|
| 63
| |
| Onderwerp: Watching the sun set wo 8 feb 2012 - 19:07 | |
| Een donkergekleurde, lenige kater sprong met grote sprongen vooruit, in de richting van een grote kuil, de bek van de kat zat vol met prooi. De gele ogen van de kater waren gericht op de grote boom die in de kuil stond en toen hij de rand van de kuil bereikte maakte hij een grote sprong en landde op een van de takken van de boom. Met lenige sprongen van tak naar tak landde de kat uiteindelijk op de grond. Eenmaal met alle vier de poten op de grond liep de zwarte kater naar de prooistapel aan de rand van het Clankamp, daar legde hij de prooi op de stapel en pakte er een duif vanaf. Hij nam een paar happen van de duif en keek rond, het begon al donker te worden en het kamp werd steeds drukker met Apprentices en Warriors die terugkwamen van het jagen, trainen of een patrouille. Na het kamp te hebben afgespeurd op katten die er niet thuishoorden ging hij verder met zijn duif op te eten. Toen de duif voor het grootste gedeelte niet meer was dan wat botten, stond de kater op en liep weg. Hij klom in de boom, helemaal tot bovenin, en genoot van het uitzicht. Hoewel er niet veel te zien was door de bomen, was de lucht prachtig roodpaars achtig. De eerste sterren verschenen en de kater dacht na, zijn moeder, Mistyfur, keek zeker nu naar hem vanuit de eerste sterren van de Silverpelt. Toen hij na een tijdje merkte dat er een kat onderaan de boom stond en naar hem keek, klom hij naar beneden. Toen zijn nachtzwarte poten de grond hadden bereikt vroeg hij: "Is er iets?" Zijn stem klonk een beetje onbeleefd, hij vond het ook niet zo fijn dat iemand zijn kleine privacy moment had verstoord. "Waarom bekeek je mij, ik heb ook even recht op privacy?" zei de zwarte kater op een geïrriteerde toon, waarom werd hij toch niet met rust gelaten als hij dat wilde?
(Whee! Ik heb een post geschreven zonder Nightcrawlers naam te gebruiken x3) (open voor iedereen, Nighty bijt niet hoor) |
| | | 12
| |
| Onderwerp: Re: Watching the sun set ma 13 feb 2012 - 17:49 | |
| Samen met de andere katten van de patrouille keerde de tortoiseshell gekleurde poes terug naar het kamp. Ze keek om zich heen en zag dat ze bijna bij het kamp waren. Terug bij het kamp ging ze zitten midden in het kamp. Haar poten voelden helemaal uitgeput en haar maag knorde heel hard. Ze had de hele dag nog niks gegeten, ze had honger en was uitgeput. Ze stond op en trippelde richting de prooistapel. Hongerig koos ze een duif voor zichzelf uit. Ze liep een klein stukje en plofte op de grond neer. Ze nam een paar happen en liet het sappige vlees door haar keel glijden. Na het eten begroef ze de botjes en de andere overblijfselen. Ze likte zichzelf en stond op. Er was niks wat ze kon doen. Maar ze wou niet slapen. Wanneer gebeurt er hier nu iets interessants? Vroeg ze zichzelf af. De lucht had een prachtige kleur bedacht ze zich toen ze naar boven keek. Ze zag een kater in de boom naar de sterren kijken. Ze herkende de kater als Nightcrawler. Nightcrawler merkte dat ze naar hem keek en klom naar beneden. "Is er iets?" Zei hij toen hij op de grond was aangekomen. "Waarom bekeek je mij, ik heb ook even recht op privacy?" Vervolgde hij toen geïrriteerd. Ze keek hem aan en zei toen; "Er is niks, ik keek gewoon naar de lucht en ik zag je zitten." Ze voelde zich beledigd omdat hij zo onbeleefd reageerde. "Maar als het niet fijn vind, ga ik wel weg." Ze stond op en draaide zich om. |
| | | 63
| |
| Onderwerp: Re: Watching the sun set di 14 feb 2012 - 11:18 | |
| Nightcrawler bekeek de tortoiseshell poes die hem had zitten bekijken, hij was groter dan haar, maar ze hadden ongeveer dezelfde leeftijd. "Er is niks," De poes keek hem recht aan "Ik kee gewoon naar de lucht en ik zag je zitten. Maar als je het niet fijn vind, ga ik wle weg." Nightcrawler voelde zich schuldig omdat hij zo naar de poes had geschreeuwd. "Het spijt me dat ik net zo boos op je werd... Ik dacht dat je me zat te bespieden." Hij dacht even na en zei toen: "Tawnypelt, dat is toch je naam? Nou, Tawnypelt, het spijt me." De zwarte kater staarde naar de grond, waarom dacht hij toch dat ales en iedereen om hem draaide? Hij wist best dat het niet waar was, hij was niet het middelpunt van de wereld. Nightcrawler keek nog eens naar Tawnypelt, ze voelde zich vast bang of beledigd door zijn reactie van daarnet. |
| | | 12
| |
| Onderwerp: Re: Watching the sun set di 14 feb 2012 - 16:45 | |
| Voor ze één stap kon zetten zei Nightcrawler; "Het spijt me dat ik net zo boos op je werd... Ik dacht dat je me zat te bespieden." Ze glimlachte en draaide zich weer om. "Tawnypelt, dat is toch je naam? Nou, Tawnypelt, het spijt me." Ze was blij dat hij zich verontschuldigde. Dat had ze eigenlijk niet meer verwacht. "Het geeft niet dat je boos werd hoor, ik vind het niet erg." Ze bekeek hem en zuchtte. Hij leek haar wel aardig, maar het was niet echt beleefd van hem om haar te bedenken van bespioneren. Daar hield ze zelf ook niet van. "Ik ben eigenlijk een beetje moe, dus ik denk dat ik ga slapen." Ze gaapte en keek hem aan. "Ga je mee naar de Warriors den?" Vroeg ze met een glimlach. |
| | | | Onderwerp: Re: Watching the sun set | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |