Swimming dipping

Bracken was al een stukje ouder nu, en dat betekende dat hij ook al een stuk beter werd in zwemmen. Toch moest hij echt nog wel even goed oefenen, maar hij kwam er wel! Zwemmen vond hij best leuk om te doen en hij wilde er natuurlijk ook goed in zijn. Dat was wel nodig als hij Deputy wilde worden. Dan moest hij goed zijn in álles. Het was wel echt een beetje erg koud, maar Bracken beet stoer door. Als Deputy moest hij ook heel stoer zijn, dus kom op!

Mousekit

Mousekit had al een paar keer haar pootjes nat gemaakt. Maar echt 'leuk' vondt ze het niet, ze zag het meer als een noodzakelijke vaardigheid. Ze keek daarom ook een beetje vreemd op toen ze een kitten spotte die er duidelijk wel plezier in had. Mousekit kende de kat in kwestie niet super goed, maar wist dat zijn naam Brackenkit was. Even trok ze aan haar oor terwijl ze langzaam dichter het kinder badje trippelde. "Je bent een kat en geen waterrat he?" Sprak ze zachtjes maar haar stem licht houdend, het was immers maar een grapje.

Bracken was lekker aan het spetteren en spatten in het water - zwemmen kon hij natuurlijk al als de beste - toen er een stemmetje klonk vanaf de kleine oever. Hij keek naar de wat jongere kitten, wie hij herkende als Mousekit. 'Je bent een kat en geen waterrat he?' sprak het poesje zachtjes. Brackenkit knipperde even en lachte daarna geamuseerd. 'Neee, ik ben veel cooler dan een waterrat!' miauwde hij met een grijns. 'Wil je anders mee doen?'

Het poesje grinnikte toen de kater op een goede manier terug reageerde, ze was blij dat haar opmerking niet verkeerd gevallen was. 'Neee, ik ben veel cooler dan een waterrat!' concludeerde hij glunderend. Mousekit schudde zachtjes met haar hoofd en trok een wenkbrauw op. "Weet je dat wel zeker?" plaagde ze hem terug. Water ratten vond ze eigenlijk nog best wel eng, ze waren zo groot en ze bezitten zulke grote tanden. Gelukkig had ze tot nu toe alleen maar dode gezien. 'Wil je anders mee doen?' Vroeg de kater toen, wat haar meteen uit haar gedachtes haalde. "Oh uh, nee dankje."

Het jonger poesje schudde haar kopje en trok haar wenkbrauw op. 'Weet je dat wel zeker?' plaagde ze hem. Brackenkit keek haar verontwaardigd aan en snoof, maar lachte toch zijn tanden bloot. 'Jaa, heel zeker hoor!' Hij kon zo zijn reflectie zien in het water. Brackenkit zag er vele malen beter uit dan een waterrat, dat moest zelfs Mousekit wel inzien. 'Oh uh, nee dankje,' antwoordde ze op zijn vraag of ze mee wilde doen. Hij keek haar aan met opgetrokken wenkbrauw. Dat was toch wel een beetje teleurstellend vond hij. 'Echt niet? Het is wel leuk hoor! En je wordt vanzelf warm!' Misschien wilde ze juist niet meedoen omdat het koud was?

'Jaa, heel zeker hoor!' de wit-grijze kattin lachte en schonk hem een "oke jij wint" blik terwijl ze nog wat dichterbij de rand schoof. Haar pootjes waren nu nog maar centimeters verwijderd van het water. Maar vooral zodat ze hem beter in zijn element kon zien. 'Echt niet? Het is wel leuk hoor! En je wordt vanzelf warm!' Mousekit draaide aan haar oor, ze had toch heel duidelijk nee gezegd? Ze haalde geen genot uit het zwemmen. Hij bedoelde het vast goed maar nee was nee! "Nee ik wil niet, de enige manier waarmee jij mij het water in krijgt is om me erin te duwen hoor." Miauwde ze terwijl ze met haar hoofd weg draaide, en als ze armen had gehad had ze die nu in elkaar gevouwen.

Ze gaf hem een blik die toegaf dat hij gewonnen had. Met een triomfantelijke grijns zwom hij door het water, haar proberend over te halen om er ook in te komen. Ze kwam wel dichterbij, zie je wel, ze wilde stiekem wel! 'Nee ik wil niet, de enige manier waarmee jij mij het water in krijgt is om me erin te duwen hoor,' miauwde ze, haar kopje wegdraaiende. Brackenkit fronste. Oké, challenge accepted. Langzaam knikte hij terwijl hij naar de oever zwom. Hij klom er uit, schudde zich lichtjes uit en liep om de wit-grijze kitten heen. 'Oké, maar.. Ik beloof dat het heel leuk zal zijn,' miauwde hij met een ondeugende grijns. Hij liep heel nonchalant achter haar langs, waarna hij haar het water in duwde. Hopskakidee!

