It's now or never

Onderwerp: It's now or never wo 2 jun 2021 - 21:03

Was dit een slim plan? Nee. Was het handig dat hij dit deed? Ook nee. Waarom deed hij het dan? De kater zuchtte zachtjes en sloeg tegen een van de bloesemblaadjes die naar beneden gevallen was. Hij had hier zoveel over na zitten denken, maar telkens gingen zijn gedachten de donkere kant op en ging alles fout. En juist dit had hem onzeker gemaakt voor wat hij van plan was. Zijn grijze vacht bewoog zachtjes op en neer door de wind die door het veld heen ging. Waarom had hij zich dit in zijn domme hoofd gehaald? Het zou toch niet lukken, ze zou dit nooit willen. Flintspark voelde woede in zich opkomen. Niet op iemand speciaal, nee op zichzelf. Woede dat hij dit probeerde, dat hij zich had laten leiden door iets wat toch niet bestond. Met zijn nagels sloeg hij uit over een steen, waar lichte krassen in ontstonden. Hij haalde zwaar adem, zijn borstkas ging op en neer, terwijl hij een poging deed zichzelf rustig te krijgen. Immers had hij al gevraagd of ze hierheen zou komen. Hij moest nu wel iets doen, hij wist alleen niet wát hij moest doen. Zijn hoofd was een zooitje, terwijl hij juist dacht dat 'ie alles op een rijtje dacht te hebben. Flintspark zuchtte en ging zwaar zitten, waardoor nog meer bloesemblaadjes omhoog vlogen. Wat een stom gezeik ook allemaal.

[Closed]

Onderwerp: Re: It's now or never do 3 jun 2021 - 22:19

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

Bloomblaadjes vielen als sneeuw naar beneden. Prachtige witte blaadjes, en zij had nog gedacht klaar te zijn met het wit. Maar toch stond ze hier, een grote glimlach op haar snoet. New leaf was er, Flintspark was er. Haar oogjes lichtte ietwat op toen ze hem zag, ze zweerde haar hart in haar keel te voelen kloppen. Energiek sprong ze naar voren, voelde het litteken op haar schouders protesteren met iedere stap, maar voor nu vormde dit enkel een herinnering. Een herinnering aan hun teamwork, tegen bloodclan, zij en Flintspark. Ze hadden zij aan zij gevochten. Haar wangen warmde op. "Flintspark!" begroette ze haar teamgenoot, glunderend. Ze drukte kort haar wang tegen de zijne en stapte vervolgens naar achter. Droeg spottedrains advies op het hart terwijl ze naar hem opkeek. "Het is zo mooi hier" ze liet haar blik over hun omgeving glijden voor ze deze terug bracht naar Flint.

xoxo

Onderwerp: Re: It's now or never ma 7 jun 2021 - 12:40

Haar geur bereikte hem eerder dan wat dan ook en liet zijn hart een sprongetje maken. Zijn woede ebde een beetje weg, maar bleef hangen in zijn achterhoofd. Hij moest er rekening mee houden dat er een grote kans was dat hij zich volledig voor schut zou zetten nu, dat dit allemaal voor niets was en dat hij alleen maar zijn kansen aan het verspillen was. Hij draaide zich om toen hij zijn naam hoorde en zijn blauwe ogen gleden over haar gevlekte vacht, voordat zijn blik eindigde op haar gezicht en een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, maar zijn ogen waren nog steeds gevult met de woede die hij voor zichzelf voelde. Het puntje met zijn staart ging langzaam heen en weer en hij spinde zachtjes toen haar wang tegen die van hem aan duwde. "Dank je," zei hij zachtjes. "Niet zo mooi als jij," mompelde hij daarna, nog zachter. Hopend dat ze het niet zou horen, maar wetend dat dat onmogelijk was met de afstand die tussen hen zat.

