We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Goed, hij spendeerde best veel tijd met de twee kittens die hij van Settled had mogen… ontvangen, maar hij had nog weinig met kleine Adder gespendeerd. Dat betekende dat hij, om het allemaal zo kloppend mogelijk te houden, hij ook tijd moest spenderen met zijn zoon. Wow, een zoon. Air zou hem echt meppen als hij de kater dingen zou aanleren die hij aan een toekomstige zoon zou willen leren. Maar goed, dat was dus geen ding, dat kon ook geen ding worden. Air zou hem echt dood meppen en Settled ook nu hij er zo over na dacht. Hij kon echter niet zonder iets naar zijn zoon toe gaan, dus hij moest wel iets leuks verzinnen om mee te nemen voor hem. In het territorium had hij meerdere leuke dingen gezien, maar uiteindelijk had hij toch besloten om voor iets glimmends te gaan wat hij had gevonden bij het rand van het donderpad. Wat, het lag er toch en het scheen niet iets te zijn wat zij nodig zouden hebben als clan, dus als de goede vader die hij was nam hij die mee naar zijn zoon. Hij trippelde de leaders den in, hopend dat Acorn er niet was, waarna hij het cadeautje neer legde en zijn ogen zochten naar zijn jongen. (nog steeds, raar dit.) ”Adder! Ik heb iets voor je mee genomen!” sprak hij met een glimlachje op zijn gezicht terwijl hij rond keek. Waar was t joch?
Adderkit
Adderfang
Member
Renske 66 Actief If your dreams don't scare you, then they aren't big enough
Onderwerp: Re: Need us to try do 24 dec 2020 - 16:52
Instead of being afraid I could become something to fear
Adderkit wist niet beter dat hij hier woonde. Dat hij niet in de nursery lag zoals iedere andere kitten, bij alle andere queens. Hij had er maar van gemaakt dat hij hier hoorde, omdat hij de volgende leider zou zijn. Ze trainden hem gewoon alvast. Dat moest het zijn. En als hij aan zijn moeder vroeg of hij later leider zou worden, zei ze toch altijd ja. De slungelige kitten was nu alleen hier, wat verveeld. Hij spendeerde nu zijn tijd om zijn vechttechnieken in zijn eentje te oefenen, want hij zou een woeste krijger worden. En bovendien hield hij ervan de andere kittens zo nu en dan te laten zien wat hij allemaal kon. Natuurlijk stelden zijn "technieken" niet veel voor. Het was meer op een blaadje springen, op zijn rug rollen en het in kleine snippertjes scheuren. Totdat er opeens iemand voor de ingang stond. Adderkit verschool zich in de shaduwen en keek met grote, gele ogen naar de kat die binnen kwam met iets in zijn bek. Hmm, perfect. Hij herkende zijn stem toen hij begon te spreken. Inkspots, of papa, of whatever. Hij was er niet zo veel, het was vooral mama die voor hem zorgde. Mama zei dat papa nog andere, belangrijke taken had. Hij sloop langs de rand van de den en spitste zijn oren geintigreerd toen Inkspots miauwde dat hij iets voor hem had. Oehhh.... Adderkit schudde met zijn billen, waarna hij naar voren sprong en met een strijdkreet zichzelf op de bengaal probeerde te werpen. ‘Wat is het? Wat is het? Wat is het?’ kirde hij ongeduldig, terwijl hij het glimmende ding in zijn klauwen probeerde te krijgen.
Onderwerp: Re: Need us to try vr 8 jan 2021 - 23:18
Inkspots
Ja hij moest wel het beste meenemen voor zijn zoontje. En Airwisp zou het waarschijnlijk ook wel waarderen dat hij iets voor Adder deed, zelfs als hij totaal niet de echte vader was en dat Adder ook de meeste contact had met Airwisp. Maar goed, waar was het jong? Hij moest vast wel ergens in de buurt zijn, want hij had de kitten niet gezien in de nursery en ook niet rondwaggelend in het kamp, dus dat moest wel betekenen dat hij hier was right? Hij had de kitten nog niet eens gespot, tot er een luide kreet door de den klonk en Inkspots veel te laat reageerde en de kitten vol bovenop hem kwam. "Oef-" kwam er even uit, waarna Adder al direct zijn aandacht naar zijn cadeautje stuurde. ‘Wat is het? Wat is het? Wat is het?’ klonk er door de den heen en Inkspots begon zachtjes te lachen door het enthousiasme van de kitten. Ja, wat het precies was wist hij ook niet, maar het had een redelijk koude buitenkant, maar het glinsterde prachtig dus dat gaf wel aan dat het heel erg cool was om te hebben natuurlijk. Niet veel andere kittens hier hadden zoiets en omdat Adder toch wel een beetje heel erg alleen was.. was het wel natuurlijk een super goed cadeautje voor hem om te hebben en om mee te spelen. "Haha, rustig maar Adder." sprak hij met een zachte grinnik, waarna hij naar de jonge kater keek. "Het is iets van de tweebenen dat ze hebben achtergelaten. Zie je hoe mooi het glimt?" sprak hij met een grinnikje. En het was echt heel moeilijk om te slopen, Ink had het geprobeerd natuurlijk, vooral omdat het er eerst naar leek of er nog iets in zat bovenin. Maar het was hem niet gelukt, dus Adderkit zou het al helemaal niet zo snel lukken. Dus, in zijn hoofd, een geweldig cadeau. Niet zoals een steen die niet eens zo mooi glansde. "Het is onverwoestbaar! Zo sterk dat monsters het niet eens kapot krijgen." Geen idee of dat klopte, maar in zijn kop klopte dat gewoon echt precies. Dus wie was hij om dat te gaan verpesten? "Best wel cool, huh?" sprak hij trots tegen zijn kitten. Hij vond het zelf best wel cool, dus dan moest Adder het vast ook wel een beetje cool vinden op z'n minst, right?