Ze realiseerde te laat pas wat ze had gezegd en wat de consequenties daarvan waren. Als een gier had de kater om haar heen lopen draaien. De woorden die hij had gesproken probeerde ze hooghartig te negeren. Maar de duw die hij haar gaf kon ze niet ontwijken. En al snel was haar vacht helemaal doorweekt. De plotselinge actie had haar doen schreeuwen. Heel dramatisch I know, maar zo was Mousekit nou eenmaal. Ze bewoog als een wilde in het water, alsof ze een vis op het droge was. Pas na een tijdje begon ze te kalmeren en zwom ze het badje uit. "Ik kan niet geloven dat je dat gedaan heb Bracken!" Piepte ze toen ze eenmaal op het droge stond.

Hij greens breed toen ze met een gilletje het water inviel. Hij kon zijn lachen niet goed inhouden. Dat gilletje, het was perfect. Hij had zelf ook wel willen joinen, maar door zijn gelach was hij te laat. Mousekit kwam alweer helemaal doorweekt het water uit gelopen. 'Ik kan niet geloven dat je dat gedaan heb Bracken!' piepte ze. De jonge kater lachte nog even door, maar het stierf toen langzaam weg. 'Je bent er nu wel doorheen Mousekit! Kom op, laten we lekker zwemmen!' Mauwde hij enthousiast en hij duwde haar lichtjes richting het water en plonsde er zelf ook weer in. 'Kom dan! Anders word je alleen maar koud!'

Wild schudde de poes met haar vacht, maar zo makkelijk zou ze haar vacht niet droog krijgen. Het moest echt door warmte en lucht opdrogen. Ze hoorde het gelach van Brackenkit op de achtergrond vervagen. In de plaats daarvan vulde zijn stem haar oren. Hij probeerde haar aansporen om terug het water in te gaan. En dat werkelijk te gaan zwemen, samen. Weer legde hij zijn poten op haar en duwde haar richting het water, alleen dit keer niet met zoveel druk als eerder. Ze bleef daarom ook aan de kant staan terwijl hij het water weer insprong. Druppels water belande op haar op haar al natte vacht 'Kom dan! Anders word je alleen maar koud!' Mousekit zuchtte, vooral om het feit dat hij gelijk had. Dus dwong ze haar lichaam over de drempel heen, en weer terug het water in.

Brackenkit plonsde het water in en draaide naar Mousekit toe, haar aanmoedigen om er ook in te komen. Mousekit twijfelde zo te zien even, maar kwam toen toch in beweging. Hij lachte zijn tanden bloot, een triomfantelijke grijns stond op zijn snoetje. Zijn groene oogjes sprankelde enthousiast met een greintje ondeugendheid terwijl hij wat dieper het water in zwom. 'Het wordt vanzelf lekker warm als je goed beweegt! Kom, hier kan je veel beter zwemmen!' Zijn pootjes waren nu van de grond af, zodat hij goed moest trappelen met zijn pootjes.

Hij was zo te zien wel blij met zich zelf. Als ze de glinstering in zijn ogen mocht geloven. Mousekit was van plan om dicht bij de kant de blijven, het ondiepe gedeelte van het badje dus. Maar toen ze Brackenkit wat dieper het water in zag zwemmen voelde ze een drang om hem te volgen. De neiging werd alleen maar groter hij haar aanmoedigde. Het was beter dat ze uit haar eigen wil hem achterna ging voordat ze weer gedwongen werd. "Oke oke, wachten even." Reageerde ze terug terwijl ze haar lichaam omhoog vooruit duwde. Zo het sectie van het water waar ze nog kan staan verlatend. Ze moest nu goed met haar ledenmaten bewegen om haar hoofd boven water te houden.

Brackenkit kon het al wat beter, hij had flink geoefend. Hij moest natuurlijk al goed zijn in zwemmen, anders zou zijn Apprentice tijd langer duren dan nodig was. Met plezier trappelde hij het watertje door. 'Oke oke, wachten even,' klonk Mousekits stem en hij keek blij op. Yay, met haar ook in het diepe was het een stuk leuker! Hij wachtte een tikkeltje ongeduldig tot ze zich bij hem voegde. 'Goed zo!' mauwde hij terwijl hij rondjes om haar heen zwom, zijn pootjes wild trappend onder water.

