nodig hadden. Dat ze waardevoller was dan al haar leeftijdgenoten. Dus ze hoorde de Windclanner niet eens meer praten. Ze haalde nog een keer uit, en nog een keer, en nog een keer. Haar smeekbeden gingen letterlijk ongehoord. De warrior code was heilig, ze leerden het als kittens, en ze was te dom om de grens over te steken. Heiligschennis. Straf. Slaan. Harder, en harder.}