Investiture Controversy

Onderwerp: Investiture Controversy zo 17 jan 2021 - 21:52

Ze had haar geliefde leaders' den eens verlaten voor een belangrijke bespreking. Normaal gesproken gebruikte Crystalstar die plek met genot. Het was haar domein, en niemand met een half brein bedacht het zich haar gezag daar te ondermijnen. Maar nu moest ze een kattin spreken die in sommige opzichten even hoog of zelfs hoger dan zij stond. Shrimppaw, haar adoptieve kleindochter was met het afstappen van Coyotespirit de medicine cat van heel de clan geworden. Zij was de belangrijkste verbinding met Starclan. En hoewel Crystalstar zelf ook niet los stond van de clan van de doden, was het de medicine cat die de meeste tekens kreeg en kon interpreteren. Crystalstar had groot respect voor deze katten, en dat breidde zich ook uit naar Shrimppaw. En toch wist ze dat ze vandaag een zwaarbeladen gesprek moesten voeren. Als Blueflower haar rechterhand was, was Shrimppaw toch zeker haar linker. En met de afgelopen gebeurtenissen, waar ze beiden compleet tegen de wensen van de ander in hadden gehandeld, was er een hoop te bespreken. "Shrimppaw, kom ik gelegen?" Vroeg ze op een zachte, persoonlijke toon toen ze het den binnenstapte.

_{Ze was goed tegen de haren in gestreken, al was het niet met opzet geweest. Niet tegen haar in ieder geval. Nadat Twistedheart het kamp had verlaten wilde Shrimppaw graag even tot rust komen voor ze met de Leader zou gaan praten. Ze vond het wel een beetje eng om haar mening over dit alles te delen, zeker omdat ze nu een andere kant van Crystalstar had gezien. Ze wist niet precies wat er met de kater gebeurt was, maar ze had haar vermoeden. Het luide hoesten had haar wakker gehouden. Shrimppaw was in haar gedachte haar punten langs aan het gaan, ze wilde niet met een mond vol tanden staan en vergeten wat ze eigenlijk had willen zeggen. De Medicine Cat wilde eindelijk omdraaien om Crystalstar te bezoeken, toen ze diens stem hoorde. Ze draaide zich om en slikte wat zenuwachtig. 'Oh.. Ja, hoor, Crystalstar,' miauwde ze met een klein stemmetje. Crystal wilde dus ook al met haar praten, dat zou vast niet veel goeds betekenen.}

Shrimppaw keek op en voor het eerst voelde Crystalstar de andere gevolgen van haar daden. Niet alleen had ze Shadowclan tot vijand gemaakt, nu was haar eigen kleindochter nerveus om haar te spreken. En dat stak. Deze harde, koude leader had altijd een zwakke plek voor Shrimppaw gehad, dit mocht geen eindeloze muur tussen hen in drijven. De leader ging met Shrimppaw verder het den in, zodat niemand hen zou kunnen afluisteren. "We zijn het duidelijk niet eens over mijn aanpak. En ik wil je de kans geven me vragen te stellen en te vertellen wat je vind dat ik anders had moeten doen." Meteen met de deur in huis vallen. Onbewust paste ze hiermee wat manipulatie toe: ze presenteerde het als een gunst.

_{Ze liep met de Leader verder de Den in waar ze nerveus ging zitten, haar volle staart netjes over haar pootjes heen geslagen. Ze wilde graag dingen duidelijk maken aan haar en ze hoopte niet dat het tot ruzie zou leiden. 'We zijn het duidelijk niet eens over mijn aanpak. En ik wil je de kans geven me vragen te stellen en te vertellen wat je vind dat ik anders had moeten doen.' Shrimppaw draaide met haar oortjes. Ze vond het wel fijn dat het gelijk hierover ging, maar toch was het wel eng, zo opeens allemaal. 'Uh.. Nou..' Ze slikte en ging wat verzitten. 'Ik vind.. Ten eerste, dat je Twistedheart helemaal niet mee had mogen nemen. Ik weet niet precies wat er gebeurt is, maar, het had niet mogen gebeuren. W-Waarom wilde je hem hier ook hebben?' Ze keek de ander vragend aan. Ze had echt geen idee.}

Maak er geen ruzie van, vertelde Crystalstar zichzelf streng. Want daar was goed in. Dat had ze met de broer van Shrimppaw al ontelbare keren kunnen oefenen. Shrimppaw begon, en het was niet veel erger dan Crystalstar had verwacht: Twistedheart had niet meegenomen mogen worden, en waarom had ze dat toch gedaan? De leader nam plaats en keek de crèmekleurige kattin rustig aan, waarbij ze even kort zuchtte. "Ik heb hem meegenomen om hem te ondervragen, precies zoals ik ook gedaan heb." Meer details waren verre van nodig. "Shadowclan vormt een bedreiging voor ons, Shrimp, dat heeft Acornstar maar al te duidelijk gemaakt." Ze keek even het den rond, om zich er nogmaals van te verzekeren dat niemand meeluisterde. "Ik weet dat Twistedheart onschuldig was, maar hij was wat er op dat moment beschikbaar was. Dus ik heb een keuze gemaakt."

