Ready, set, go

De jonge warrior had de laatste tijd niet al te veel prooi meer te pakken, maar dat kwam mee met het feit dat het nu Leafbare was. Sneeuw bedekte de Moorlands en de Heatherfield en alles daarnaast, waardoor zijn stappen niet al te zacht meer waren en de rode delen van zijn vacht vreselijk opvielen. Dat was misschien ook de reden waarom hij nu een verloren muis achterna aan het racen was. Het beestje was snel, maar dat was hij ook, want hij was niet voor niets een Moor Runnner. Waar hij niet op had gerekend was een kat die ineens op zijn pad kwam. Even afstekend tegen het landschap als dat hij dat nu deed, maar het was toch nog een verrassing voor Heatwave. Amper kon hij een botsing voorkomen, maar de muis die hij achterna had gezeten was nu al lang weg. Wat haatte hij jagen in Leafbare ook eigenlijk wel. Gaf hem maar gewoon Green-Leaf, met prooi in overvloed en een warme zon. “Uhm, hoi,” groette hij redelijk ongemakkelijk, wantja, het had er waarschijnlijk best wel dom uitgezien; een warrior die achter een muis aanholt. Zeker aangezien de kat waar hij bijna tegen aan was gebotst toch zeker nog een apprentice was.

+Dragonpaw

Soms kon Dragonpaw zich zo erg focussen op zijn training dat hij niet in de gaten had dat er ook nog andere katten in zijn territorium aan het jagen was. Aangezien hij meestal in de tunnels joeg tijdens Leafbare stond hij de Moor Runners ook niet in de weg, maar zijn mentor had hem gezegd dat hij voor zijn final assesment zowel in als boven de tunnels moest kunnen jagen en daar was hij nu op aan het oefenen. Zijn blik gleed naar een trilling in de sneeuw en hij boog in een jachthouding, maar het trillen stierf al snel verder weg en Dragonpaw keek verstoord op, waar hij verward met zijn ogen knipperde toen een flits van rood en wit langs hem zoefde en hem nog net niet raakte. Dragonpaw keek over zijn schouder en zag een muis snel wegrennen, waarna hij zijn blik weer naar de warrior richtte, welke hij herkende als Heatwave. Blijkbaar had hij de jacht van de kater per ongeluk verpest en hij trok ongemakkelijk met zijn oortjes, al was dat in zijn rustige blik niet te zien. “Sorry, Heatwave,” verontschuldigde hij zich. “Ik was zo erg bezig met mijn eigen jacht dat ik je niet had gezien. Misschien kunnen we de muis alsnog achterna gaan?” Het zou waarschijnlijk weinig uithalen, maar het was beter dan niks.