[Warrior Assembly] Be my Mirror, my Sword and Shield

Nu lagen de spanningen bloot en zou ze moeten optreden. En ze moest het goed doen. Crystalstar wist dat de informatie die de clan via Acornstar te horen had gekregen hen geschokt zou hebben. Het zou stiekem gefluister met zich meebrengen, en dat wilde ze niet hebben. Gefluister kon heel wat meer teweegbrengend dan zij wilde verwerken. En dus stond ze de ochtend na de gathering voor haar den en had daar de warriors van de clan bijeengeroepen. Alleen de Senior Warriors was geen optie geweest: dit ging immers iedereen aan. Shrimppaw en Blueflower stonden aan haar zeiden. Deze keer had ze haar geheime drie geen privilege of opdracht gegeven, zij stonden gewoon in de groep zoals de anderen. "Warriors, ik weet dat de gathering van gisteravond jullie opgeschrokken zal hebben." Begon ze maar direct, wetend dat ze er niet omheen kon draaien als ze wilde dat ze haar bleven vertrouwen. Bij Icecream was ze ingestort toen ze het aan hem toegegeven had, bij de groep wilde ze sterk blijven. "Ik weet wat jullie gehoord hebben op de gathering, en zal niks ontkennen of bagatelliseren. Ik heb een fout gemaakt met Twistedheart, maar heb alles voor Riverclan gedaan. De spanningen met Acornstar waren er al, dit heeft ze wellicht slechts versneld." Sprak ze, even met haar blik naar Shrimppaw gaande. Haar kleindochter had het haar nog moeilijk gemaakt toen de twee in gesprek waren gegaan over de ethiek van haar beslissingen. "En aangezien spanningen in dit woud maar zelden eindigen in compromissen, wil ik jullie mening horen. Met als eerste vraag: ben ik nog geschikt?" Dit was niet om hun vertrouwen aan het wankelen te maken. Integendeel zelfs: Crystalstar wilde dat iedere warrior hier zich opnieuw zou bedenken wat ze de clan gebracht had en nog meer zou brengen, versus wat ze hen kon kosten. Het zou haar steun misschien nog wel vergroten als ze zagen dat ze bereid was om kritiek op te nemen.

[Open voor Warriors, probeer vooral richting Crystal te spreken en elkaar ruimte te geven]

Zwijgzaam had Blueflower haar plek ingenomen naar Blueflower. Ze moest het haar leider nageven. Ze had ballen om hier te staan en díe vraag voor te leggen aan haar warriors. Blueflower wilde geen partij kiezen maar wist dat ze nu aan haar de kant van Crystalstar zou moeten staan. Op momenten als dit verlangde ze terug naar de tijd dat ze nog een warrior was geweest. Toen de grote beslissingen niet aan haar waren geweest. Tja, op zekere hoogte waren de grootste beslissingen nog steeds niet voorbehouden aan haar maar aan Crystalstar. Maar de verantwoordelijkheid die ze als deputy op haar schouders had gekregen, vermoeide haar. Ze moest nadenken over alles wat ze zei. Twijfelen bij elk besluit. Voor nu wilde ze zwijgen en bijspringen waar nodig. Ze liet haar blik over de verschillende ogen gaan die omhoog naar hen keken. Blueflower wierp een blik op Crystalstar. Ze stond daar onverschrokken alsof ze de hele wereld aankon. Ze bewonderde haar.

Stormflight

Stormflight klemde zijn kaken op elkaar. Hij had zijn leader daar nog staan verdedigen tegenover Dinspots. Hij had gezegd tegen de kater om respect voor haar te hebben, wat vervolgens in het niet was gevallen toen Acornstar zijn woorden had gesproken. Stormflight had de leader nog willen spreken en had dat ergens al verraad aangevoeld tegenover zijn eigen leader, maar zijn hart was in conflict met zijn verstand en hij wist niet langer wat hij moest geloven. Hij keek op toen Crystalstar haar warriors bij elkaar riep en liep naar haar toe, waarna hij naar boven keek zodat hij haar woorden duidelijk kon horen. Hij wist niet wat hij ervan moest vinden dat ze haar warriors hier bijeen riep om het over de Gathering te hebben, noch om openlijk zijn mening naar haar uit te spreken. Er waren warriors die hem als een verrader konden zien of hem konden bekritiseren, maar Crystalstar vroeg zijn mening en Stormflight wist dat de steen in zijn maag enkel groter kon worden wanneer hij zou zwijgen. Hij deed dan ook als eerste een stap naar voren en keek naar boven zodat hij zijn leader recht kon aankijken. “Crystalstar,” begon hij op een respectvolle toon, waarna hij zijn kopje naar haar neeg. “Ik weet wat je motieven zijn en ik weet dat je enkel het beste wilt voor RiverClan, maar ik denk dat de manier waarop inderdaad hier en daar zijn vragen op kan roepen. Je zegt ons dat je een fout hebt gemaakt met Twistedheart, maar je zegt ook dat je het voor RiverClan hebt gedaan en voor mijn gevoel lijkt het erop dat je je acties daarmee goed probeert te praten.” Hij haalde diep adem. “Ik wil in geen geval overkomen alsof ik loyaliteit sluit met andere Clans of bepaalde woorden van andere katten wil geloven,” hij keek haar nadrukkelijk aan, refererend naar hun gesprek over wat Acornstar hem over haar had verteld, “maar met sommige acties ging je te ver en daarin kan ik Acornstar’s woede wel begrijpen. We hebben nu zowel ThunderClan als ShadowClan op ons dak zitten omwille van de gebeurtenissen met de Sunningrocks en dit nu met Twistedheart en in Leafbare lijkt me een potentiële oorlog met de twee Clans geen goed idee.” Hij onderdrukte weer een zachte zucht terwijl hij zijn hart in zijn lichaam voelde pulseren. “Desalniettemin zal ik mijn loyaliteit aan RiverClan bewijzen als jouw acties ervoor hebben gezorgd dat een oorlog onvermijdelijk lijkt te zijn. Ik keur wat je deed met Twistedheart niet goed, maar je ziet je fout duidelijk in en ik hoop dat je ervan geleerd hebt. Als dat het geval is, dan denk ik zeker dat je nog geschikt bent als leader.” Hij gaf haar weer een respectvol knikje en deed weer een paar stappen naar achteren. Zijn mening uitspreken was niet iets wat hij met plezier deed, maar hij wilde dat Crystalstar de oorlog in zijn binnenste begreep en hopelijk nog meer van zijn twijfels onderuit kon halen met dit gesprek. Dat hoopte hij echt.

Elfje

I'm sorry it took me so long to see you

Niemand was perfect, iedereen maakte fouten. Haar va.. Pantherstar had haar dat geleerd. Had haar de waarheid laten zien en ze wist hoe ze daar mee moest leven. Crystalstar snapte deze les ook. En daar was ze zo trots op.

Ze had nerveus naar haar poten zitten kijken toen Crystalstar hen allemaal bij elkaar had geroepen. Starclan ze had zelf de gathering bijgewoond. Maar het feit dat Crystal iets van inbreng wou, van haar.. (oke oke ze noemde alle warriors maar alsnog, Dream was nu een Warrior!)

