We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: [FINISHED] There's an endless road to rediscover di 29 sep 2020 - 20:59
Stormflight
De avond begon langzaamaan te vallen. Stormflight had goed zijn best gedaan en had maar liefst vier vissen weten te vangen. Hij hield de prooi aan hun staarten vast terwijl hij terug liep naar het kamp, de koppen van de vissen botsend tegen zijn borst bij elke stap dat hij zette. Hij gooide de prooi op de al goed gevulde stapel neer, pakte een vis van de stapel af en was van plan om naar de warrior’s den te lopen zodat hij het daar op kon eten en eventueel een praatje kon maken met één van zijn Clangenoten. Zijn blik viel echter net op dat moment op de nursery en hij zag een flits van rode vacht. Zijn gedachten gingen naar Dawnkit en naar hun gesprek die ze laatst hadden gehad en hij vroeg zich af of ze inmiddels al wat vriendjes had gemaakt. Zijn blik gleed nog heel even twijfelend naar de warrior’s den, maar uiteindelijk besloot hij toch om naar de nursery te gaan. De vis die hij voor zichzelf had uitgekozen, was tamelijk groot om op te eten en misschien wilde Dawnkit wel een stukje als hij het haar voorkauwde. Hij liep naar de nursery toe en duwde de bladeren opzij met zijn robuuste schouders, zijn blik naar haar nest glijdend. Een warme blik ontstond in zijn ogen toen hij haar daar in haar nest aantrof en hij liep naar haar toe. “Hé, Dawnkit,” snorde hij naar haar. Hij twijfelde even kort over wat hij verder ging zeggen. “Ik moest denken aan het gesprek dat ze laatst hadden en vroeg me af hoe het met je ging,” zei hij op een rustige toon tegen haar, meteen maar met de deur in huis vallend. “En ik heb ook dit voor je meegenomen als je een stukje wilt hebben.” Hij legde de vis voor haar neer op de zachte grond en keek haar met een glimlach aan.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover do 1 okt 2020 - 14:11
dawn
Dawnkit
Dawnkit zat in haar nestje en keek naar buiten, de lucht begon langzaam van blauw naar zwart te kleuren en de eerste sterren stonden al aan de hemel. Verdrietig staarde de rossige kitten naar het midden van het kamp, waar haar vader een vette vis deelde met een paar andere warriors. Hij had geen tijd voor haar, maar wel voor zijn vrienden, en het leek alsof hij de dood van Blossomfall, haar moeder en zijn mate al weer vergeten was. Zijn naam was Flamepelt, en hij had dezelfde rode vacht als Dawnkit. Er liep bijna een traan over de kittens kleine wang, haar vader zag er zo gelukkig uit, zonder haar, zonder zijn eigen kitten. Had ze maar een vader die om haar gaf, die zich met haar bezig hield en die trots op haar was. Maar nee, Flamepelt had geen van die dingen, en dus vond Dawnkit het niet nodig om hem vader te noemen. Haar gezicht klaarde echter op toen ze Stormflight de nursery in zag lopen, met een grote vis in zijn bek. Snel veegde Dawnkit haar tranen weg en sprong op uit haar nest, terwijl de grote kater dichterbij kwam en haar groette. 'Hallo Stormflight!' de rode kitten praatte net iets te hard, iets wat ze altijd deed als ze enthousiast was. Stormflight vroeg of ze de vis wilde delen, dat kwam goed uit want Dawnkit had honger als een hond. Ze knikte en boog voorover om een hap te nemen. de robuuste kater begon weer met praten. Ze had zeker een vriendje gemaakt, en er was nog zoveel meer dat Dawnkit wilde vertellen. 'Ik heb gespeeld met Aurorakit! En toen we een spel aan het spelen waren vielen we allebei in het water, maar gelukkig kwam Lionpaw ons redden!' De kitten vertelde dit alsof er niks aan de hand was, in ieder geval niet alsof ze bijna dood was gegaan. Toen dacht Dawnkit opeens aan Aurorkit, die zij perongeluk in de rivier had geduwt. Die zou vast geen vriendjes meer met haar willen zijn...
