James
17
Actief
“There is no fulfillment that is not made sweeter for the prolonging of desire”
| |
|  Onderwerp: ✥ Immobile  wo 27 jan 2021 - 15:36 | |
| De pointed poes was weer een boos weggestormd van een van haar trainingen. Wees allemaal theorie, daar had ze toch geen ene kikkerkont aan. Ga zitten en luisteren. Ze was toch geen kit meer die naar verhaaltjes wilde luisteren. Ze moest toch dingen gaan doen? Je kon toch onmogelijk je prooi of je tegenstanders dood verhalen. Nou op de manier hoe haar mentor het deed zou het misschien nog wel een optie zijn. En ze had het echt een kans gegeven hoor. Maar als haar nog een keer werd vertelt hoe je moest sluipen, zonder werkelijk te mogen gaan sluipen, zou ze imploderen. Met haar vast iets opgezet over haar ruggengraat, hierdoor een kleine manenkam makende, kwam ze het kamp in. Het was best een eindje lopen geweest voor een ongetrainde kat, maar dat maakte niet uit. Ze verborg haar verzwaarde adem en verwarmde voorhoofd dan ook terwijl ze zichzelf uitschudde en prompt neer plante in het kamp. Ze was het hier helemaal niet mee eens en ze zou ze laten zien ook. Ze zou een betere manier vinden om warrior te worden.
+ One of Renskes |
|
Renske
66
Actief
If your dreams don't scare you, then they aren't big enough
| |
| | Onderwerp: Re: ✥ Immobile ma 15 feb 2021 - 17:51 | |
| Instead of being afraid
I could become something to fearAdderpaw, het klonk zoveel beter! Adderpaw was nu eindelijk geen kind meer, het was niet meer te horen in zijn stem. De slungelige, jongeman keek een beetje uit de hoogte. Hij vond zichzelf altijd al beter dan de rest, zo was het nou eenmaal. Hij was degene die in de leiders den sliep, hij was degene wiens moeder trotser op hem was dan wie dan ook. Zijn moeder stond altijd achter hem en hij kon alles flikken wat hij wilde. Het was fantastisch. Zijn blik werd ook gevangen door een heethoofd van een apprentice. Hij grinnikte. Wauw, wie had doorns in haar nest gestopt? Hij herkende haar, ze was ietsje ouder dan hij was. Hij was meteen geïntegreerd. Wie had zulke emoties in haar aangewakkerd? Adderpaw liep naar de poes die zichzelf dramatisch neer had gelegd in het kamp, duidelijk op zoek naar reactie, waarom zou je dat anders doen? Maar oké, hij zou het doen. Actie-reactie. Hij vond het ergens ook gewoon grappig. ‘Oh nee! Wat is er aan de hand?’ miauwde hij op een wat overdreven manier. Verder maakte hij geen grapje, het was aan haar of ze het sarcastisch of serieus zou opnemen.
|
|