Onderwerp: Re: It's now or never wo 9 jun 2021 - 20:31

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

De kater spinde toen hun wangen elkaar raakte, Squirrelnose glimlachte warm, wilde al bijna niet meer naar achtere stappen. Bleef dan ook ietwat dichtbij zijn kop hangen, voelde vlindertjes in haar buik rond vliegen, haar wangetjes warmer worden. "Niet zo mooi als jij," mompelde de kater, squirrelnose haar oortjes draaide naar voren, zie je wel, ze wist wel dat ze dichtbij hem moest blijven. Een grote glimlach speelde op haar snoetje toen ze haar blik op de kater liet rustte, een speelse glinstering in haar ogen. "it takes a pretty face to know a pretty face" mauwde ze, haar volume de zijne matchend, een knipoog schoot zijn kant op. Haar oogjes glinsterde in het licht dat door de bloesem heen filterde, haar hart klopte in haar keel. Ze hield hiervan, de spanning die er tussen hun twee lag. Ze hield van zijn aanwezigheid, zijn schattige onhandigheid zodra ze bij hem in de buurt stond. Ze hield van de avonturen die ze samen beleefde, van samen jagen tot zij aan zij bloodclanners de hersenen uit hun kop meppen. Ze wilde iedere dag dingen samen met hem doorbrengen. Samen door de bomen klauteren, oh starclan ze had nog niet eens laten zien wat voor goede klimmerd ze wel niet was! Squirrelnose glimlachte, het antwoord was simpel. Ze moesten gewoon veel en veel meer tijd samen doorbrengen.

xoxo

Onderwerp: Re: It's now or never wo 9 jun 2021 - 20:56

Hij wilde hier blijven, gewoon niet nadenken en hier blijven staan. Haar geur in zijn neus, haar wang tegen die van hem aan. Hij wilde hier blijven en nooit meer omkijken. Weg van alles wat mis kon gaan, weg van alles wat om hem heen gebeurde. Hij voelde de woede weer opborrelen in zijn lichaam en hij sloeg zijn nagels in de zachte aarde onder zijn pootjes. Waarom was hij dit aan het doen? Waarom zou hij zich willen binden als alles om hem heen toch stuk ging? Het was het niet waard, dit alles was 't niet waard. Een zacht gegrom steeg op in zijn keel, maar stokte daar toen hij hoorde wat Squirrelnose tegen hem zei. Hij keek haar even aan, een licht geschrokken blik in zijn ogen. "Waarom?" mompelde hij zachtjes, zijn uitdrukking veranderd naar verslagen. "Waarom doen we ons dit aan?" Hij zuchtte zachtjes en deed een stap achteruit. "Ik had me niet moeten laten meeslepen, dit allemaal is fout." Het deed hem pijn om dit te moeten doen, maar het was de woede op hemzelf die de overhand had momenteel. "Ik wil bij je zijn, maar ik wil je geen pijn doen. En ik kan je niet beloven dat ik je geen pijn ga doen," vervolgde hij daarna. Flintspark keek op, wachtend op de klap die hij hoogswaarschijnlijk zou gaan krijgen nu.

