The dreaming type

Hij kon het niet laten om een geeuw te laten ontsnappen. Zijn nachten waren kort geweest en als hij sliep werden zijn dromen verstoort. Hij wist niet precies waardoor, hij had het idee dat 't de laatste tijd beter ging, zeker nu hij eindelijk was vrolijkheid in zijn leven had gevonden. Zijn blauwe ogen gleden het kamp door, hopend dat hij haar gevlekte vacht kon vinden, maar het was niet zo. Flintspark zuchtte eventjes en schudde zijn vacht uit, voordat hij met zijn oortjes wiebelde. Vanuit zijn ooghoek zag hij hoe een kleine grijze kattin op hem af kwam gelopen. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. "Hallo daar Remnantpaw. Nog gefeliciteerd met je nieuwe rang," snorde hij vriendelijk, maar zijn gezichtsuitdrukking werd meteen serieuzer toen ze hem aarzelend aansprak. Hij hielt zijn adem in, maar liet met een sissend geluid de lucht ontsnappen toen ze vertelde wat er aan de hand was. "Maar natuurlijk, Remnant," miauwde hij zachtjes terwijl hij ging zitten en uitnodigend met zijn staart naast zich tikte. "Wat kan ik voor je betekenen?"

Er kwam een stortvloed aan woorden over hem heen toen Remnantpaw d'r bekkie open deed en eruit gooide wat d'r dwars zat. Hij dacht eventjes terug aan de tijd dat hij hier zo had gezeten met Nettleroot, toen zij nog apprentice was en hij nog maar een kitten. Toen de donder uit de lucht was gevallen en hem bang had gemaakt. Hij glimlachte eventjes toen hij daar aan terug dacht, maar werd al snel terug in de realiteit getrokken door de grijze kattin die bij hem was komen zitten. Hij luisterde naar wat ze te zeggen had en knikte eventjes. Zelf had hij geen ervaring ermee, immers was hij maar een simpele warrior van Thunderclan en had hij alleen maar gedroomd van een hoge rang hebben. Toen ze eenmaal klaar was, ging Flintspark erbij liggen, zodat hij op ooghoogte van de apprentice zat en haar zo makkelijker kon aanspreken. "Thunderclan heeft er een geweldige nieuwe Medicine Cat Apprentice bij, Remnantpaw." Sprak hij met een fonkeling in zijn blauwe ogen. "Rousebell is ooit net zoals jij begonnen. Al het begin is moeilijk, een drempel waar je overheen moet klimmen. Je hoeft niet bang te zijn voor d'r, ze weet hoe moeilijk het is." Hij keek eventjes naar de Medicine Den. "Ik weet zeker dat als je gewoon op d'r afloopt en eerlijk zegt dat je 't een beetje eng vind, dat ze daar begrip voor zal hebben. Je bent nog jong, niet alles zal in één keer goed gaan. Maar ik weet zeker dat Starclan een goede beslissing heeft genomen," hij snorde zachtjes en gaf de jonge Medicine Cat Apprentice een aai over d'r kop heen.

Zo te zien werd zijn advies geapprecieerd en hij kreeg een neusje tegen zijn wang aangedrukt. Een glimlach kwam op zijn gezicht en hij was blij dat hij iemand kon helpen, zonder dat hij altijd zat te tobben over zijn eigen problemen. Hij wilde voorkomen dat andere net zo'n problemen zouden krijgen, niemand zou dat moeten doormaken. Flintspark kwam overeind toen Remnantpaw begon te spinnen en hij kreeg de vraag of hij mee wilde gaan om wat dingen voor d'r te zoeken. Hij wiebelde eventjes met zijn oortjes, voordat hij knikte. "Natuurlijk wil ik dat," miauwde hij vrolijk. "Maar, dan zal je me wel moeten helpen." Hij knipoogde naar d'r. Natuurlijk wist hij wat spinrag en nat mos was, maar misschien zou dit haar helpen om minder bang te zijn voor haar nieuwe rol, als ze een begin punt had, zeg maar. "Ga jij voorop? Dan volg ik je op de voet," stelde hij daarna voor.