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover za 3 okt 2020 - 20:39
Stormflight
Stormflight begon automatisch te snorren toen hij de vrolijke begroeting van Dawnkit hoorde. Hij boog wat naar voren en drukte kort zijn neusje tegen de hare aan. Zijn blik gleed naar het vacht bij haar wangen, die lichtelijk vochtig waren alsof ze door de regen had gelopen. Het was niet aan het regenen en niks wees erop dat Dawnkit buiten het kamp was geweest, dus Stormflight vroeg zich af of ze soms gehuild had. Hij besloot echter om het maar te laten voor wat het was en er later over te beginnen, als ze andere dingen hadden besproken. Eén van die belangrijke dingen was te weten komen of Dawnkit inmiddels al vriendjes had gemaakt. Een glimlach verscheen om zijn lippen toen ze Aurorakit aanhaalde, al bevroor deze glimlach al snel toen ze vertelde dat ze in het water waren gevallen en dat ze gered moesten worden door Lionpaw. In het water gevallen…? Een bezorgde blik verscheen in zijn ogen, maar hij besloot om nog niet streng te reageren voordat hij alle feiten wist. Wie weet zat er wel een hele verklaring achter en was het niet eens Dawnkit’s schuld. “Hoe en waar zijn jullie in het water gevallen, Dawnkit?” vroeg hij op een rustige toon aan haar, al toonde de frons op zijn gelaat aan dat hij zich zorgen om haar maakte. Hij liet de vis nog even voor wat het was en ging voor haar liggen, precies zoals hij had gedaan toen hij haar af had geschermd tegen de kou.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 4 okt 2020 - 17:09
dawn
Dawnkit
Dawnkit was blij om te zien dat Stormflight glimlachte, maar dat was al snel voorbij toen zijn glimlach bevroor. Had ze iets fout gedaan, was hij boos op haar? De rossige kitten keek verlegen naar de grote kater en wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Ze wilde Stormflight helemaal niet boos of bezorgd maken, maar dat leek hij wel toen hij fronste. Hij vroeg wat er precies was gebeurd met een vriendelijke toon, maar hij leek nog steeds boos, of bezord, of chagerijnig. Moest ze nu antwoorden? Ze wist niet hoe Stormflight zich nu voelde en hield haar mondje onzeker dicht. Toen ging de robuuste kater voor haar liggen, net zoals de keer dat ze met hem naar buiten was gegaan, en Dawnkit voelde zich al zekerder. Ze ging maar al te graag tegen Stormflights buik aanzitten, maar twijfelde toch nog even of ze het verhaal zou vertellen. Uiteindelijk besloot ze toch maar te praten, hij was immers altijd aardig tegen haar geweest. 'Aurorakit en ik gingen een spel spelen, wie de meeste steentjes kon verzamelen. Na een tijdje hadden we allebei best veel steentjes en liepen richting de rand van het kamp.' Dawnkit keek even omhoog om te kijken naar Stormlfights reactie tot nu toen, en begon weer verder te praten. 'Toen zagen we allebei een hele mooie steen, een zwarte met een witte streep door het midden en ik rende erop af. Het steentje lag alleen net op de oever en ik botste tegen Aurorakit aan waardoor we in het water vielen.' De kleine kitten durfde Stormflight niet aan te kijken en hoopte dat hij niet boos zou worden door dit deel van het verhaal, het was immers haar schuld, allemaal haar eigen schuld.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover ma 5 okt 2020 - 15:31