_{Ze was een beetje bang voor haar reactie maar gelukkig was ze niet meteen boos. Toch was de rustige blik waarmee ze haar aankeek verre van rustgevend. 'Ik hem meegenomen om hem te ondervragen, precies zoals ik ook gedaan heb.' Een frons verscheen op haar gezicht. Volgens mij was het meer dan alleen ondervragen geweest. 'Shadowclan vormt een bedreiging voor ons, Shrimp, dat heeft Acornstar maar al te duidelijk gemaakt.' Ze slikte en ging wat verzitten. Het zat haar helemaal niet lekker. Dat mocht dan misschien wel zo zijn, maar... 'Ik weet dat Twistedheart onschuldig was, maar hij was wat er op dat moment beschikbaar was. Dus ik heb een keuze gemaakt.' De jonge poes zuchtte zachtjes en was eventjes stil. 'M-maar..' begon ze, 'Maar, ik heb het hoesten gehoord, Crystalstar. Wat heb je met hem gedaan? En.. En geef je nu juist niet het verkeerde voorbeeld?' Shrimppaw was eigenlijk helemaal niet zo politiek aangelegd, ze hield zich er ook liever buiten. Maar ze vond het toch een behoorlijk slecht plan van de Leader. 'Nu weten ze dat je hem hier mee genomen hebt en hij zal sowieso vertellen wat er gebeurt is.. Ben je nu niet juist bang voor een oorlog?' Zij wel namelijk.}

Daar was ze al bang voor geweest: het gehoest. Twistedheart had niet geschreeuwd, maar hij had gehoest, en dat was katten opgevallen. Er trok een vertrouwd spiertje in Crystalstar's nek toen Shrimppaw wilde weten wat ze dan precies met haar gevangene gedaan had. "Dat is het enige dat ik niet met je zal delen, Shrimppaw." Sprak ze dan ook resoluut, de ander even niet aankijkend. Het was een verschrikkelijke daad, dat wist zij als geen ander. Ze was niet trots of blij met wat ze daar had gedaan, en Starclan ook niet. "Ik wil dat Riverclan weet dat ik er in alle gevallen voor haar ben. Dat is mijn voorbeeld." Het kwam er uit met een zucht, ze wist wat ze gedaan had en wist ook dat ze het opnieuw zou doen als het nodig was. Toen begon Shrimppaw over oorlog, een onderwerp dat Crystalstar al vanaf het begin van haar deputytijd in zijn greep hielt. "Ik ben ontzettend bang voor oorlog, Shrimp. Maar Acornstar was al iets van plan, dat weet ik zeker."

_{Crystalstar keek weg van haar. 'Dat is het enige dat ik niet met je zal delen, Shrimppaw,' sprak ze resoluut. Shrimppaws oortjes wiebelde ongemakkelijk heen en weer. Dat vond ze niet fijn, maar ze wilde ook geen ruzie. 'Ik wil dat Riverclan weet dat ik er in alle gevallen voor haar ben. Dat is mijn voorbeeld.' Shrimppaw zuchtte met haar en knikte lichtjes met haar kopje. Dat begreep ze ook wel, maar toch, de aanpak. 'Ik ben ontzettend bang voor oorlog, Shrimp. Maar Acornstar was al iets van plan, dat weet ik zeker.' Shrimppaw keek op naar haar en haalde diep adem. 'Waarom heb je het dan gedaan?' vroeg ze, de verbazing was goed hoorbaar in haar stem. 'Als Acornstar al iets van plan was dan wil je dat toch juist niet uitlokken? Waarom.. Heb je het niet met mij overlegd? I-Ik weet dat ik nog jong ben, maar...'}