Onderwerp: Re: It's now or never wo 9 jun 2021 - 21:54

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

Zijn houding veranderde, Squirrelnose had oog voor verandering. Een fascinatie voor het nieuwe, maar dit soort nieuws bracht een ander soort interesse in haar op. Toen de kater woedend oogde had ze een stapje naar achtere gezet, maar haar woorden deden zijn houding wederom verandere. Een achtbaan van emoties was het. Ze hield het goed in de gaten. Ze draaide haar oortjes verrast naarvoren toen de kater naar een reden vroeg. Een reden waarvoor? Voor wat ze zei? Vond hij zichzelf lelijk, want als dat zo was dan was hij niet enkel onhandig, maar ook blind. Nog voor ze zelf een antwoord kon vinden legde de kater het haar uit. Waarom ze dit hunzelf aandeden? Voor de pret toch? De vreugde die ze elkaar gaven. Vond hij het niet leuk? Ze fronsde, keek de kater bedachtzaam aan. Argwaan spookte rond in haar acherhoofd. Wat was er fout? Ze hadden het toch leuk? Ini edergeval waren haar vermoedens juist, de kater had haar leuk gevonden. En iets zei haar dat dit nog steeds zo was. "Ik wil bij je zijn, maar ik wil je geen pijn doen. En ik kan je niet beloven dat ik je geen pijn ga doen," kijk, daar was het. Squirrelnose keek de kater kort aan. Het was onzekerheid die sprak, haar speurneus had het al wel door. Maar zij was niet onzeker, zij wist hoe het zat tussen hun. Dacht de kater voor haar te kennen. "Flint" mauwde ze warm. "Je hebt me tot nu toe alles behalve pijn bezorgd, sterker nog, je hebt alles zo veel beter gemaakt" ze keek op naar hem. Hij was niet oke, ze zag het in zijn blik, in zijn houding. Een kat die oke was reageerde niet zo. Er waren dingen gebeurd. En zij zou hem bijstaan. "Als jij bij mij wilt zijn,en ik bij jou." hun ogen kruiste elkaar, de hare vastbesloten. Ze wilde ook bij hem zijn. "Waarom zou je mij pijn doen als je dit niet wilt doen?" ze glimlachte, keek de kater warm aan. Hij was onzeker, had vast eerder andere pijn gedaan zonder dat dit de bedoeling was. Hij was bang voor een herhaling, maar zij niet. Wat ze gaande hadden was goed, geweldig, en dat was alles wat voor haar van belang was. En mocht hij haar ooit pijn bezorgen, dan zou ze het terug doen, simpel was dat. Geen zorg voor nu, want nu hadden ze het goed, geweldig. Ze was sterk en hij was sterk. En samen waren ze een verdomd goed team.

xoxo

Onderwerp: Re: It's now or never wo 9 jun 2021 - 23:28

Waarom zag ze niet wat voor een gevaar hij was voor haar? Het trok aan hem, het verscheurde hem van binnen. Dit zou nooit moeten hebben gebeuren. Hij had het spelletje meegespeeld, maar waarom was het hier op uit gelopen? Zachtjes beet hij op zijn lip, tenminste dat dacht hij, maar de ijzeren smaak van bloed vulde zijn mond. Squirrelnose sprak tegen hem. Het drong maar half tot hem door. Hij was zo druk bezig met zichzelf, met de vervloekte woede die hem aan het opvreten was. Hij wilde gelukkig zijn, maar zijn hoofd liet het niet toe. Alles moest en zou verkeerd gaan en stuk gaan om hem. "Alles gaat stuk om me heen," sprak hij gepijnigd, terwijl hij haar weer aankeek. "Ik wil jou niet stuk maken." Er lag woede in zijn ogen, maar het lag op de achtergrond, het was vooral onzekerheid dat nu naar de voorgrond kwam. "Ik wil bij jou zijn, gelukkig zijn. Maar alles gaat stuk, ik maak alles altijd stuk. Mijn familie is stuk door ons, door mij. Waarom zou ik jou niet stuk maken?" Hij wist niet wat hij er van moest maken. "Het maakt me zo kwaad, kwaad op mezelf, kwaad op alles." Verslagen plofte Flintspark op z'n achterwerk en keek beschaamd naar de grond. Good way to Mousedung up, lover boy.