Stormflight
Stormflight probeerde zijn blik wat te ontspannen toen hij de spanning zag in het kleine lichaam van Dawnkit. De kitten dacht duidelijk dat Stormflight erg boos op haar was. Hoewel hij zich er zeker niet comfortabel bij voelde dat ze in het water was gevallen, was hij ook niet boos op haar. Hij was zelf een kitten geweest en hij wist hoe avontuurlijk je als kitten kon zijn, hoe rooskleurig je alles in kon zien en hoe je pas nadacht over de gevolgen en de gevaren van je acties als het al te laat was. Hij probeerde dan ook zijn gezichtsuitdrukking neutraal te houden toen ze begon te vertellen over wat er gebeurd was. Zijn mondhoeken krulden lichtelijk omhoog toen hij hoorde dat heel het gedoe begonnen was omwille van een mooie steen dat ze hadden zien liggen en hij ontspande zich al iets meer, al vond hij het nog steeds geen prettig idee dat de twee kittens praktisch gezien buiten het kamp waren geweest. Zijn eerste reactie was om haar bestraffend toe te spreken, maar hij nam aan dat ze haar straf wel had gehad toen ze in het water was gevallen en dus vermande hij zich. "Wel, het is een goed ding dat Lionpaw er was om jullie te redden," zei hij op een kalme toon. "Al denk ik dat het beter is als jullie je spelletjes voortaan ín het kamp houden. Er zal niet altijd een warrior of apprentice in de buurt zijn die jullie hoort. Nu is het goed afgelopen, maar dat had heel anders kunnen zijn." Zijn blik werd warmer en hij gaf een lik tussen haar oren. "Ik ben vooral heel blij dat zowel jij als Aurorakit in orde zijn. Maar beloof me dat je voortaan in het kamp blijft als je een spelletje speelt. En dat je je zwemkunsten pas laat zien voor als je apprentice bent," voegde hij er op een plagerige toon aan toe.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 11 okt 2020 - 13:52
dawn
Dawnkit
Dawnkit was blij om te zien dat de blik van Stormflight al zachter werd, en knikte toen hij begon over de apprentice die haar gered had. Maar het was helemaal niet de bedoeling geweest om het kamp uit te gaan, het ging perongeluk. De rossige kitten was gewoon heel druk bezig met het mooie steentje en niet met haar omgeving. Dawnkit wilde al protesteren, maar dacht toen nog een keer na en gehoorzaamde maar. ‘Ja Stormflight’, zei de kitten toen met een serieuze stem, ook al meende ze het maar deels. Ze kom natuurlijk niet beloven dat ze niet nog een keer perongeluk het kamp uit ging, maar voor nu liet ze het maar zo. Dawnkit lachte even toen Stormflight haar een warme lik gaf en toegaf dat hij vooral blij was dat ze allebei nog gezond waren. ‘Ik ook’, zei ze met haar vriendelijke piepstemmetje. Dawnkit was blij dat de grote kater niet boos was geworden, en zelfs bezorgd om haar was. Niet dat de andere Queens niet bezorgd om haar waren, maar Stormflight leek extra opgelucht dat ze nog leefde. De glimlach van de kleine kitten ging echter weg toen hij begon over zwemmen, het was duidelijk als een grapje bedoeld, maar zo grappig vond ze het niet. Sinds ze in het water was gevallen, kwam ze liever niet meer dicht bij de oever van het kleine stroompje aan de rand van het kamp. Het liefst zou Dawnkit nooit meer nat willen worden, misschien nog van de regen en storm, maar verder niet. Nee, zwemmen doe ik liever nooit meer.’