Kort voordat ze leader was geworden had ze geweten dat er grote veranderingen in haar plan van aanpak moesten komen. Crystalshell was een sympathiek en wereldvriendelijk wezen geweest, dat de clans wilde verenigen en ervoor wilde zorgen dat pijn en sterfte ten alle kosten werden voorkomen. Crystalstar daarentegen was hard en wist dat offers gebracht moesten worden om verdere conflicten te voorkomen. Shrimppaw had er een andere kijk op en benadrukte dat het een uitlokking zou kunnen zijn. "Ik respecteer je, Shrimppaw. Op dezelfde manier dat ik Blueflower respecteer. Maar op dat moment moest ik een beslissing maken, en daarbij besefte ik dat jullie beiden jullie kritiek zouden hebben gehad." Ze zuchtte, gemeend. Ze was niet alwetend, dat wist zelfs zij wel, maar ze had de informatie nodig gehad. Ja, Shrimppaw had gelijk: het zou Acornstar eindelijk over de rand kunnen duwen. En ze had geen informatie ontvangen, dus uiteindelijk wist zij ook wel dat het nutteloos was geweest. Het enige wat ze bereikt had was dat er een boodschap naar de andere clans was gestuurd.

_{Shrimppaw zelf vond dit ook een beetje een dubbele kwestie. Natuurlijk hoefde zij ook niet alles te weten, maar het was wel gebruikelijk. En hoewel ze nog lerende was en zelf ook nog vol twijfels zat over haar eigen kunnen, wilde ze niet graag buitengesloten voelen. 'Ik respecteer je, Shrimppaw. Op dezelfde manier dat ik Blueflower respecteer. Maar op dat moment moest ik een beslissing maken, en daarbij besefte ik dat jullie beiden jullie kritiek zouden hebben gehad,' was Crystalstars antwoord. Shrimp keek haar ietwat verbaasd aan bij haar woorden. 'Dus je hebt het ook niet met Blueflower over gehad?' De Deputy lag natuurlijk in de Nursery nu, maar ze kon toch wel.. Een beetje overleggen? Maar als Crystalstar dat al niet gedaan had.. 'Dacht je toen niet van... Omdat Blueflower en ik het er beiden niet mee eens zouden zijn, dat je misschien... Je weet wel, een andere keuze had moeten maken?' mauwde ze wat voorzichtig. Ze wilde de poes zeker niet beledigen, maar ze vond toch dat het gezegd moest worden. 'Of in ieder geval.. Toch had moeten overleggen? Ik weet dat jij uiteindelijk de keuzes maakt, maar toch... Dit is gewoon niet zo'n goede actie geweest.. Denk ik...' Ze wiebelde wat nerveus met haar oortjes. 'Ook omdat we nu een beetje met ThunderClan zitten...'}

Shrimppaw bleek goed te zijn in begrijpend luisteren, want ze merkte direct op dat Crystalstar dus ook niet met haar deputy overlegd had. Dat was waar, Blueflower had van niks geweten totdat Twistedheart al in het kamp was. De leader was er niet trots op. Ze vertrouwde de kattin en wilde haar graag betrekken bij het bestuur van de clan, maar Blueflower was nu eenmaal niet beschikbaar geweest. Crystalstar knikte op de volgende woorden van de medicine cat, ze had dit allemaal zelf al bedacht nadat Settleddust vertrokken was. "Dit was niet handig nee, omdat het geen resultaten heeft opgebracht." Ze zuchtte even, ongelijk toegeven was verschrikkelijk. "Ik zal in het vervolg opener zijn met mijn plannen. Maar soms moeten keuzes snel gemaakt worden. Uiteindelijk is dit mijn clan en moet ik degene zijn die de orders uitdeelt." Ze was geen despoot, maar het leiderschap was wel het hare. "En Thunderclan zal ik onder controle houden, maak je daar maar geen zorgen over."

_{Shrimppaw was bang voor een oorlog, zeker als het misschien van twee kanten zou komen. Ze hoopte maar niet dat er ook ruzie zou komen met WindClan, want dat konden ze er echt niet bij hebben. 'Dit was niet handig nee, omdat het geen resultaat heeft opgebracht,' gaf Crystalstar eerlijk toe met een zucht. Shrimppaw knikte lichtjes, toch wel blij dat ze de fouten kon toegeven. 'Ik zal in het vervolg opener zijn met mijn plannen. Maar soms moeten keuzes snel gemaakt worden. Uiteindelijk is dit mijn clan en moet ik degene zijn die de orders uitdeelt.' Ze knikte nogmaals. 'Natuurlijk, Crystalstar. Ik verwacht ook niet anders. Maar.. Het zou toch wel fijn zijn als zulke dingen besproken worden. In ieder geval met Blueflower..' Zelf had ze heus ook wel een mening over dingen en had ze ook een rol om te helpen, maar ze vond zichzelf daar in ieder geval minder geschikt voor dan Blueflower. Die moest tenminste zelf de Clan nog leiden. 'En Thunderclan zal ik onder controle houden, maak je daar maar geen zorgen over,' sprak de grijze poes. Shrimp wiebelde met haar neusje. 'Oké.. Wat ga je doen als ShadowClan je ervan.. beschuldigt? Ik denk namelijk niet dat Acornstar het zomaar voorbij zal laten gaan,' miauwde ze. Ze hoopte ergens dat Crystal niet zou liegen en het eerlijk toe zou geven, maar dat zou ook weer alle Clans tegen ze kunnen zetten.}

