Cotton Candy Clouds

Onderwerp: Cotton Candy Clouds wo 6 jan 2021 - 14:33

De stromende waterval klonk in de achtergrond terwijl hij een zeer lange gaap uitliet. Het was een nieuwe dag! Maar hij had een beetje slecht geslapen, dus hij wou liefst verder slapen- maar hij hield niet van zo lang te slapen. De jonge tom rekte zich eens goed uit en stond op, schudde zijn koppie wat om goed wakker te worden en keek eens goed rond. Het licht kwam doorheen de ingang van de grot en leek de rotsen wel te doen glitteren. De kater huppelde naar de uitgang en ging zitten, genietend van de prachtige, halfbewolkte lucht. Hij vond wolken altijd zo leuk om te zien. Ze leken zo zacht en pluizig! Op een dag zou hij willen dat hij eens op ze kon lopen… Daar had hij altijd al van gedroomd. En dit was de perfecte manier om de ochtend te beginnen.

+Hollow

Onderwerp: Re: Cotton Candy Clouds wo 6 jan 2021 - 23:17

Now, children, watch closely

Moeder.. Vader, ome Skyteller. Ze waren allemaal.. Het was nog altijd niet helemaal ingezonken bij haar. Ze was thuis, tenminste wat thuis moest zijn, ze had de wereld gezien en nu was ze thuis en hoewel het niet helemaal vrijwillig was geweest kon ze niet ontkennen dat het goed voelde toen ze het bergterritorium weer had gezien. Maar toen kwam Day en toen kwam de realiteit terug stormen in haar wereld. Iedereen waarvan ze een beetje had gehouden was dood. Haar siblings oh ja die leefde nog, maar die boeide haar geen reet. Haar moeder was dood, haar vader was dood en haar oom.. zelfs die oude stok was dood. De kattin sloot haar ogen, frustratie in haar gevlekte lichaam opbouwend. Had ze niet weggegaan, had ze misschien haar moeder kunnen redden. Inplaats daarvan was ze als volwassen vrouw weggerend alsof ze een tienertje was dat niet meer uit kon houden en nu was iedereen dood.

De gehele nacht had de elite warrior niet geslapen. Ze voelde zich opnieuw opgesloten tussen de rotsvormingen maar ditmaal om een hele andere manier dan al die manen geleden. Het was.. Schuldgevoel dat zich op haar hart drukte. Een onbekend gevoel, een ongewenst gevoel..

En ze moest het ergens uitten, moest haar frustratie kwijt, dat was het moment dat de zwart, witte gestalte van de to-be haar opviel. Hij was klein, duidelijk een prey hunter to-be en hij was alles wat er fout was aan de tribe, hij was naar de wolkjes aan het staren voor crying out loud. En zo in en in gelukkig als hij leek, als hij deed.. ja ze had de afgelopen dagen al de wervelwind voorbij zien komen. Ze kende zelfs zijn naam en dat was nogal wat. Vertelde hoe irritant hij was. Shine on the Outer Waves.. ”Er is niets te vinden in de wolken.” Mauwde ze op een killere toon naar de jonge kat. ”Niets over de bergen, achter de dalen. Niets behalve dood en verdriet.” Goede morgen Hollow, sinds wanneer ben jij de diepe saaie oude kat. Maar toch keek ze omlaag naar het kleine ding, lichtelijk met haar oren trekkend. Zometeen zou hij opperen dat hij het wel zou willen uitzoeken, dan had ze tenminste haar lachje gehad voor vandaag. Er was niets achter de bergen. Niets behalve een clan aan elite vechters die haar bloed zouden willen proeven.. ze was een deserter, een verrader.. Orchis zou haar levend villen als ze ooit terug kwam en misschien was dat wat zo verstikkend aanvoelde.

And I will show you the components of calamity

xoxo

Onderwerp: Re: Cotton Candy Clouds do 7 jan 2021 - 16:24

De wolken hadden allemaal verschillende vormpjes. En toch leken ze nog steeds zo zacht. Misschien zat er wel een geheim achter de wolken, een soort van nieuwe wereld die- ‘ Er is niets te vinden in de wolken. ’. De kater schrok eventjes van de stem, omdat hij verloren zat in zijn gedachten. De to-be draaide zijn kopje naar haar toe en keek haar aan. ‘ Niets over de bergen, achter de dalen. Niets behalve dood en verdriet. ’, sprak haar stem vervolgens. Hij kende de kattin zelf niet heel erg goed, enkel dat haar naam Hollow was en nu kreeg hij ook te weten dat ze niet zo’n enthousiaste was. Maar dat gaf niets, echt helemaal niets. Iedereen was anders en hadden hun eigen dingen meegemaakt. Sommigen waren gewoon niet zo vrolijk als hij was en dat vond hij oké. “Verdriet is een gevoel van pijn omdat je iets verloren hebt”, sprak hij, terugdenkend aan zijn mentor die dood was gegaan paar manen geleden. Toen was de zwartwitte to-be ook een beetje neergeslagen, maar het lukte hem weer op te staan. Om vrolijk te zijn. “Niet alles kan altijd goed gaan. Soms moet er wel iets slechts gebeuren- maar dat betekent niet dat we niet blij kunnen zijn met de goede dingen, met wat we hebben! Er is altijd plek voor een beetje licht in je hart”. Het katertje zette een glimlachje op zijn gezicht. Hij geloofde dat er zoveel meer was, en niet alleen pijn en verdriet. Beiden waren illusies, maar lachen was altijd het beste medicijn geweest voor hem. En dat wilde hij aan iedereen die down was ook tonen.