Stormflight sprak als eerste en de calico moest even met haar ogen rollen bij al zijn woorden. Zo wijs. Pff. Ze deed een kleine stap naar voren en keek omhoog naar Crystalstar. "Voorgaande leaders. tenminste degene die ik heb mogen kennen, hebben ook altijd Riverclan als eerste gezet. Zij hebben mij van kits af aan geleerd hoe wij een familie zijn, hoe wij altijd voor elk ander komen." Ze slikte maar glimlachte naar haar leader. "Ditzelfde draag jij mee. Je beslissingen zijn uit hart voor Riverclan gekomen." Ze staarde even strak naar Stormflight. "En niemand verdenkt Riverclan er nu van dat we te zwak zijn. WE zijn de sterkste, meest hechte groep. Kijk naar hoe de andere warriors waren tegenover elkaar op de Gathering. Onze kracht licht in onze liefde voor elkaar. Wij hebben niets verschuldigd aan de andere clans. Dat het nu een leader is die zijn ongenoegen uitspreekt.. Er is zoveel dat bij hun achter de schermen gebeurt." Ze beet op haar kaken. "Laat ze niet in je hoofd komen Crystalstar."

But I see you now

xoxo

_{Het was voor Warriors ja, maar Shrimppaw wist dat zij ook welkom was. Dus was ze bij het groepje komen zitten, niet heel erg op de voorgrond maar ook zeker niet aan de buitenkant. Crystalstar begon met het toegeven van haar fout, waar Shrimp wel blij mee was. De Gathering was erg spannend geweest en Shrimppaw voelde zich in een hoek gedreven, ook al had zij er vrij weinig mee te maken gehad. Het was wel haar Clan, de Clan die ze moest gaan verzorgen mocht er oorlog komen. Stormflight begon met spreken en Shrimppaw knikte bijna onzichtbaar. Ze was het eens met de Warrior en bewonderde hem ervoor dat hij zo duidelijk zijn mening uitsprak. Shrimppaw voelde zich wat gemakkelijker nu, wetende dat er Warriors waren die het er ook niet mee eens waren. Ze keek met een schuin oog naar de grijze Leader, maar Dreamdust trok haar aandacht. Shrimppaw wiebelde met haar oortjes bij haar woorden en ging wat verzitten. Ze twijfelde, de spanning in haar borst werd groter, maar ze trok toch haar bekje open.

'Uhm.. Dat... Dat kan wel zo zijn, Dreamdust, en.. En ik zeg ook zeker niet dat RiverClan niet voorop staat,' mauwde ze met een snelle blik de kring rond. 'Maar.. Met deze actie heeft Crystalstar zich niet bepaald geliefd gemaakt. En het klopt dat we sterk zijn, maar we zullen geheid verliezen als we alle Clans tegen ons hebben gekeerd..' Ze slikte. Ze vond het al spannend om haar mening te geven naar Crystalstar toe, maar nu was het nog spannender met de Warriors erbij. 'We weten ook niet wat er achter hún schermen speelt.' Misschien waren ze met z'n allen wel een oorlog aan het plannen, maar dat wilde ze maar niet hardop uitspreken. Ze geloofde altijd het goede in anderen maar dat ging nog lastig worden met Acornstar. 'En uh.. Ik vind eerlijk gezegd ook niet dat we ze niets verschuldigd zijn. Er is wel een Warrior van een andere Clan hier gebracht en... Niet heel vriendelijk ondervraagt..' Ze gaf Crystal een snelle blik voor ze haar blauwe ogen naar de grond richtte.}

[Warrior Assembly] Be my Mirror, my Sword and Shield Da5f55c-84d7baee-0a0e-42f4-9a66-7eea2fdf720c

