We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Dawn of a new day za 6 feb 2021 - 16:55
Poppykit.
Twee weken waren al vlug voorbij gegaan, al had de kitten nog niet echt een gevoel voor tijd ontwikkeld. Ze wist enkel dat ze een naam had gekregen en dat ze iedereen nog niet zo heel geweldig kon verstaan. Woorden waren immers nog moeilijk om te verwerken voor haar kleine brein. In die twee weken was ze echter wel gegroeid, al was ze niet zo hard gegroeid als enkele van haar siblings. Ze zou klein blijven, al was dat misschien nu nog niet te zien. Haar rood witte vachte was zeker wel iets wat uitstak tegen de grijze kleuren van haar ouders, al had ze wel een zusje waarmee ze deze deelde. En een oom. Maar van beiden wist ze dat nog niet, want ze had haar oogjes tot op vandaag de dag nog niet geopend. Daarnaast zou ze ook niet weten wat de naam van de kleuren zouden zijn. Maar daar zou snel genoeg verandering in komen, want ze gaven al steeds meer mee. Een fel licht kroop dan ook die ochtend toen ze wakker was geworden door een spleetje. Iets wat Poppykit helemaal niet fijn vond. Een ietwat geschrokken maar ook zeker geïrriteerd piepje schoot uit haar bek toen ze dit dan ook meemaakte. De kitten kneep eigenwijs zo goed mogelijk haar ogen weer dicht, maar na een tijdje werden de spieren in haar oogleden moe en liet ze ze weer onspannen. Tot haar grootste schok schoten toen haar ogen helemaal open en een fel licht verblinde haar haast. Ze probeerde er naar uit te halen, om het weg te slaan, maar dat lukte niet. Een paar seconden en wat traanogen verder, waren haar oogjes er echter aan gewend en had ze een nieuwe, kittenblauwe uitblik op de wereld waarin ze was beland. Ze wist niet bepaald was ze zag, maar het was allemaal groot en eng en een bang piepje ontsnapte haar. Ze kroop wat naar achteren, in de hoop tegen haar mama en haar broertje en zusjes aan te kruipen, maar ze had niet gekeken waar ze heen ging en ze kukelde zo het nest uit. Een onbehaagelijk gevoel bekroop haar. Ze voelde zich helemaal niet veilig en ze wilde haar mama en papa. Luidkeels begon Poppykit te piepen, in de hoop dat ze haar zouden vinden.
Onderwerp: Re: Dawn of a new day ma 22 feb 2021 - 22:29
My fire is starved of oxygen
De kou die an zijn pels trok deed de kater kort zijn stappen stokken, zijn zin in het leven in twijfel trekken. Vroeg als hij tegenwoordig zijn nest uit sjokte, had de zon amper tijd gehad haar werk te doen, deze onbehagelijke kou ietwat te verzachtte. De kater moest genoegen hebben met een pels die kou nog wind tegen hield. En de dagen tellen tot het warmer zou worden met een geduld dat hij niet bezat. Mocht van geluk spreken dat er genoeg dingen waren die zijn aandacht vroegen, het ervan weerhield terug te vallen op zijn bernarde situatie in de kou. Zo ook nu, het gejank van een kitten was het dit keer geweest. Trok zijn aandacht in een fractie van een seconde. Hij had geluid van een jammerende kitten nog nooit eerder gehoord als een persoonlijke roeping. Liet dit altijd over aan queens, katten met het expertiese dit te doen. Nee, persoonlijk werd het pas toen hij doorkreeg dat het zijn nichtje was. Zag hoe ze jammerend naast haar nest lag. De kater snoof, natuurlijk was Fallenflight er niet. Zuchtend deed hij zijn pad buigen, voeldde zich geroepen het kleintje te helpen. Goed met de kleintjes was hij nooit geweest, had er ook nooit echt aandacht aan besteed. Maar nu ze onder de zorg van zijn instabiele zusje vielen, baarde het hem zorgen.
De wamte van de nursey betredend deed hij zijn blik naar het kleine ding afglijden, zijn kop volgende. "Rustig." bromde de deputy , voor hij het kleintje onhandig bij haar nekvel pakte. En haar onwennig terug in d'r nest plaatste. "Zo, zie, geen reden tot paniek" Je gaat niet dood.
Onderwerp: Re: Dawn of a new day ma 22 feb 2021 - 22:43
Poppykit.
Twee weken waren al vlug voorbij gegaan, al had de kitten nog niet echt een gevoel voor tijd ontwikkeld. Ze wist enkel dat ze een naam had gekregen en dat ze iedereen nog niet zo heel geweldig kon verstaan. Woorden waren immers nog moeilijk om te verwerken voor haar kleine brein. In die twee weken was ze echter wel gegroeid, al was ze niet zo hard gegroeid als enkele van haar siblings. Ze zou klein blijven, al was dat misschien nu nog niet te zien. Haar rood witte vachte was zeker wel iets wat uitstak tegen de grijze kleuren van haar ouders, al had ze wel een zusje waarmee ze deze deelde. En een oom. Maar van beiden wist ze dat nog niet, want ze had haar oogjes tot op vandaag de dag nog niet geopend. Daarnaast zou ze ook niet weten wat de naam van de kleuren zouden zijn. Maar daar zou snel genoeg verandering in komen, want ze gaven al steeds meer mee. Een fel licht kroop dan ook die ochtend toen ze wakker was geworden door een spleetje. Iets wat Poppykit helemaal niet fijn vond. Een ietwat geschrokken maar ook zeker geïrriteerd piepje schoot uit haar bek toen ze dit dan ook meemaakte. De kitten kneep eigenwijs zo goed mogelijk haar ogen weer dicht, maar na een tijdje werden de spieren in haar oogleden moe en liet ze ze weer onspannen. Tot haar grootste schok schoten toen haar ogen helemaal open en een fel licht verblinde haar haast. Ze probeerde er naar uit te halen, om het weg te slaan, maar dat lukte niet. Een paar seconden en wat traanogen verder, waren haar oogjes er echter aan gewend en had ze een nieuwe, kittenblauwe uitblik op de wereld waarin ze was beland. Ze wist niet bepaald was ze zag, maar het was allemaal groot en eng en een bang piepje ontsnapte haar. Ze kroop wat naar achteren, in de hoop tegen haar mama en haar broertje en zusjes aan te kruipen, maar ze had niet gekeken waar ze heen ging en ze kukelde zo het nest uit. Een onbehaagelijk gevoel bekroop haar. Ze voelde zich helemaal niet veilig en ze wilde haar mama en papa. Luidkeels begon Poppykit te piepen, in de hoop dat ze haar zouden vinden.
Onderwerp: Dawn of a new day 
za 6 feb 2021 - 16:55