Onderwerp: Re: Cotton Candy Clouds do 28 jan 2021 - 16:32

Now, children, watch closely

Wie had hem getrained.. Day? Net zo'n filosoof. Het liet haar even zachtjes grinniken. Kinderen die dachten dat ze alles wisten.. hij moest blij zijn dat hij in deze secte zat en niet bij de elite.. Niet dat hij het daar lang had overleefd.. Ze was blij dat hij hier was, hier werdt zwakte beloond, liefdadigheid was top prioriteit. En dat zag je terug in dek ittens. Maar ze kon ze niet haten. Zo zou zij ook horen te zijn. Staren naar de lucht met Day, wolkjes aanwijzen. Als alles anders was geweest.. Als ze vroeger..

De kattin schudde langzaam haar kop. "Ja, well thuiskomen horen dat je halve familie dood is. Dat is een goede tegenslag uk." Mompelde ze maar sloeg haar staart strakker om haar poten. "Ik betwijfel of er nog ruimte is voor licht in mijn hart." Sprak ze meer tegen zichzelf. Love zou licht in haar hart hebben gehad.. Love zou alle ruimte hebben gehad. Niet Hollow. Hollow was leeg. Hollow was enkel een schild. Een schild om Love te beschermen.. JA dat klonk fijn, veilig.

"Dus vertel eens, uk. Hoe kom jij zo positief?" Ze richtte haar tweekleurige ogen op het kleine ding. zijn ouders zag ze wel terug in hem. Zij waren er ook niet meer. Ieder van wie ze had gehouden, waar ze mee was opgegroeid, ze waren allemaal dood of anders. Of was zij de enige die gewoon veranderd was.. De enige die nooit meer dezelfde Love kon zijn.

And I will show you the components of calamity

xoxo

Onderwerp: Re: Cotton Candy Clouds za 30 jan 2021 - 17:12

'Ja, well thuiskomen horen dat je halve familie dood is. Dat is een goede tegenslag uk.', mompelde de kattin. 'Ik betwijfel of er nog ruimte is voor licht in mijn hart.' Ergens moest het heel erg veel pijn doen in haar hart. Het was ook erg hard nieuws dat hij hier te horen kreeg, en even probeerde hij medeleven te voelen voor de ander. "Iedereen komt en gaat. Ik ben ook al een paar dierbaren verloren... Maar ik laat me er niet teveel door tegenvallen", mauwde hij en keek terug naar de wolken die in de lucht zaten. Diegene die daar boven waren wilden juist dat hij gelukkig was, en dat was hij nu ook. Diegenen die daar boven rustten waakten over alle katten, en wilden dat ze blij waren. Maar als een ongelukkig zou blijven omdat een ander verging, dan viel het niet goed. De zwartwitte kater was dankbaar voor alles dat hij had nu.

'Dus vertel eens, uk. Hoe kom jij zo positief?', vroeg Hollow toen aan hem. Het was een beetje raar om 'uk' genoemd te worden omdat iedereen zo lief was tegen hem, maar het was niet zo erg. De kattin was een beetje ongelukkig, al verdiende ze al het geluk dat ze kon wensen. Ze was gewoon een beetje gebroken, en iemand moest haar even in elkaar zetten. "Ik ben dankbaar voor alles dat ik heb, en alles dat ik kan doen. Ik bekijk alles aan de goede, lichte kant", sprak hij en keek haar aan met zijn oranje ogen. "Helemaal zwart is niets. Maar helemaal wit is ook niks, en zelfs al probeer ik alles goed te zien, niet alles kan goed gaan. Dat heb ik al geleerd". Hij had het zelf ondervonden. Door alles dat hij al had meegemaakt. En misschien ook een beetje door Day, yes. En door mama, en door iedereen eigenlijk. Hij vroeg niet voor niets ofdat alles met hun goed ging. Hij wilde er nieuwe dingen uit leren en hun troosten. Hun blij maken. "Er is altijd ruimte voor licht in je hart, zelfs als iets minder goed gaat"

Onderwerp: Re: Cotton Candy Clouds