forget fluttering butterflies, they are elephants

_{Languit lag de kater op de outlook rock. Zijn buik op de warme rots onder hem en zijn poten languit gestrekt. Zo nu en dan vloog er een vliegje of een vlinder langs zijn kop die hij probeerde te pakken, maar verder lag hij te bakken in de zon. Het ene moment op zijn buik en het andere op zijn rug.

Vanuit zijn ooghoek zag hij wat bewegen wat leek op een vogeltje, een vogeltje die wel erg lekker en bekend rook. Met grote ogen draaide hij zijn kop naar de poes. ”Ashenpatch!” Begroette hij haar opgewekt, al schrok hij wel dusdanig van de deputy dat hij van de outlook rock af gleed en op zijn billen terecht kwam. Als hij had geweten dat ze zou komen had hij er niet bij gelegen als een papzak. Dan had jij misschien een mooi bloemetje voor haar geplukt of zijn vacht wat schoner gemaakt. Met een jongensachtige grijns keek hij haar aan. ”Hoe gaat het? Moet ik je weer redden?”}