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 11 okt 2020 - 16:06
Stormflight
Dawnkit leek zijn opmerking niet grappig te vinden en Stormflight snapte wel waarom. Ze had natuurlijk een behoorlijk trauma achter de rug als kitten zijnde. Het kwam dan ook niet bepaald als een verrassing aan dat ze zei dat ze nooit meer opnieuw wilde zwemmen. “Dat zeg je nu, maar zodra je training begint en je zal merken dat het water echt niks is om bang voor te zijn, gaat je kijk daar ook weer anders op zijn,” beloofde hij haar. “Maak je er voor nu maar niet te druk in,” sloot hij af met een glimlach. Nee, ze hoefde nu nog niet bezig te zijn met wat later zou komen. Als ze eenmaal aan haar training zou beginnen, zou haar mentor die ze dan zou krijgen er wel voor zorgen dat ze geen angst meer had voor het water. Misschien was hij tegen dan wel haar mentor als hij geen apprentice zou krijgen. Hij besloot om het onderwerp te veranderen zodat ze dit af konden sluiten. “En heb je naast Aurorakit nog met andere kittens gespeeld?” vroeg hij met een glimlach aan haar. Ze hadden elkaar immers al even niet meer gezien en op die korte periode kon er veel gebeuren, blijkbaar.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover vr 16 okt 2020 - 14:48
Dawnkit\" schreef:
dawn
Dawnkit
Dawnkit keek Stormflight twijfelend aan toen die zij dat haar angst voor zwemmen vanzelf wel overging, en geloofde er niks van. Hoe kon ze nou opeens niet meer bang zijn over 3 manen, en nu wel? Nou ja, ze moest maar in de grote kater geloven en wilde zo snel mogelijk over iets anders praten. ‘Vast...’, zij ze nog twijfelachtig, maar werd weer vrolijker door Stormflight glimlach. Hoe graag ze soms al apprentice wilde zijn, op dit moment was ze blij dat ze nog een poosje kon wachten tot ze echt het water in zou moeten. ‘Ik heb gepraat met andere katten, maar geen nieuwe vrienden gemaakt’, zei Dawnkit teleurgesteld, door het ongeluk met de rivier had ze geen tijd gehad om meer vriendjes te maken. Ze wende haar blik af van Stormflight en keek naar buiten, waar ze een rode vacht voorbij zag lopen. De vacht van haar va... nee, van Flamepelt, de kat die haar vader was geweest. Ooit, maar nu niet meer. Hij gedroeg zich niet alsof Dawnkit zijn dochter was, dus hoefde zij hem ook niet de behandelen als haar vader. Ergens van binnen hoopte ze dat hij ooit nog bij zou draaien, en ooit nog van haar zou houden, maar ook al was ze nog zo klein en onwetend, ze wist wel dat dat nooit meer ging gebeuren. Verdrietig keek ze hoe Flamepelt niet eens een blik naar haar wierp, en gewoon verder liep, het kamp uit.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover vr 16 okt 2020 - 22:09
Stormflight
“Dat komt nog wel, Dawnkit,” zei hij op een vriendelijke toon tegen haar. “Ik begon ook pas echt vrienden te maken toen dat ik aan mijn training begon. En onthoud dat het al veel waard is als je het goed met anderen kunt vinden. Dan hoeven ze nog niet per se je vrienden te zijn. Als je al weet wat je aan elkaar hebt, is het ook al heel wat.” Hij glimlachte warm naar haar, maar zag toen dat ze afgeleid was. Kort gleed zijn blik over zijn schouder en zag hij een rode pels voorbij flitsen. Met een frons op zijn gelaat richtte hij zijn blik weer naar voren en hij trok met zijn oortje toen hij zag dat Dawnkit’s blik verdrietig werd. Zijn blik ging weer terug naar de kater en hij herkende hem als Dawnkit’s vader, Flamepelt. “Waarom ben je opeens zo verdrietig, Dawnkit?” vroeg hij op een zachte toon aan haar, al kon hij ergens wel raden waarom. Hij kende Flamepelt niet goed, maar van wat hij wist, was het een kat die zich niet echt bezighield met de nursery en zich meer buiten het kamp begaf om zijn taken te vervullen. Het deed hem afvragen waar Dawnkit’s moeder was. Hoewel er queens waren die hun warrior taken weer hervatten zo snel als ze konden, waren er ook genoeg die in de nursery bleven tot hun kittens zes manen oud waren en klaar waren om apprentice te worden. Dus waarom waren Dawnkit’s ouders er niet om voor haar te zorgen?
