We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Three is the charm vr 26 feb 2021 - 13:35
walk in the light
De kitten was met drie Moons eindelijk in staat om af en toe een woordje te spreken. Haar spraak was lang niet zo goed ontwikkeld als de normale kitten van haar leeftijd, maar het was iets. Zelfs al was al lang duidelijk dat ze nooit zo zou zijn als elke andere kitten, toch gaf de jonge Palekit niet op. Ze zou kleiner blijven, zeker nu ze ook de ziekte had gehad die Acornstar in de Clan had verspreid. Toch leek ze nog niet op te gevengeven, een echt vechtertje. Ze had de kansen gehad van Beechresin, die haar altijd had gegeven wat ze nodig had. Goede voeding, aandacht en liefde. De kleine flamepoint leek dan ook zeer zeker niet bang om zich langzaam aan te mengen in de Clan. Zo kwam het dan ook dat ze op een Apprentice af stapte en hem met een pootje aantikte om hem aan te tonen dat ze hem wat wilde vragen, of een poging wou doen tot.
Onderwerp: Re: Three is the charm zo 28 feb 2021 - 17:44
Er waren weinig momenten dat Loudpaw zichzelf echt de tijd gunde om uit te rusten in het kamp. Hij was de laatste tijd hard bezig om naar zijn final assesment toe te werken en het feit dat er een oorlog naderde met RiverClan gaf hem genoeg motivatie om uit het kamp te gaan en urenlang bezig te zijn met zijn training. Zijn nieuwe mentor zei dat hij vooruitgang boekte en leek daar echt tevreden over. Natuurlijk had Loudpaw zich verraden gevoelen toen Coldheart opeens weg leek te zijn, maar hij had het achter zich gelaten. Als hij de kater ooit nog eens tegenkwam, dan zou hij wel eens laten zien dat hij beter in ShadowClan had kunnen blijven en Loudpaw had kunnen opleiden. Die dwaas verdiende zijn aandacht niet en verdiende het al zeker niet om over gerouwd te worden. Acornstar had de juiste keuze gemaakt door hem te verbannen en het was beter voor Coldheart als Loudpaw hem voorlopig niet meer zou tegenkomen. De kater knipperde met zijn ogen en richtte zijn blik verward naar onder toen hij voelde dat iemand hem aantikte. Hij herkende algauw de kleine Palekit en een licht glimlachje speelde om zijn lippen. “Hallo, Palekit,” sprak hij op een vriendelijke toon. “Wilde je me soms iets vragen?” Vergeleken hem was ze echt behoorlijk klein en de ziekte waar ze mee te kampen had gehad, had haar niet echt goed gedaan, maar Loudpaw geloofde wel dat ze de wereld kon redden ze beter zou worden en uiteindelijk het tot apprentice zou maken. Het zou een hobbelige weg voor haar worden, dat zeker, maar ze zou er wel komen. Daar was hij zeker van.