We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Just vibing in the background. I'm making my own sound.
Van buiten klonk het luide herhalende getik van regen op de stenen grond. Een verschil met de zachte sneeuw die stilletjes afgelopen tijd de bergen en zijn omgeving bedekt had in een witte deken. Met maar weinig zin om door de nattigheid te lopen en niet veel doen te hebeben, zat Calm in een hoek van de grote grot waarin de Tribe in huisveste. Zoals eigenlijk de gewoonte bij hem was, zat hij daar stil. De To-Be was niet immers niet de persoon om luidruchtig te doen en aandacht op zichzelf te vestigen. Calm wist niet eens zeker of hij dat wel kon, met zijn talent om gewoon in de achtergrond te verdwijnen. Hij keek eens naar twee vrienden die blij met elkaar kletste en verderop speelde wat andere To-Be's met elkaar. Het was overigens niet zo dat de cyperse kater een loner was in de tribe, hij had zeker wel wat vrienden en anderen waarmee hij graag een gesprekje hield. Op bepaalde momenten genoot hij van de rust, dit was dus zo'n moment. Hij sloot zijn ogen eens, luisterend naar de geluiden om hem heen. Dacht na over alle gebeurtenissen, wat dus een hoop was en liet het allemaal vervagen in zijn kop. Het leven ging door, voor wie nog bij hun waren. Het was net als de regen buiten, vervelend en koud, maar ze moesten er doorheen. Straks was het klaar en dan zou de zon weer schijnen. Calm Brook Flowing Between Rocks wist van zijn moeder dat als niet de hele lucht bedekt was, je boven de wolken een zilveren lijn kon zien. Een teken dat de zon er nog was, hij was enkel even bedekt door wat vervelende wolken. Veel tijd voor zijn soort van meditatie kreeg hij overigens niet, hij voelde dat er een kat vlakbij kwam. Zijn ogen gingen wat loom open en Calm keek maar eens wie het was. De kat in kwestie was Noctural, een kater die de Tribe diende als Prey Hunter. Of Noctural hier was voor hem, iemand anders vlakbij of per toeval langs liep zou Calm zo wel achterkomen. ''Hallo Noctural''zei hij, zijn eigen stilte verbrekend. Het kwam vaak genoeg voor dat hij iets zei en de kat waar hij tegen sprak zich rot schrok. Of ze hadden niet doorgehad dat hij er aan kwam of er al zat of ze waren het gewoon vergeten.
Onderwerp: Re: Silver Lining zo 4 apr 2021 - 20:29
Hij knipperde met zijn ogen en rekte lui zijn lange poten uit. Hij draaide zijn oren en hoorde nog steeds de regen, en zuchtte. Het was al sinds de ochtend dat het regende, en hij moest juist vandaag op ochtend patrouille. Toen ze terug in de cave kwamen was Nocturnal volledig doorweekt. Hij had eerst zijn vacht uitgeschud en zich daarna droog gelikt. Na zijn middagmaaltijd besloot hij om een dutje te doen, en hoopte hij dat de regen dan zou stoppen. Maar nee, nu was het namiddag en er was nog niets verandert. Hij stond langzaam op en ging even zitten. Zijn ogen gleden over de volle cave, waar bijna iedereen nu was verzameld. Opeens spotte hij een jonge tabby die alleen in de hoek zat, met gesloten ogen. Nocturnal herkende hem als Calm brook flowing between rocks, een jonge to-be. Hij keek even rond, maar zag dat niemand de to-be echt opmerkte. Hij rekte zich nog eens uit, en liep toen langzaam naar de stille tom toe. Net op het moment dat hij dichter was en hij "hallo" wou zeggen, opende Calm zijn ogen en begroete hem met "Hallo Nocturnal." Een beetje verrast zette de point een stapje naar achter. Zo'n snel antwoord had hij niet verwacht. "Hallo Calm," antwoorde hij terug; met een verraste ondertoon. "Sorry als ik je stoor, het is waarschijnlijk niet zo makkelijk om wat rust te krijgen in een volle cave." Dat verstond de point maar al te goed, het was al lastig om een dutje te nemen. Hij bedacht zich nu ook net dat Calm het misschien ook niet zou appreciëren dat hij nu net even een babbeltje komt doen. Hij hoopte dat natuurlijk niet.
Onderwerp: Re: Silver Lining ma 12 apr 2021 - 21:54
Calm Brook Flowing Between Rocks
Just vibing in the background. I'm making my own sound.
Al hoewel de siamees verrast leek, had Calm niet direct het gevoel dat de andere hem niet door had. Wat Noctural daarna zei bevestigde juist dat hij expres naar de tabby was toegekomen. Dat was een lichtelijke verrassing voor de To-be, al was het echt niet ongewoon. De andere maakte een opmerking over de volle cave en Calm gooide een blik door de ruimte. Hij haalde zijn schouders op, er niet veel last van hebbend. ''Ik kan er mee leven''zei hij op een rustige toon, maar weinig emotie verradend. Hij kon zich wel gewoon afsluiten ervoor en zich laten opgaan in de achtergrond. Zonder meegetrokken te worden in het geroezemoes om hem heen. Ergens was dat wel kalmerend. Hij vroeg zich af of Noctural er misschien meer last van had of dat de kater simpelweg gezelligschap zocht in de vorm van een bepaalde stilte.
Onderwerp: Re: Silver Lining wo 14 apr 2021 - 16:59
NocturnaL
eyes of the night
"Ik kan er mee leven." antwoorde de tom rustig. Nocturnal knikte zachtjes. Hij was weer wat verrast door zijn antwoord. De cave was drukker dan ooit, katten liepen rond en er was een luid geroesemoes. Het was verrassend dat Calm zo rustig was, vooral omdat hij een to-be is, die meestal aan de actievere kant zijn. 2 kittens liepen tussen de 2 toms en Nocturnal kon nog net op tijd zijn poten wegtrekken voordat de kits er tegen konden lopen. Hij keek de kits na terwijl hij weer een stapje naar voren zette en zijn poot even likte. "Is het ok als ik even hier kom zitten?" vroeg de point aan Calm. Hij keek weer even rond en zei een beetje geirriteerd: "Dit is namelijk de rustigste hoek in de cave op dit moment." Er was een koude bries die door de ingang waaide en Nocturnal zette zijn vacht wat dikker. Hij hoopte dat hij hier tenminste wat rust kon krijgen, weg van alle drukte. Calm dacht dat waarschijnlijk ook, anders zou hij niet hier zijn gaan zitten.