Onderwerp: Re: Need us to try ma 18 jan 2021 - 22:39
Instead of being afraid I could become something to fear
Adderkit giechelde hard toen hij zijn vader wist te tackelen. Maar al snel was zijn aandacht volledig op het glimmende voorwerp. Zijn gele oogjes twinkelden en hij snuffelde er zonder angst aan. Wat was het gek. Even werd hem verteld dat hij rustig moest zijn, maar dat ging het ene oor in en het andere uit? Nee, wat hem veel meer interesseerde was wat het was. Het was van de tweebenen! Ohhhhhhhhh. Zijn oogjes werden groot en hij liep rondjes om het voorwerp heen, om het vanuit iedere hoek te kunnen bekijken. Hij had nog steeds geen idee waar het voor diende, maar het zag er cool uit. Inkspots sprak zelfs uit dat het onverwoestbaar was. ‘Wauw!’ piepte hij enthousiast. Onverwoestbaar? Hoe dan? Als een boom? Als een... als een.. uhhh... Hij kende niet veel onverwoestbare dingen. Maar dit was er één! En het was van hem. ‘Ja, het is super cool,’ miauwde hij met een brede glimlach, waarna hij het met een pootje aantikte. ‘Waar is het voor? Kan het iets doen?’ vervolgde hij vervolgens zijn vragen. Hij moest het gewoon weten. Misschien... misschien was het iets waarmee hij andere katten kon doen wat hij wilde! Of kon hij als hij het aanraakte met tweebenen praten. Of, oh! Misschien controleerde het honden, of monsters! Zijn hele fantasie sloeg op hol.
Onderwerp: Re: Need us to try za 27 feb 2021 - 17:15
Inkspots
Adder was een kitten die zich veel leek te focussen op één ding, tenminste, van wat hij van Adder gezien had. Air had hem nog gevraagd om af en toe langs te komen bij zijn zoon en dat was ook iets waar hij zich aan probeerde te houden, toch was hij er niet zo vaak als hij zou willen, vooral in vergelijking met zijn kleine meisjes. 'Wauw!' klonk er enthousiast vande jonge kater af toen hij vertelde over het glimmende ding. 'Ja, het is super cool,' klonk er terwijl de kater breed naar hem glimlachte en hij het met zijn pootje aantikte. Ink glimlachte trots naar de kleine kater. Kijk, hij kon wel iets goeds meebrengen voor zijn kinderen. En dit zou vast ook wel Air proof zijn, toch? Zoiets kon ze hun zoon toch niet ontnemen? 'Waar is het voor? Kan het iets doen?' Hm? Hij had het zelf nog niet echt iets zien doen. Hij trok even iets met zijn oren terwijl hij bedenkelijk naar het ding keek. "Dat moet je nog ontdekken! Er is niet veel over bekend." sprak hij uiteindelijk terwijl er weer een grijns zijn gezicht op kroop en hij knipoogde naar zijn zoon. Hij had werkelijkwaar geen idee of het iets deed, maar dit zeggen was beter dan hem teleurstellen dat het niets deed. "Maar het is hoe dan ook iets waar je goed mee kan spelen, daar is geen twijfel over mogelijk." sprak hij grinnikend terwijl hij het ook even kort aan tikte. Het glansde mooi, een echte prijs voor zijn vent. Wie weet was hij er al na een dag klaar mee, maar dat was beter dan dat hij het helemaal niet leuk vond, toch?
Onderwerp: Re: Need us to try zo 28 feb 2021 - 23:10
Instead of being afraid I could become something to fear
En zo zaten ze dan, met zijn tweetjes, starend naar het "ding" in kwestie. Zijn vader tikte het ook nog een keer aan, wat een scherp geluid veroorzaakte, maar verder gebeurde er eigenlijk niet heel veel. Hij sprak dat het aan hem was om de geheimen te ontdekken, en met grote, sprankelende ogen bekeek hij het ding dan ook van dichtbij, met zijn neus erbovenop. ‘Dat kan ik wel,’ merkte hij dan ook zelfverzekerd op, waarna hij het tussen zijn tanden pakte en erop begon te kauwen. Het smaakte naar niets bekends, maar het stribbelde ook niet tegen. Conclusie, het leefde niet. Het was echt een ding. Terwijl hij kauwde, sprak zijn vader weer, dat het zeker weten mooi speelgoed was. Hij knikte, waardoor het ding viel en enkele keren op de grond tolde. Adderpaw dook er daarna ook bovenop met zijn voorpootjes, het weer op de grond drukkende. ‘Hebbes!’ miauwde hij nog een keer vrolijk. Zijn gele ogen gingen weer naar zijn vader en hij kantelde zijn kopje. En toen kwam er iets uit zijn mond, wat zeldzaam voor hem was: ‘Dankje.’
Onderwerp: Need us to try 
di 3 nov 2020 - 17:54
