∆ TASK - Straw

De instructie was simpel en heel rechtuit, ze moest stro verzamelen bij één van de boerderijen. De moederkatten klaagden en er was op gereageerd. Nyra was het 'slachtoffer' geworden van het geklaag van de moederkatten. Zelf was ze liever in haar nest blijven liggen vandaag. Het was koud en ze wilde gewoon in haar warmer nestje blijven liggen. Ze was geen echte moederkat, had enkel de zorg over Yuki gekregen en daarom was zij de beste keuze geweest voor deze opdracht. Zij had Yuki altijd goed warm weten te houden in deze barre tijd, waarom konden die andere poezen dat dan ook niet? Als de kittens niet sterk genoeg waren om deze koude te overleven, wilde dat iets zeggen over de ouders. Zwakkere members zouden geen recht mogen hebben op het krijgen van kittens. Nu was Nyra al eventjes op wandel en was ze eindelijk aangekomen bij een bekende boerderij. Het was een mooie grote boerderij die verschillende stallen en schuren had, plek genoeg om stro of andere dingen op te slagen. De poes spitste haar oren en richtte zich wat op om eerst een mooi overzicht te krijgen van de mogelijke gevaren die ze op haar tocht kon tegenkomen. Nu zat ze aan de rand van de boerderij, vlak naast een houten paal die deel uitmaakte van de omheining die rond de boerderij stond. Ze had één welbepaalde schuur op het oog, maar deze lag behoorlijk centraal.

Op wat schapen na, was er niet veel te zien. Dat zorgde ervoor dat ze naar voren stapte en als eerste haar ronde deed langs de weide van de schapen zelf. Plukjes wol waren er niet in grote hoeveelheden, maar alle beetje hielpen voor het warm maken van de nesten. Ze verzamelde de losliggende plukjes en verzamelde ze bij de paal van de omheining, waar ze eerder nog gezeten had om alles in zich op te nemen. Nu stapte ze verder en liet ze haar blik gaan naar de, voor haar, enorme schuren. Uiteraard was het de grootste schuur en de meest centrale, die haar aandacht trok. Deze viel op en iets trok haar aandacht. Het puntje van haar staart wiebelde heen en weer en voorzichtig hupte ze wat dichterbij. Ze ging langs de zijkant van de schuur, hopende een ingang te vinden die niet de hoofdingang was. Ze was niet zo voor met de deur in huis vallen. Ze pakte het liever wat sneaky aan en nam het zekere voor het onzekere. Ze wist een kleine opening te vinden, moest er verder niets voor doen. Ze kneep haar oogjes dicht om haar oogjes sneller te laten aanpassen aan de gekke lichtinval in de schuur. Ze stapte naar voren, knipperde met haar ogen om ze vervolgens te openen en een beter beeld te krijgen van wat zich in de schuur bevond.

Met dat ze de schuur binnen was gelopen, kwam haar vacht rechtop te staan. Ze had al heel wat monsters in haar leventje gezien, letterlijk én figuurlijk, maar deze had ze nog nooit gezien. Even bleef ze muisstil om er zeker van te zijn dat ze niet zouden bewegen. Er zat gelukkig geen beweging in, wat haar gerust stelde. wel trok ze haar neusje op bij de gekke geuren die de monsters met zich meedroegen. Bleh. Ze had al betere geuren geroken. Nyra stapte naar voren en liep langs de klauwen van het monster heen. In de klauw lag een beetje stro, wat haar mee gaf dat er ergens meer moest zijn. Ze richtte haar kopje op en opende haar bekje om de geuren beter in zich op te nemen. Stro was herkenbaar van geur, al zou ze ook nog haar ogen open houden voor ander materiaal, net zoals ze eerder wat schapenvacht had weten te verzamelen.

Mh, deze schuur had niet wat ze zocht. Ze kon uiteraard alle kleine sprietjes gaan verzamelen, maar dan was ze langer bezig dan ze wilde. Nee. Ze moest dit slim aanpakken en dat betekende dat ze verder moest. De poes stapte naar voren, volgde het spoor van de verdwaalde stro restjes. Ze naderde de grote poort die op een kiertje open stond en even minderde ze haar tempo, waarna ze voorzichtig haar kopje naar buiten stak.

Orchis schreef:

Wanneer je door de kier kijkt verschijnt er een grote schaduw over je heen. De schuurdeur word opengetrokken en een twoleg met een donker blauwe overal staat voor je neus. Aan zijn zijde.. een herders hond die je direct in de ogen staart.

Er viel een schaduw op haar, waarna ze poort voor haar neus werd geopend. Verschillende gedachten schoten door haar heen bij wat ze zag. Haar ouders waren beide gedood door honden, wat ervoor gezorgd had dat ze een onderliggende angst had voor de beesten. Uiteraard zou ze dit nooit toegeven aan een ander, wetende dat het geen goed aspect was voor iemand uit de Elite. Haar ogen waren groot en zwart en binnen de paar tellen schuifelde ze naar achteren en zette ze het op een lopen. Ze had gene doel voor ogen, geen richting die ze bewust uitging. Het enige wat ze wilde, was de hond afschudden. De boer wad verder niet gereageerd en bleek geen probleem te hebben met haar, de hond daarentegen wel. Haar hartje klopte in haar keel terwijl ze de schuur alleen maar verder in was gelopen, op zoek naar iets om omhoog te gaan, uit het bereik van de hond.