Dit was de reden dat ze nog niks van haar plannen met Shatteredice had doorgezet: Windclan moest met rust worden gelaten voor de komende tijd. Eindelijk leek ze Shrimppaw ergens mee tevreden gesteld te hebben. En Crystalstar knikte opnieuw, ze zou met Blueflower bespreken. Geen ruzie, dat was het belangrijkste. Ze kon haar sterkste verbinding met Starclan niet tot een vijand maken. Ze mocht haar familie niet opdelen. Maar toen kwam er een vraag naar haar toekomstige plannen, en de drang om die te verzwijgen was weer enorm. Maar de leader gaf toe: "Ik ga toegeven wat Acornstar weet. Ik ben geen leugenaar, en hij mag weten wat er gebeurd als ik word uitgedaagd." De laatste woorden het beter een gedachte kunnen blijven. Ze klonken koud en meedogenloos, niet de image die Crystalstar voor haar kleindochter wilde uitdragen.

_{Ze was benieuwd naar de reactie van Crystalstar. Wat voor pad zou ze kiezen? Zou Shrimp het daar ook mee eens zijn? Beide keuzes hadden voor- en nadelen, maar Shrimp zou toch voor eerlijkheid gaan. 'Ik ga toegeven wat Acornstar weet. Ik ben geen leugenaar, en hij mag weten wat er gebeurd als ik word uitgedaagd,' antwoordde de Leader. Shrimp was in eerste instantie blij dat ze niet zou liegen, maar ze slikte ongemakkelijk bij haar laatste woorden, zeker op de manier hoe ze uitgesproken werden. Dit was niet de lieve, zachtaardige oma die ze leerde kennen als kitten. Shrimppaw wist dat katten veranderde, maar ze vond dit toch een beetje moeilijk. 'Wat.. Wat ga je doen dan? Je gaat toch geen.. Extra ruzie zoeken?' vroeg ze voorzichtig. Ze twijfelde heel even, maar ging er toen toch voor. 'Je.. Je zou je excuses moeten aanbieden..'}

En zo had het ook geklonken, Crystalstar zuchtte even toen ze de gespannen uitdrukking op Shrimppaw's gezichtje zag. Nee, nee, zo mocht ze niet naar haar kijken. Ze waren familie, dat was het belangrijkste wat er was voor Crystalstar. Toen ze de voorzichtigheid, ja bijna de angst, in die stem hoorde wist ze dat ze moest ingrijpen. "Shrimp.. Ik ben ook nog steeds Crystalshell, je oma. Ik ga Acornstar niet provoceren, ik wil echt geen oorlog." De diplomatiek was uit haar stem verdwenen, even was ze weer persoonlijk met haar kleindochter. "Laat deze onenigheid je alsjeblieft niet bang of iets dergelijks voor me maken, oké?" Dat wilde ze zo goed als zeker hebben voordat ze doorgingen met hun discussie. Familie- en clanzaken moesten elkaar niet te sterk beïnvloeden.

_{Shrimp vond het spannend om zo haar mening uit te spreken. Ze vond het sowieso wel spannend, maar het voelde nu extra dubbel spannend. Zeker omdat Crystalstar haar oma was, degene die ze als lieve poes had leren kennen als kitten. Dat beeld was veranderd sinds ze Leader is geworden, iets waar Shrimp best wel moeite mee had. Crystal leek dat blijkbaar ook door te hebben. 'Shrimp.. Ik ben ook nog steeds Crystalshell, je oma. Ik ga Acornstar niet provoceren, ik wil echt geen oorlog.' Het jonge poesje slikte en knikte. Dat was ook zo, maar... 'Laat deze onenigheid je alsjeblieft niet bang of iets dergelijks voor me maken, oké?' Shrimp wist dat ze moest opgroeien, de persoonlijke banden er buiten laten. Hoe moeilijk dat ook was. 'Ja.. Oké..' miauwde ze met een licht knikje. 'Ik hoop alleen dat.. Dat er geen oorlog komt. Z-Zeker niet van jouw kant..' Shrimp wilde sowieso geen oorlog, maar liever dat het vanuit Acornstar zelf kwam dan vanuit haar. Acornstar had ook een geldige reden ervoor, dus ze hoopte dat Crystal het vuur genoeg kon blussen dat er niets zou gebeuren, dat alles weer opgelost kon worden.}

