Three days in a row

Hoewel het de dag van te voren had geregend, had dat niet veel gedaan aan de sneeuw. Het had er enkel voor gezorgd dat er rijmplekken waren, omhuld met sneeuw. Het zou enkel voor moeilijkere toestanden zorgen wat jagen betrof, maar Kauhu had wel meer ervaring met dit soort seizoenen. Hij leefde niet voor niks al bijna twee jaar in de Elite. Zijn mentor had hem leren overleven in dit soort omstandigheden en zijn harde leven daarna, seizoen na seizoen, had ervoor gezorgd dat hij zichzelf prima wist te redden. Hij had zich altijd al weten aan te passen aan elke nieuw regel, elke nieuwe situatie. Hij had dan ook moeiteloos geaccepteerd dat het in feite een kind was dat Captain was geworden en dat het gezag over hem had. Hij had, samen met bijna heel de Elite, gezien wat er gebeurde als dat gezag niet geaccepteerd werd en hij leefde niet bijna twee jaar in de Elite om het te laten afbrokkelen door een dwaze beslissing, al dachten anderen daar duidelijk anders over. De echte rebellen, ook nog maar kinderen, waren in opstand gekomen en zag waar het hun bracht. Kauhu zou zich daar slecht over hebben gevoeld als hij daadwerkelijk ook maar een greintje emotie bezat, maar dat deed hij niet. Hij was diegene die het toneelstukje opvoerde en al de anderen waren zijn marionetten, al hadden ze misschien het idee dat dat omgekeerd was. Hij was niet wie hij leek, maar hij wist dat zo te verdoezelen dat anderen dat niet in de gaten hadden. Hij werd aardig gevonden zonder daar echt een geldige reden voor te geven en hij genoot van hun naïviteit, genoot van het idee dat ze hem als geen dreiging zagen. Maar wacht maar, zijn tijd kwam nog wel. Zijn era zou nog wel aanbreken. Tot die tijd hield hij zich rustig en wandelde hij naar het verloren territorium alsof hij een simpele kat op ontdekkingsreis was.

Zelf was de kattin nog maar een jaartje oud. Ze had heel haar leven tot nu toe in de Elite gewoond, en ze zou nergens anders willen wonen. Dit groepje was zeker complex, zeker na alles wat er gebeurd was laatste tijd, maar ze had haar halsband en ze had grandioos bewezen dat ze goed genoeg was om een member te zijn. Later droomde ze ervan om groter te worden, om meer hondentanden te verzamelen en zo haar plekje te verdienen. Des te hoger, des te beter.

Hoe dan ook, de sneeuw voelde koud aan. Ze was het niet zozeer gewend om in deze natte, maar toch harde substantie te lopen. Ze voelde hoe haar poten wegzakten elke keer ze een nieuwe stap zette in het witte glitterdeken, waardoor ze pootafdrukjes achterliet. De rode kattin was iemand gevolgd, die ook besloot een wandeling te nemen, -blijkbaar-. De kattin probeerde zich wat sneller voort te bewegen om naast hem te komen. “Hey Kauhu”, begroette de rode cypers hem kort, maar zachtvriendelijk getint.

Leafbare zorgde er aan de ene kant voor dat veel geuren uit werden geschakeld, maar aan de andere kant kon een onvoorzichtige kat zich ook aankondigen door het knerpen van de sneeuw. Kauhu had dan ook niet veel moeite om de kat achter zich te ontdekken, maar hij had er niet veel moeite mee en zijn mondhoeken drukten zich kort omhoog toen hij Vidhi’s verwachte stem niet veel later hoorde. Ze was nog maar een jonge member, maar ze had zich op korte tijd al wel bewezen voor de Elite. Kauhu was nu niet bepaald dikke vrienden met haar, maar hij kon wel respect voor haar opbrengen. Hij erkende haar aanwezigheid door haar een knikje te geven en hij wachtte geduldig tot ze bij hem stond. “Dag Vidhi,” sprak hij op een rustige toon. Hij wierp een korte blik naar opzij en glimlachte. “Jij wordt er ook alleen maar knapper op, niet dan?” vroeg hij op een plagerige toon. “Nog even en je zult alle tom cats van je af moeten slaan. Als je zo’n dwaas van een Clan naar de Elite lokt, krijg je er ook nog eens een hondentand voor in ruil.” Het waren echte tips die dat hij haar gaf. Eigenlijk zou hij dat zelf ook eens moeten proberen: zijn flirtgedrag uitproberen op een goedgelovige she-cat van een andere Clan en haar dan naar de Elite lokken. Dat was misschien nog geen slecht idee. Echt iets om over na te denken.

