Blue blood

Met een soepele graai haalde ze een muis van de prooistapel, al pakte ze niets voor zichzelf. Ergens was ze bang dat ze nooit helemaal zou herstellen van de geboorte en de ondervoeding, het geweld dat haar lichaam had aangedaan. Want jagen was nog steeds moeizaam, wanneer ze te lang rende begonnen haar poten te trillen en trokken scheuten van pijn door haar lichaam. Ze wist echter wel beter dan om hulp te vragen, dus bleef ze zichzelf trainen en nam ze braaf alleen iets van de prooistapel als ze ook daadwerkelijk wat gevangen had. Iedereen zou in haar nek hijgen als ze nog een misstap beging, en dat genot wilde ze hen niet geven. Dus negeerde ze haar rommelende buik en met een zwiep van een staart liep ze naar de ginger toe. Voor diens neus legde ze de muis, en glimlachte. "Hey Amberhunt," ze ging naast hem zitten. "Ik dacht, misschien kunnen we wat lunchen en het over Adderpaw hebben?" ondanks haar woorden was het niet echt een uitnodiging. De muis lag al tussen zijn poten, en Airwisp had zich met een glimlach naast hem geïnstalleerd.

&Amberhunt

Hij keek verbaasd op toen er plotseling een verse muis tussen zijn voorpoten werd gedropt. Amberhunt zag Airwisp naar hem glimlachte en glimlachte dan ook terug, zij het een beetje onzeker. Dat zij het op dit moment lastig had, dat wist hij maar al te goed. Ze was een beetje een paria geworden binnen de clan, iets wat Amberhunt herkende van een lange tijd geleden maar al lang weer ongedaan was. "Airwisp, fijn om je te zien." Miauwde hij na een korte stilte. Hij was zoveel ouder dan zij, dat was een vreemd idee. Amberhunt had zich altijd klein, en daardoor ook jong, gevoeld rond de andere warriors. Nu was hij juist één van de ouderen, en hoewel zijn grootte niets veranderd was, betekende het wel dat hij op een manier hoger op de rangorde stond dan een kat als Airwisp. Ongevraagd ging ze bij hem zitten, maar Amberhunt maakte daar geen bezwaar tegen. "Ahh, Adderpaw. Ja, natuurlijk kunnen we het over hem hebben." Zijn nieuwe apprentice, over wie hij nog zoveel moest leren, en wie hij nog zoveel moest leren. Amberhunt keek neer op de muis. "Kan ik je verblijden met de eerste hap?" Stelde hij voor, begrijpend dat het feit dat ze maar één prooi had gepakt een manier was om haar nederigheid te laten zien in deze tijd.