bunnies in their tunnies

Onderwerp: bunnies in their tunnies vr 8 jan 2021 - 17:16

Ze huiverde, terwijl witte wolkjes uit haar bek kwamen. In het halfduister waren deze bijna niet te zien, maar haar snorharen waren genoeg om haar door het tunnelsysteem te leiden. De hoop was vandaag om wat prooi te vangen. De konijnen hadden zich ingenesteld voor de winterslaap, en ze hopte dat één dom genoeg was om dat te doen aan de aansluitende tunnels. Haar maag rommelde en ze hoopte zo snel mogelijk naar huis te gaan, want de kou beet zelfs door haar pluizige vacht heen. Kort kwam de poes tot een halt toen ze pootstappen hoorde, een andere tunneler kwam haar kant op. Misschien konden ze samen jagen, als het niet een of andere eikel was.

&Harespring

Nu dat het nog kouder geworden was begon ze toch wel het nadeel van haar dunne vacht te merken. Het was koud in de tunnels en omdat hier ook geen sprankje zon scheen was er dus ook niks om haar op te warmen. Toch wist ze dat ook dit erbij hoorde wanneer het op een tunneler zijn aankwam en moest ze gewoon doorzetten. Ze merkte op dat er een andere kat dichtbij was. De pootstappen waren licht, maar wel te horen. Had ze dan toch het geluk om hier niet alleen te zijn. "Rabbitcharm?" Sprak ze toen ze dacht de geur van de ander te herkennen.

De poes sloot haar ogen en snoof de ijskoude lucht op. Haar geur verraadde Haresping al voordat ze daadwerkelijk op kwam dagen. Rabbbitcharm forceerde een glimlach op haar gelaat. "Oh, hey Harespring," sommigen zouden zeggen dat ze een, eh, social butterfly was. Dat was echter vooral 's nachts, overdag bleef ze liever op zichzelf. Harespring was haar bekend van naam, maar dat was ook wel ongeveer alles. "Alles oké?" de tunnels waren altijd wat onvoorspelbaar, dus ze vroeg zich af waarom ze alleen hier was. Graven had geen zin in de kou, en jagen in je eentje was lastig. Ach, misschien was ze een expert.

Het was misschien niet het handigste om alleen een tunnel in gegaan te zijn, maar het leek erop dat de ander dat ook had gedaan. Ze vroeg zich wel af waarom ze niet gewoon bovengronds gebleven was, daar was zonlicht geweest en dan was het een stuk warmer dan hier. "Alles is goed, het is hier alleen een beetje koud." Het was dat ze wist dat ze bovengronds nog minder succes zou hebben met het vangen van een prooi dan hier beneden. Of tenminste dat was het geval wanneer ze alleen was. Wanneer iemand hielp bovengronds, dan ging het wel, maar het was beter om hier beneden alleen te jagen dan, ook al was het wat riskant.

Goed, wie was zij om iemand erop aan te spreken dat ze hier alleen was. Dat was ze zelf even goed. Anderzijds was haar pas altijd voorzichtig, en kende ze de tunnels inmiddels bijna even goed al het kamp. Een schamper lachje ontsnapte haar. "Dat is een understatement," ze zette haar vacht nog wat verder op tegen de kou die beet aan haar neus. Haar ogen vonden die van de iets oudere poes. Ze waren een diepblauw. In stilte begon een stemmetje in haar oor te zingen dat ze hier helemaal alleen waren. "Wil je anders... Samen jagen?" er waren zat katten die haar verafschuwden door haar reputatie, maar Haresping straalde dat niet echt uit. En waarom zou ze dat verbergen?

Koud was inderdaad nog zwak uitgedrukt voor de temperatuur hier en eerlijk ze miste bijna de zon op haar vacht, maar ze had er niet echt meer een keuze in nu. Ze was dan ergens ook wel opgelucht toen de ander voorstelde om samen te gaan jagen. Dat was iets dat haar op zou kunnen warmen, ook al moest ze wel eerlijk toegeven dat jagen in een tunnel lastiger bleef dan boven de grond. Het was ook niet alsof ze niet wist wat de reputatie van de poes voor haar was, maar ze oordeelde anderen niet. Tenslotte wilde ze zelf ook niet veroordeelt worden voor iemand haar echt goed kende. "Dat klinkt als een goede manier om op te warmen." Antwoordde ze dan ook simpel. Natuurlijk waren daar meer manieren voor, maar dit was toch de meest voor de hand liggende.

Haar voorzichtige voorstel werd warm genoeg ontvangen. Nog net kon ze een opgeluchte zucht onderdrukken. Oh, ze zou graag zeggen dat ze het prima had als einzelgänger, maar dat was een leugen die ze met gemakkelijk anderen voor kon houden, niet zichzelf. Het was fijn tijd te spenderen met een poes, aangenaam gezelschap. "Niets beter dan twee katten om elkaar op te warmen, hm?" ze keek de ander charmant aan en giechelde zachtjes. "Ik heb volgensmij verderop nog een konijnenspoor geroken, zullen we kijken hoe oud het is?"

Het was waar dat twee katten elkaar het beste op konden warmen, vooral in de smalle tunnels waar er niet echt wind was, maar ook geen zon. "Dat is zeker waar," Beaamde ze terwijl er een kleine glimlach op haar gezicht speelde. Iets dat de ander waarschijnlijk alleen uit haar woorden zou kunnen halen, want hier beneden was niet veel te zien. Rabbitcharm gaf aan een konijnenspoor gevonden te hebben een eindje verderop en dat klonk zeker als een goede optie om mee te beginnen. "Klinkt goed, eens zien of we het konijn nog kunnen vinden." En anders hadden ze in ieder geval wat beweging gehad.

Onderwerp: Re: bunnies in their tunnies