Ze hield niet zo van de sneeuw. Het was koud, het bleef plakken en ze zakte er soms bijna in weg met haar kleine teentjes. Echter hield ze het in, het was goed zoals het was. De rode poes had haarzelf nu eenmaal bewezen voor de Elite, zou er altijd loyaal aan blijven. Maar een dingetje dat ernaast zat waren natuurlijk de kleine irritante dingetjes zoals – sneeuw -  waar ze liefst niet over wilde klagen omdat dat niet was wat een goede member deed en dat viel haar soms wel wat tot last, maar het ging wel. Alles ging wel. ‘Dag Vidhi’, begroette de kater haar. Hij was al een stukje ouder dan haar en had niet zoveel hondentanden als een paar andere members, maar dat maakte niet veel uit. ‘Je wordt er ook alleen maar knapper op, niet dan?’, zei hij plagerig. ‘Nog even en je zult alle tom cats van je af moeten slaan. Als je zo’n dwaas van een Clan naar de Elite lokt, krijg je er ook nog eens een hondentand voor in ruil.’. Dat was nog waar ook, en zo’n slecht advies was dat niet. “Tja, deze knapheid van me zal nog wel goed van pas komen in de toekomst”, mauwde ze trots, denkend aan hoe ze vele verschillende tomcats in de toekomst misschien zou kunnen verleiden. Dat was een prachttoekomst voor ogen.

Het fijne aan Vidhi was dat als hij dit soort opmerkingen maakte, ze niet beledigd leek te zijn. Nee, ze leek zijn advies juist wel aan te nemen en een kleine grijns verspreidde zich om zijn lippen toen ze haar woorden sprak. Ze zou misschien nog wel even moeten wachten tot ze wat ouder was voordat ze haar charmes echt zou gebruiken, maar toekomstplannen zou ze er zeker wel mee kunnen maken. “En wie weet,” ging hij er met een knipoogje op verder. “Als je zo’n knappe kater vindt wiens intellect niveau niet al te laag is, kun je misschien zelfs voor wat rekruten voor de Elite zorgen. De kittens zijn dan al gezegend met Elitebloed, dus het maakt vrij weinig uit wie de vader is.” Hij had immers ook een WindClan warrior verleid en samen met haar een kitten gekregen. Zo lang de kitten haar loyaliteit bij de General lag, was het goed, toch?

Op sommige goede dagen kwam je katten tegen die van die goede ideeën uitspitten: ideeën die van vele waarde konden zijn voor haar toekomst en zelfs voor die van hunzelf. De Elite had zeker een groot pak van idioten, maar ook een groot deel van slimmeriken. En die kwamen allebei wel eens goed van pas op een bepaald punt. 'En wie weet', begon de kater met een knipoog naar haar toe, 'Als je zo'n knappe kater vindt wiens intellect niveau niet al te laag is, kun je misschien zelfs voor wat rekruten voor de Elite zorgen. De kittens zijn dan al gezegend met Elitebloed, dus het maakt vrij weinig uit wie de vader is'. De rode poes knikte, de ideetjes van deze kat aanvaardend.  "Nog eventjes wachten daarvoor... En wanneer het juiste moment me aanspreekt, dan zal ik eens zien wat ik kan uitspoken"

Het was niet echt gek voor Kauhu om dit soort advies te geven aan Vidhi. Hij was zelf een enorme flirt en hij vond het leuk om bepaalde reacties uit te lokken. Hij vond het nog leuker als de she-cat in kwestie dacht dat hij het meende en zich zo ver liet mee slepen dat ze een onvergeeflijke fout maakte, in de ogen van haar Clan dan toch. Kauhu was er vrij zeker van dat als het uit zou komen dat de kattin waar hij een affaire mee had gehad in WindClan een kitten had met hem, haar Clan haar zou verachten. En tegen de tijd dat dat zou gebeuren, was hij alweer ver weg, op zoek naar een nieuw slachtoffer. Kauhu wist wel beter dan zich nu in de buurt van de WindClan grenzen te begeven en hij zocht zijn slachtoffers dan ook ergens anders uit. “Je krijgt bonuspunten van me als je er twee tegelijkertijd aan het lijntje kunt houden,” grapte hij tegen Vidhi. “Maar serieus, je moet nog even van het leven kunnen genieten voordat je je vastbindt aan iemand. Loyaal blijven aan één kat is ook maar zo saai als er nog honderden andere opties rondlopen.” Hij gaf haar een knipoogje. Nee, hij was niet het type dat zich ging settelen en als hij haar een beetje kon inschatten, dan zou zij dat de komende tijd ook nog niet gaan doen.