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 18 okt 2020 - 12:26
dawn
Dawnkit
In de achtergrond hoorde Dawnkit nog Stormflights verhaal over vriendjes maken, dat haar opvrolijkte. Een kleine glimlach verscheen op haar wangen door de rustige woorden van de kater, maar die was al weer snel verdwenen door de gedachten over Flamepelt. ‘Flamepelt houdt niet van me, en is alleen maar boos op me’, Was het enige antwoord dat Dawnkit kon bedenken op dat moment, ze was nooit goed in praten over haar gevoelens. Ze kon maar beter gewoon vertellen wat er aan de hand was, de grote kater zou vast wel zien dat ze verdrietig was. Stormflight zou haar vast begrijpen, en misschien kon hij wel helpen net zoals de vorige keer over vriendjes maken. Maar hoe kon hij nou helpen, Flamepelt werd toch alleen maar boos en chagrijnig. Haar moeder was er ook niet om haar te troosten, dacht Dawnkit verdrietig. Als iemand hier mee kon helpen zou het haar moeder zijn geweest, misschien kon die met haar vader praten, misschien was haar vader helemaal niet boos geweest als haar moeder er nog was.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover do 22 okt 2020 - 20:45
Stormflight
Als Stormflight één ding niet begreep, dan was het wel dat er ouders waren die hun kittens de rug toekeerden. Die de kittens verwelkomd hadden in hun levens en vervolgens net deden alsof de verantwoordelijkheid om de zorg over hun te nemen niet bestond. Stormflight zou zelfs voor zijn nakomelingen zorgen als ze de leeftijd hadden van een senior warrior. En zo hoorde het naar zijn idee ook te zijn. Als je voor kittens koos, dan koos je voor het hele pakket en niet enkel voor de voordelen. “Waarom denk je dat hij niet van je houdt?” vroeg hij aan Dawnkit met een zachte stem. Hij ging langs haar zitten en liet zijn staartpunt kort en troostend op haar schouder rusten, haar zo op die manier laten wetend dat hij er voor haar was. “En wat zegt je moeder ervan?” liet hij erop volgen. Waar was Dawnkit’s moeder in heel dit plaatje? Of had zij Dawnkit ook al de rug toegekeerd?
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover di 27 okt 2020 - 17:38
Dawnkit\" schreef:
dawn
Dawnkit
Gewoon, hij kijkt niet eens naar me.' Het was duidelijk dat haar vader niet van haar hield, daar hoefde ze niet over na te denken. Flamepelt keek niet naar haar, hij negeerde haar volledig en kwam de nursery niet eens binnen om haar te mijden, als dat niet duidelijk genoeg was. Dawnkit vond het jammer, maar als haar vader zo stom was wist ze niet of ze wel wilde dat hij haar vader was. Dawnkit keek Stormflight aan en glimlachte toen hij zijn liet weten dat hij er voor haar was, het was fijn om zo met iemand over deze dingen te praten. Als ze er goed over dacht had ze eigenlijk nog nooit met iemand over haar problemen gepraat, in ieder geval niet serieus. Mama... mama is een ster. Dawnkit keek naar beneden, maar richte haar blik al snel weer op de grote kater, en zijn warme vertrouwde blik. 'Haar naam was Blossomfall en ze rook naar bloemen, meer hebben ze me nooit verteld.' Het was eigenlijk best verdrietig dat ze niks over haar moeder wist, behalve haar naam. 'Kende jij mijn moeder?'