Rustig likte ze haar poot en haalde die over haar oor. Wat een actie van hun leider, als ze met haar ogen kneep dacht ze zelfs te kunnen horen dat ze onzeker was over haar acties. Bitterpaw waardeerde haar poging tot communicatie wel, maar zag niet in waarom ze een stel muizenharten een spotlight zou geven. "Met alle respect, ik weet dat het misschien niet mijn plaats is om te spreken, maar als ik mag..?" ze kwam overeind, haar grijze vacht zoals altijd verzorgd en haar verschillend gekleurde ogen kalm. "Het enige dat Crystalstar naar mijn weten fout heeft gedaan, is dat ze Twistedheart niet harder heeft aangepakt," opperde ze luchtig. "Shadowclan haatte ons al, nu haten ze ons alleen meer zonder dat we informatie van Twistedheart hebben gekregen, dat is het probleem," haar ogen keken de groep rond. Ze was geen warrior, maar Shrimppaw mocht toch ook spreken? Ja, en zij was ouder. Ze was geen warrior, maar wel bijna. "Thunderclan heeft het gebied zelf gegeven, wij hebben het nodig. Ik denk dat u niet moet twijfelen over uw eigen acties, Crystalstar. Riverclan is slimmer, harder en meer verbonden dan alle andere clans. Mijn steun heeft u," ze knikte onderdanig en hield haar adem nu in. Ze was geen warrior, maar Crystalstar zou haar wel onder haar bescherming nemen, niet? Ze zou haar prijzen omdat ze sprak, omdat ze haar steunde. Dat wist ze zeker.

[Warrior Assembly] Be my Mirror, my Sword and Shield Dc8r8m0-9b6c1f41-ccb0-4957-a267-23004a726cfd

Er brak nog geen enorm kabaal los, dat was prettig om te zien. Crystalstar had respect voor haar clan en diens leden, maar wist ook dat ze enorm geopinieerd konden zijn en die meningen dan ook graag wilden uiten. Nu gaven ze elkaar echter nog de ruimte en ze luisterde goed naar de verscheidende meningen. Stormflight begon. Hij was behoorlijk kritisch, en wees haar er op dat een oorlog met Thunderclan en Shadowclan zeker in Leafbare niet te winnen zou zijn. Maar ze was nog wel geschikt als leader. Crystalstar gaf hem een dankbaar knikje. Dat was meer dan ze had mogen hopen na de afsnauwing die ze hem niet al te lang geleden had gegeven. Toen kwam Dreamdust, die vond juist dat ze goed had opgetreden. Shrimppaw daarentegen kwam met wat meer échte kritiek. Ze zette Crystalstar behoorlijk voor het blok. De leader wilde net op deze eerste uitspraken reageren toen Bitterpaw nog haar bijdrage leverde en complete steun betuigde. Crystalstar glimlachte en knikte beleefd naar hen allen. "Goed, bedankt voor jullie woorden. Ik maak hieruit op dat jullie in ieder geval niet mijn verwijdering wensen, wat al prachtig is." Ze praatte rustig en keek de groep die zich om haar heen had verzameld aan. "Ik zal niemand hier voorgaan in een oorlog van Riverclan tegen twee clans, dat is niet te winnen zonder steun." Was de eerste belofte die ze deed. "Ik zal spreken met Thunderclan's nieuwe bestuur en met Wolfstar." Die tweede kon gevoelig liggen: Windclan was niet de meest geliefde clan hier. Maar als ze met hen moest samenwerken om zich tegen de andere twee te beschermen, zou Crystalstar het verleden zonder meer aan de kant schuiven. Daarnaast wilde ze Acornstar ook nog eenmaal zien voordat er echt iets losbarstte, ze wilde hem en zichzelf de kans geven om nog om te draaien. "En Bitterpaw, hoewel ik blij ben met je steun, was mijn behandeling van Twistedheart geen goede keuze. Dat heb ik zelf ingezien. Wellicht maak ik daarvoor mijn excuses ooit tegen hem, hoewel zijn vader het niet zal horen." De warrior had het niet verdiend. En ook al wist Crystalstar dat ze volledig in het belang van haar clan en familie had gehandeld, was het niet eerlijk geweest. "Mijn tweede vraag: zijn wij bereid een strijd tegen één van de andere clans te vechten?" Ze hoopte nog niet op een volledige oorlog. Ze hoopte dat ze met één goede slag de overwinning kon halen en ervoor kon zorgen dat ingezien werd dat zij nu eenmaal getolereerd zou moeten worden als een machtige rivaal.