De oorlog zou komen, dat wist Crystalstar helaas zeker, wat ze ook tegen Shrimppaw beweerde. Niemand zou het tegen kunnen houden, zij niet en Acornstar ook niet. Dit moest een keer uitgevochten worden en dan zou zij voorbereid zijn. "Ik ben niet van plan de eerste slag te leveren, maar Riverclan zal de bescherming krijgen die ze nodig heeft." Verzuchtte de oudere van de twee poezen. Ze wist niet zeker of de overwinning voor haar zou zijn, maar daarom zou ze niet minder voorbereiden. "Heb ik je steun, Shrimppaw? Je bent mijn connectie met Starclan, zonder jouw zegen heb ik niets." Want haar gezag was volledig berust op de grillen van de hemelse katten.

_{Hopen op oorlog was een kinderlijk iets, besefte ze zich nu. Ze kon hopen en wensen wat ze wilde, het was niet in haar poten. Zij zou degene zijn die de gewonden verzorgde, niet degene die wel of niet een oorlog kon stoppen. 'Ik ben niet van plan de eerste slag te leveren, maar RiverClan zal de bescherming krijgen die ze nodig heeft,' verzuchtte Crystalstar. Shrimppaw knikte lichtjes met haar kopje. Als het niet van hun kwam.. Al besefte Shrimppaw dat ze het misschien al gestart hadden, sinds het gedoe met Twistedheart. Dat was de eerste slag geweest. 'Heb ik je steun, Shrimppaw? Je bent mijn connectie met Starclan, zonder jouw zegen heb ik niets.' Ze voelde de druk op haar schouders groter worden. Zonder haar had ze misschien niets, maar ze leek wel in haar eentje te handelen. Natuurlijk was Shrimppaw geen Warrior en al helemaal geen Deputy, maar Crystal woog haar steun blijkbaar toch zwaar. Ze wist dat ze er echter vrij weinig aan kon doen, of Crystalstar nou wel of niet haar steun zou hebben. Oorlog zou er komen, met of zonder haar goedkeuring. 'Ik zal ervoor zorgen dat we voldoende kruiden op voorraad hebben,' murmelde Shrimp zachtjes, haar kopje gebogen. 'Laten we hopen dat er een boel zal overblijven.'}

Er kwam geen beslissend antwoord van haar medicine cat, maar Crystalstar nam maar aan dat dat kwam doordat het allemaal nogal zwaar viel. Shrimppaw bevestigde echter wel dat ze zich zou voorbereiden op de mogelijkheid van een oorlog en Crystalstar neeg even haar kop om haar respect te tonen. "Ik zal mijn best doen om je zo weinig mogelijk patiënten te geven, Shrimppaw." Miauwde ze resoluut. Dat betekende dat er zo weinig mogelijk van háár warriors gewond moesten raken, daar moest dan een plan voor bedacht worden. En terwijl Crystalstar daar aan dacht vormde het beeld van ándere katten zich voor haar geestesoog. "Zal ik dan gaan?"

_{Meer kruiden zoeken betekende dat dus. Shrimppaw zocht elke dag wel naar kruiden, maar niet altijd heel veel. Altijd gewoon eventjes eruit, kijken wat er was wat ze mee kon nemen. Nu moest ze echt keuzes gaan maken in de kruiden, gaan voorbereiden. Mentaal ook. Crystalstar boog haar kop en Shrimp knikte lichtjes, een beetje ongemakkelijk nog steeds. 'Ik zal mijn best doen om je zo weinig mogelijk patiënten te geven, Shrimppaw,' miauwde ze resoluut, een toon die haar al een beetje bekend kwam. Shrimppaw hoopte dat dat waar zou zijn, dat er nauwelijks patiënten zouden zijn. Aan beiden kanten. 'Zal ik dan maar gaan?' De jonge poes slikte en knikte. 'Ja, ja.. Natuurlijk, Crystalstar,' miauwde ze knikkend. Ze zouden beiden hun poten vol hebben met voorbereidingen.}

Onderwerp: Re: Investiture Controversy