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 1 nov 2020 - 19:18
Stormflight
Stormflight gaf een knikje ten teken dat hij het begreep. Natuurlijk had je zo van die ouders die niet meer omkeken naar hun kittens zodra ze geboren waren. Gelukkig had hij altijd een goede band met zijn ouders gehad en steunden zij hem wanneer het maar nodig was. Misschien kwam het daardoor ook dat hij zo’n stabiel karakter had. Hij had al vaker gehoord van kittens die een hele switch kregen wat hun karakters betrof omdat hun ouders er niet voor ze waren op de manier zoals ze dat moesten zijn. Stormflight zou het nooit begrijpen hoe een ouder zijn vlees en bloed de rug toe kon keren en misschien was dat maar goed ook. Toen Dawnkit over haar moeder vertelde, trok Stormflight even kort met zijn oortjes. Hoewel hij niet veel met haar had gesproken, zei de naam hem wel iets. Zij was de queen die gevonden was samen met Dawnkit toen de kitten nog maar pas was geboren. Stormflight had niet veel contact met haar gehad, maar hij had op dat moment wel veel medelijden voor Dawnkit gevoeld. Hoe kon hij vergeten zijn dat haar moeder overleden was? Hij schudde met een spijtige blik zijn kopje toen Dawnkit haar vraag stelde. “Het spijt me, Dawnkit,” zei hij op een zachte toon. “We hebben een den samen gedeeld, maar we hebben nooit veel met elkaar gesproken. Ze trok altijd veel met je vader en met andere katten binnen haar kring op en buiten een begroeting zeiden we niet veel tegen elkaar.” Dawnkit had dus geen moeder meer en ook geen vader die voor haar wilde zorgen. Stormflight trok kort met zijn oortjes en dacht na. “Dawnkit…” Hij twijfelde kort. Wat als dit verkeerd binnen zou komen? Toch zette hij door. “Wat zou je ervan vinden als ik voor je zou zorgen?” Hij wachtte gespannen haar reactie af, al bleef de warme blik wel in zijn ogen te zien.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover za 7 nov 2020 - 15:20
dawn
Dawnkit
Dawnkit knikte teleurgesteld toen Stormflight niks over haar moeder leek te weten. En Flamepelt zou haar al helemaal niks vertellen over haar moeder, die zou überhaupt niks vertellen tegen haar. De kitten zuchte en keek naar beneden, zo zou ze ook nooit iets over haar moeder te weten komen. Misschien later, als ze iemand ontmoette die wel iets van haar moeder wist. Ze keek echter weer verbaasd op toen Stormflight haast zenuwachtig haar naam zei, de grote kater was nooit zenuwachtig, niet zover zij wist. Er verscheen een grote lach op haar snuit toen hij haar vervolgens vroeg of hij misschien voor haar kon zorgen. Dawnkit wist even niet wat ze moest zeggen, en allerlei gedachten gingen door haar hoofd heen. Wat als Flamepelt boos wordt? En kan dit eigenlijk wel, zomaar iemand anders die voor haar zorgt. Moest ze Stormflight “vader” noemen? ’Ehm... ik.. ik denk het wel, als het kan.’ Vertelde ze twijfelachtig, want kon dit wel? Toen keek ze Stormflight in de ogen, en glimlachte. Tuurlijk wilde ze dit, iemand die aanbood om voor haar te zorgen, en die iemand was Stormflight, een van de aardigste katten die ze ooit had ontmoet.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover di 10 nov 2020 - 17:25
Stormflight
