What if we were sightless

Het was een koude dag, en hoewel het weer langzaam iets beter leek te worden, was het nog steeds niet leuk. Werd het maar weer Greenleaf, dan zou de zon in ieder geval weer wat warmte brengen. Zijn dunne vacht was niet gemaakt voor deze temperaturen, en vaak keek hij jaloers naar de katten met fluffy vachten. Ach ja, er waren ergere dingen dan kou, zoals verveling. Zijn trainingen waren klaar voor vandaag, maar hij had helemaal geen zin om met deze kou het territorium in te gaan, daarnaast zou het ook niet lang meer duren voordat de hemel pikzwart wordt. Dan zou hij zich maar nuttig moeten zien te maken in het kamp, er was vast wel iemand die hij kon helpen, of waar hij een praatje mee kon maken. Met zijn geelgroene ogen keek hij het kamp rondt, opzoek naar iemand die vrij was.

Forcekit kon inmiddels wel bepalen welke tijd van de dag het ongeveer was. ’s Ochtends was makkelijk te bepalen omdat haar moeder dan vertrok voor haar Clantaken te gaan doen, ’s middags was het meestal rustig en gingen de meeste kittens slapen en ’s avonds werd het kamp weer een stuk rumoeriger. Forcekit kon ook perfect bepalen wanneer het ongeveer slaaptijd was en daar zaten ze nu niet ver vanaf. De kitten kwam overeind en liep doelbewust naar de uitgang van de nursery toe. Verschillende geuren kwamen haar tegemoet en de kitten had even tijd nodig om te wennen aan haar omgeving. Ze rook een paar geuren van warriors die verder van haar af leken te zijn, die van de queens natuurlijk het dichtstbijzijnde. Ze rook een paar apprentices in de buurt, ze gokte ongeveer in het centrale gedeelte van het kamp, dichtbij de prooistapel. En toen voelde ze lichte trillingen. Aangezien alle kittens in de nursery waren, wist ze dat het hier of om een heel lichtvoetige she-cat moest gaan of om een apprentice. Ze concentreerde zich op de pootstappen en merkte dat de kat stil bleef staan. Ze hoorde hem niet praten, dus ze vermoedde dat de kat aan het zoeken was naar iets. Het was lastig inschatten waar de kat ongeveer stond en Forcekit begon op goed geluk te zoeken. Ze voelde iets zachts langs haar snorharen strijken en wist dat ze er was. “Hallo,” zei ze op een begroetende toon en ze richtte haar nietsziende blik naar boven. Ze wist niet waar het gezicht van de kat ongeveer was, maar ze wist wel dat de kat groter dan haar was en dat ze dus goed hoog moest kijken.

Eaglepaw schrok van iets dat tegen zijn poot aan liep, of iemand. Hij keek naar beneden, en keek recht in de ogen van een zwarte kitten. Nou ja, ogen, het leken helemaal niet op ogen. Het waren eerder witte vlekken, op de plek waar ogen normaal zitten. Het poesje groette hem, en dus groette hij op vriendelijk toon terug. ‘Hallo, kleintje. Wat doe je hier zover van de nursery vandaan?’ De apprentice kende deze kitten niet, en wist dus ook niet hoe oud ze was, maar kon wel inschatten dat ze nog niet heel oud was. Daarnaast waren er nog haar ogen. Eaglepaw keek er nog is goed naar, en besefte wat er aan de hand was. De zwarte kitten was blind. Zijn beste zintuigen waren zijn ogen, daar was hij ook naar vernoemd. Hij kon heel scherp zien, en met zijn goede neus erbij kon hij geweldig jagen. Hoe moest het dan zijn om niet te kunnen zien?

De stem klonk nog iets hoger dan waar zij naar keek, dus Forcekit richtte haar nietsziende blik nog hoger. Haar oortjes bewogen lichtelijk geïrriteerd toen hij zijn woorden sprak. “Ik wilde weten hoe het kamp was als ik ’s avonds naar buiten zou gaan,” zei ze op een licht defensieve toon. Vroeg hij dit soms omdat ze blind was? Ze had er echt een hekel aan als anderen medelijden met haar hadden of extra voorzichtig ging doen omwille van haar beperking! “Heb je daar soms een probleem mee?” vroeg ze op een licht uitdagende toon. Ze had aan de stem van de kat gehoord dat het om een kater ging en toen ze licht naar voren boog, streken haar snorharen langs het begin van zijn poten af. Het was dus een tamelijk grote apprentice, misschien al wel eentje die op het punt stond om warrior te worden. Dat weerhield haar er echter niet van om zich defensief op te stellen. Als het om haar blindheid ging, dan kon ze lichtelijk aangebrand zijn als anderen haar als zwak beschouwden.