We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Fear leads to anxiety ma 1 maa 2021 - 20:16
Storkpaw It's all good girl
Het was wel wat bekend dat de poes zich niet vaak begaf bij de grenzen, tenzij ze met een patrouille mee was. Dit betekende natuurlijk niet dat ze de uiteindes van hun territorium altijd vermeed als ze kon en het gebeurde wel eens dat ze er toch langs kwam. Al dan meestal liep ze er zo snel mogelijk langs, met het plan om verderop weer dieper terug in hun eigen gebied te gaan. Jagen deed ze er niet, want de kans dat prooi overstak naar de andere clan vond ze te groot en dat zo gewoon zonde zijn. Nu liet ze haar ogen kort zoekend door het donkere bos van Shadowclan gaan. Een korte check voordat ze weer haar eigen weg zou gaan. Als ze iets verdachts zag of een Shadowclanner iets deed wat niet hoorde, wist ze ook niet wat ze er tegen zou doen. Aanspreken? Vast wel, maar of ze ook kon vechten als het moest. Storkpaw besloot om zichzelf maar voor te nemen dat er vast niks ergs zou gebeuren nu. Een klein lachje verliet haar mond, ze moest niet altijd zo bang zijn. Met angst schoot ze niet op en kon ze haar doel niet bereiken. Net toen ze zichzelf die wijsheid vertelde in haar gedachtes klonk er gekraak aan de overkant van het Thunderpath. Niet dat dat het enige gekraak was wat ze gehoord had, enkel was het ditmaal te groot voor een prooi. Hooguit een konijn, als er eentje daar naar toe gevlucht zou zijn. Meteen draaide Storkpaw haar kop weer die kant op, al wat naar achteren gaand terwijl haar gele kijkers zochten naar wie dat geweest had kunnen zijn.