Hoewel hij natuurlijk niet zenuwachtig moest zijn voor haar reactie was hij dat toch wel een klein beetje. Het was immers niet niks om de zorg van iemand anders op je schouders te nemen en hoewel Dawnkit al aardig op weg begon te geraken om een apprentice te worden, zou dat nog steeds enkele manen duren en zou het tot dan duren dat Stormflight vaak bij haar in de nursery moest zijn zodat hij haar kon helpen met opgroeien. Ze zou als een soort van kitten van hem zijn, een dochter die niet zijn bloed door haar aderen had stromen. Het was echter geen voorstel dat hij zomaar deed: hij vond Dawnkit oprecht aardig en hij was al een tijdje klaar voor het vaderschap, maar had simpelweg geen partner gevonden om het vaderschap op zich te nemen. Dawnkit zou dat ene plekje opvullen dat nog opgevuld moest worden in zijn binnenste en hij stond dan ook meer dan achter zijn beslissing. “Het kan zo lang jij het wilt en ik het wil,” zei hij met een geruststellend knikje naar haar. “Er zijn meer kittens in RiverClan die niet opgevoed worden door hun biologische ouders, maar wel door katten die ervoor gekozen hebben om ze op te voeden alsof het hun eigen kittens zouden zijn.” Hij glimlachte haar warm toe. “En ik zou het echt een eer vinden als ik je mocht opvoeden alsof je mijn eigen dochter was, Dawnkit.” Hij zou haar in elk geval niet in de steek laten zoals Flamepelt had gedaan. Dat zwoer hij bij StarClan.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover vr 13 nov 2020 - 12:53
dawn
Dawnkit
Het kon gewoon, en er waren meer kittens, meer kittens zoals haar. Die opgevoed werden door andere ouders, om wat voor reden dan ook. ‘Echt?’ Vroeg ze vol ongeloof toen Stormflight vertelde dat hij haar op zou willen voeden als zijn dochter. Hij was in ieder geval al een stuk aardiger dan Flamepelt, haar echte vader. Flamepelt... zou hij niet boos worden als iemand anders haar vader werd? Hij vond haar misschien niet aardig, maar iemand anders die zomaar de zorgen van zijn dochter op zich nam. ’En Flamepelt dan? Hij is er nog steeds, wordt hij niet boos?’ Er waren zoveel vragen en gedachten in haar hoofd, zoals altijd. Het was best raar eigenlijk, zomaar andere vader, of hoe ze Stormflight dan ook moest noemen. Maar ze vond het geweldig, dat er eindelijk iemand om haar gaf. Haar moeder had vast ook om haar gegeven, maar dat zou Dawnkit vast nooit weten... Waarom was er niemand die haar iets over haar moeder wilde vertellen, of überhaupt iets over haar leek te weten. Het was soms zo vervelend, al die vragen in haar kop, maar geen antwoorden.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover ma 16 nov 2020 - 14:11
Stormflight
“Natuurlijk,” zei hij op een rustige toon tegen haar. “Als ik niet achter mijn beslissing zou staan, dan zou ik het in eerste instantie niet eens voorgesteld hebben.” Daar kwam ook nog eens het feit bij kijken dat hij dol was op kittens. Hij wist dat hij tegen Smouldertongue had gezegd dat hij graag kittens wilde hebben die zijn bloed door hun aderen hadden stromen, maar hij kon zich ook herinneren dat hij had gezegd dat hij in een extreem geval wel de zorg over een bepaalde kitten op zich wilde nemen. En het leek erop dat, nu Dawnkit’s moeder overleden was en Flamepelt niet meer naar haar omkeek, dit wel een extreem geval was. Stormflight richtte zijn blik naar buiten toen Dawnkit naar haar vaders mening vroeg. “Ik denk dat jouw echte vader genoeg kansen heeft gehad om zich over je te ontfermen, Dawnkit,” zei hij op een rustige toon. “En dat hij ook geen recht heeft om boos te zijn als andere katten besluiten om voor je te zorgen. Het zal natuurlijk liggen aan je eigen reactie wat er gebeurt als Flamepelt besluit om er wel voor je te zijn, daar houd ik me volledig buiten,” zei hij op een eerlijke toon tegen haar. “Ik wil enkel aangeven dat ik er voor je wil zijn zoals een echte vader dat zou doen in de periode dat hij die taak niet op zich neemt. En dat het nog steeds volledig aan jou ligt of je dat voorstel wilt accepteren of niet.” Hij glimlachte warm naar haar en keek haar vervolgens afwachtend aan.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover vr 20 nov 2020 - 19:22
dawn
Dawnkit