Omdat ze niet veel plezier kreeg uit zwemmen deed ze het niet vaak, en daarom was ze er ook totaal niet goed in. Zeker niet vergeleken met Bracken, ook al was hij wat ouder. Het zou haar best wel onzeker maken als zijn woorden niet zo goed waren in haar gerust stellen. Het klonk gewoon zo oprecht vriendelijke, niet geforceerd zoals zij het soms deed. Ze grinnikte toen hij om haar heen begon te zwemmen. Met een snelle beweging sloeg ze haar poten in het water, hopend hem nog natter te maken dan dat hij al was.

Om eerlijk te zijn begonnen zijn pootjes wel wat moe te worden, maar hij hield stug vol! Hij kon nu echt niet opgeven, zeker niet voordat Mousekit opgaf. Anders moest hij nog maar even om een goede reden denken. Mousekit sloeg plots wild met haar pootje in het water, wat hem een plens nat water over hem heen bezorgde. Bracken schrok en sloeg wild met zijn pootjes. 'Hey!' riep hij, maar lachte toen toch van plezier. Hij had al van schrik met zijn pootjes geslagen, maar nu deed hij het nog een keer. Dit keer gericht, zodat Mouse net als hem ook natter zou worden.

Met een speelse toon gilde ze toen de kater het water naar haar terug speelde. Ze probeerde het te ontwijken, zoals ze deed bij de eerste vlaag water die hij haar kant op stuurde. Maar dit keer had ze niet zoveel geluk. Weer was de poes helemaal doorweekt maar dit keer kon ze het veel beter handelen dan eerst. Omdat zij begonnen was, iets wat ze ook eerlijk toe gaf. Met lichte moeite zwom ze langs de kater en duwde haar nu iets zware lichaam weer op het droge. Eenmaal op land zorgde ze snel dat er wat afstand was tussen haar en de rand. Zodat ze niet weer meegetrokken kon worden. "Als ik een kadootje zou krijgen elke keer dat jij mij nat heb gemaakt vandaag, zou ik er twee hebben." Riep ze met een glimlach naar hem toe terwijl ze wild met haar vacht schudde. Om het weer een beetje droog te krijgen. "Dat is niet veel, maar het is gewoon grappig dat het al twee keer gebeurd is."

Mousekit maakte een gilletje, wat Bracken grijnzend in ontvangst nam. Hehe, pak aan! Brackenkit wilde nog wel wat langer zwemmen, maar Mousekit zwom langs hem heen richting de oever. Hij vond dat wel een beetje jammer, maar nu hij erover nadacht begon het water toch een beetje koud te worden. Het was immers leafbare, en geen greenleaf. 'Als ik een kadootje zou krijgen elke keer dat jij mij nat heb gemaakt vandaag, zou ik er twee hebben,' riep ze vanaf de oever naar hem toe. Brackenkit lachtte en knikte. Hij zwom naar haar toe en klom ook uit het water. Zijn vacht schudde hij even goed uit. 'Dat is niet veel, maar het is gewoon grappig dat het al twee keer gebeurd is.' Bracken knikte een paar keer, een grote lach stond op zijn snoetje. 'Jaaa, maar het was wel leuk toch! Ik vond van wel,' knikte hij enthousiast. Zwemmen vond hij leuk en Mousekit vond hij ook wel leuk! Ze was dan misschien nog best jong, maar wel heel lief en aardig. 'We moeten het vaker doen, maar dan als het wat warmer is hoor,' beloofde hij haar.

Het vooruitzicht om weer te zwemmen als het water warmer was stond hem aan. Hij had het nog niet meegemaakt, warmer water. Maar als het warmer zou worden zoals de dagen soms ook warmer waren dan de anderen, dan moest het vast goed komen toch? Dan was het juist verfrissend om in het koele water te zwemmen, dat had hij gehoord. 'Daar hou ik je wel aan hoor,' murmelde Mousekit, haar kopje van hem weggedraaid. Brackenpaw glimlachte en knikte. Daar wilde hij zichzelf ook aan houden. 'Oké, maar dan ga ik weer,' miauwde hij met een knikje. Hij was moe geworden van al dat zwemmen, een snel dutje zou hem niet verkeerd doen. 'Het was gezellig,' snorde hij terwijl hij haar een kort beukje gaf met zijn kopje, om vervolgens van het watertje weg te stappen, op naar zijn nest.

Topic uit