Onderwerp: Re: It's now or never vr 11 jun 2021 - 14:06

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

"Alles gaat stuk om me heen," zijn stem klonk nog enig sinds boos, maar zijn houding was enkel gevuld met pijn. Squirrelnose liet haar staart en oren ietsjes zakken, keek de kater medelevend aan. Ze zou zo graag willen zeggen dat ze het begreep, maar deed ze dat? Haar leven was tot op kort geleden perfect geweest. Ze had nooit een tegenslag gekend, had een familie om van te dromen. Ze slikte en zette voorzichtig een stapje naar voren, het deed pijn om de kater zo te zien. Verzopen in onzekerheid en onverwerkt verdriet. Verdriet die hij niet verdiende, die hij niet had moeten lijden. Een sympathieke glans kwam over haar oogjes, haar houding verzachtte. "Ik wil jou niet stuk maken." ging de kater verder met diezelfde onzekerheid op haar blik. Squirrelnose schudde langzaam haar kop, zo mocht hij niet denken. "Ik wil bij jou zijn, gelukkig zijn. Maar alles gaat stuk, ik maak alles altijd stuk. Mijn familie is stuk door ons, door mij. Waarom zou ik jou niet stuk maken?" legde de kater verder uit. Squirrel liet haar ogen niet wegglijden, hield ze strak op de kater gericht. "Het maakt me zo kwaad, kwaad op mezelf, kwaad op alles."

"Flint" mauwde ze, haar stem honing zoet en warm. "Je wilt mij geen pijn doen, dat is alles wat ik moet weten, je wilt niemand pijn doen want je hebt een goed hart." ze knikte "Je hebt niks bewust, met wil, kapot gemaakt, niemand kan jou iets verwijten" Ze zette een voorzichtige pas naarvoren "En jij hoeft jezelfs niks te verwijten" De kater had niemand ooit bewust pijn gedaan en het feit dat hij er zo over in zat vertelde haar veel over de grote van zijn hart. Het hart waar zijn voor gevallen was.

xoxo

Onderwerp: Re: It's now or never ma 14 jun 2021 - 16:47

Hij keek op toen haar honing zoete stem tot hem doordrong, maar zijn ogen leken door haar heen te kijken. Hij wist niet wat 'ie er van moest denken. Alles werkte tegen elkaar in, hij voelde zoveel woede in zich, maar bij haar zijn liet het weg ebben. Toch was hij bang dat dat hij uiteindelijk zijn woede niet meer onder control zou kunnen houden en haar pijn zou doen. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij doorkreeg wat ze tegen hem zei, al kon hij zijn brein er nog niet helemaal toe zetten. Het klopte dat hij nooit bewust iemand pijn had gedaan, hoe vaak hij het wel net zou hebben gewild. Hij had de kracht gehad om er tegen te vechten. Maar hoelang zou hij dat gevecht nog kunnen winnen? In een reflex duwde hij zijn kopje tegen haar en begroef zijn kop in haar lange, gevlekte vacht. "Blijf bij me," zei hij zachtjes. "Zou je bij me willen blijven, Squirrelnose?" Voorzichtig keek hij op, zoekend naar haar grasgroene ogen. Hopend dat hij het merendeel van de woede in zijn blik naar de achtergrond had geduwd. Hij wilde gewoon bij haar blijven, voor nu, voor altijd. Want misschien was hij een gevaar voor zichzelf, en misschien was hij een gevaar voor haar. Maar bij haar was hij veilig. Bij haar was alles goed.

Onderwerp: Re: It's now or never di 22 jun 2021 - 11:50

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

Haar woorden drongen tot hem door, ze had een goed paar ogen, zag de verandering in zijn blik. In zijn stand. Een kleine glimlach kroop op haar hoopvolle gezicht, voor iemand die nog nooit eerder zo'n gesprek had moeten voeren. Deed ze het toch wel behoorlijk goed. De kater drukte zijn kop in haar dikke pels, ze leude haar kin erop in een warme ontarming. "Blijf bij me," ze bewoog haar kop terug om de kater zijn blauwe ogen te kunnen ontmoeten. "Zou je bij me willen blijven, Squirrelnose?"

De kleine kattin hoefde niet lang na te denken over haan antwoord. Want eerlijk, ze wilde nergens liever zijn. Zo dichtbij elkaar, kon niks anders haar nog schelen. En dat voor een kattin met het aandachtsvermogen van een eekhoorn. "Ik ga nergens heen, gekkie" mauwde ze zacht, drukte haar kop tegen de zijne en krulde haar pluizige staart om hem heen. Voor dit onhandig eitje was ze er altijd.

xoxo

Onderwerp: Re: It's now or never