Stormflight

Stormflight ontmoette Dreamdust’s blik zonder te knipperen met zijn ogen toen ze hem ervan leek te verdenken dat hij vond dat RiverClan zich zwak had opgesteld. Hij sloeg kort met zijn staart, maar voor de rest liet hij niks van zijn irritatie merken terwijl hij haar liet uitpraten. Zijn blik werd al iets milder en zijn glimlach warmer toen hij zag hoe Shrimppaw zich in het gesprek mengde. Ze leek het duidelijk moeilijk te vinden, maar ze gaf Crystalstar op een gepaste wijze kritiek en hij knikte bemoedigend naar haar. Zijn blik gleed weer naar Bitterpaw toen deze haar steun betuigde aan haar leader en ook daar moest hij kort om glimlachen. Zo jong en zo loyaal, maar ze zag nog niet in wat de fouten van Crystalstar waren. Dat kon gevaarlijk zijn, zeker als je haar tegenover ShadowClan alleen zou zetten. Gelukkig ging Crystalstar er niet in mee en zijn mondhoeken gleden weer kort omhoog toen ze opnieuw aangaf dat ze fout zat. Hij trok kort met zijn oortje toen ze een alliantie met WindClan voor leek te stellen voor als haar gesprek met ThunderClan niet goed zou lopen. Wilde ze soms dat WindClan met hun zou samenwerken tegen de Clans als het mis zou lopen? Aan de ene kant was het een slimme zet, maar aan de andere kant wist hij ook dat het gevoelig kon liggen in de Clan omdat WindClan nu niet bepaald de meest gerespecteerde Clan was binnen RiverClan. Crystalstar stelde opnieuw een vraag aan hun en Stormflight nam de tijd om over zijn antwoord na te denken. “Zoals ik al zei, zal ik je mijn volledige steun geven als blijkt dat een strijd onvermijdelijk is. In die zin zouden we denk ik wel allemaal bereid zijn omdat dat nu eenmaal de eed is dat we hebben afgelegd toen we warrior werden of bijna onze eed gaan afleggen,” hij keek snel in de richting van Bitterpaw en glimlachte haar vriendelijk toe, “maar naar mijn idee is het nog altijd beter als we voorkomen dan genezen. Een gesprek, zoals je al voorstelde, zou geen slecht idee zijn. Ik denk dat ThunderClan op dat vlak voor meer rede vatbaar is dan ShadowClan.” Als ze oorlog mochten verwachten, dan zou het eerder van ShadowClan zijn dan van ThunderClan. “Toch blijf ik bij mijn statement dat als we iets wel kunnen missen, het een strijd of een oorlog is midden in Leafbare. We hebben andere zorgen waar we ons naar moeten wenden dan dat.” Hij gaf zijn leader een respectvol knikje en wachtte op de meningen van de anderen.

Elfje

The stars are alive, child

{Toestemming van Mama Crystal <3}

Een grote groep katten die zich verzamelde bij de leaders den. Dat viel iedereen natuurlijk wel op. Bij Thistlekit wekte dit echter verzengende nieuwsgierigheid op. Wat was haar moeder aan het bespreken? Daar wilde Thistlekit wel bij zijn. Dus, stapje voor stapje, schuifelde ze naar de kampwand, om op een onbewaakt moment het riet in te duiken. Water likte al snel aan haar voetjes en de sompige aarde liet haar zo nu en dan wegzakken, maar ze kon nu wel in een omtrekkende beweging heel voorzichtig richting de leiders den lopen. Niet erbij staan zoals de warriors.. maar misschien kon ze wel luisteren. Flarden van het gesprek bereikte haar oortjes. Ze hoorde het woord oorlog vallen in Stormflight's woorden, maar kon nog niet helemaal iets van de zin maken. Hmm.. Moest ze proberen om nog wat dichterbij te komen. Maar waar zij dacht dat ze heel erg goed verstopt zat.. Viel dat toch wel vies tegen.

litch