Dawnkit luisterde aandachtig naar Stormflights antwoord over haar vader, en knikte af en toe in zijn verhaal. Het was waar, haar vader had drie manen de tijd gehad, en nooit naar haar omgekeken, laat staan van haar houden. Als hij haar zorg niet op zich nam, zou iemand anders het moeten doen, best logisch, toch? In haar hoofd was het allemaal erg logisch inderdaad, maar het voelde toch als verraad op een of andere manier. Ergens in haar hart hoopte ze dat Flamepelt bij zou trekken, en zijn fouten zou zien. Weer van haar zou kunnen houden en voor haar kunnen zorgen. En natuurlijk over haar moeder vertellen, want wie kende haar beter dan haar vader. Maar ze wist ook dat dat nooit ging gebeuren, niet zolang Blossomfall dood was. Stormflight wilde er voor haar zijn, als een echte vader. Een vader, iets wat ze nog nooit had gehad. Maar ondanks haar zorgen over Flamepelt, wist ze dat dit goed was. ‘Dan graag’, vertelde ze hem vrolijk, en lachte terug. Dawnkit leunde tegen de grote kater aan en genoot van de warmte van zijn vacht, de vacht van haar nieuwe, misschien tijdelijke, vader.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 22 nov 2020 - 15:05
Stormflight
Stormflight wachtte rustig af op welk antwoord ze zou geven. Hij zou niet eens beledigd zijn als ze zou aangeven dat ze het toch liever niet had. Hij zou het ergens ook wel snappen als ze dat zou doen. Het was immers niet zomaar een voorstel dat hij deed. Als ze “ja” zou zeggen, dan wilde dat zeggen dat hij de rol van haar vader in zou nemen en dit tot de tijd dat Flamepelt zich zou bedenken en ervoor zou kiezen om toch voor zijn dochter te zorgen. Nu was ze nog jong en was ze misschien vergevingsgezind, maar Stormflight wist dat dit best wel eens om zou kunnen slaan als hij er te lang mee zou wachten en ze zou ouder worden. Stormflight werd uit zijn malende gedachten gehaald toen Dawnkit toestemming gaf en een brede glimlach verscheen om zijn lippen. “Ik zal er alles aan doen om goed voor je te zorgen, Dawnkit,” zei hij op een warme toon tegen haar, waarna hij een lik over haar oren gaf toen ze tegen hem aan leunde. “Dat wil ook zeggen dat je vanaf nu niet meer in de buurt van de kampuitgang mag spelen totdat je apprentice wordt,” zei hij met een knipoog naar haar. Liet hij daar immers wel duidelijk over zijn.
Onderwerp: Re: [FINISHED] There's an endless road to rediscover zo 27 dec 2020 - 10:18
dawn
Dawnkit
Dawnkit was blij om te horen dat de Stormflight nu haar "vader" was, maar wat hij er daarna aan toevoegte was ze absoluut niet mee eens. 'Maar...' Antwoorde ze, en wilde al beginnen met "het is niet eerlijk". Maar nee, ze zou niet zomaar opgeven, spelen bij de kampuitgang was misschien niet een verschrikkelijk ding om niet meer te doen, aangezien ze nu toch nog te bang voor water was. Nee, ze wilde hem gewoon geen gelijk geven, ze kon haar regels best zelf maken, ze was al 4 moons! Over twee maanden zou ze apprentice worden, en ze was best zelfstandig genoeg om niet nog een keer in het water te vallen. 'Ik val echt niet in het water, hoor! En sommige spelletjes heb je het hele kamp voor nodig, ook dichtbij de uitgang.' Dat was het beste wat ze toen kon bedenken, want eigenlijk waren er geen echte argumenten. Toch bleef ze boos naar Stormflight staren, terwijl ze vanbinnen niet écht boos was. Het was gewoon vervelend om opeens aan regels vast te zitten, want dat had ze nog nooit gehad. Ze had nooit ouders die regels voor haar maakte en het uitmaakte of ze in een rivier viel, tot nu dan.
![[FINISHED] There's an endless road to rediscover DPKsfdL](https://i.imgur.com/dPKsfdL.png)
Onderwerp: [FINISHED] There's an endless road to rediscover ![[FINISHED] There's an endless road to rediscover Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
di 29 sep 2020 - 20:59