[Open]And they swear on another one's life

_{De wereld was vreemd, maar Shadowclan was misschien nog vreemder. Of het was enkel degene naar wie ze moesten luisteren, die voor de clan een onbekende was geworden. Brokenpaw zelf kon er weinig over zeggen, enkel zijn bek stil houden in de hoop niet iets stoms te zeggen. Want het was hem erg duidelijk dat als iets al in het verkeerde keelgat van Acornstar schoot je er vlug uit kon liggen. Hij was hier om zichzelf gewoon te kunnen bewijzen en als dat betekende dat hij zijn tong moest bijten totdat hij het bloed zou proeven om stomme zinnen tegen te houden, dan was dat maar zo. Ooit kwam het wel weer goed, dan was Acornstar weer normaal of gewoon weg. Een dag dat alles weer een beetje zoals ouds kon worden. Of in elk geval waarin hij geboren was. Natuurlijk had hij al gehoord van oudere katten dat het vroeger minder streng was, maar ook het verraad van de vorige leider en van Bloodclan. De pijn die ze hadden geleden was nog steeds aanwezig. Ook bij Acornstar gokte hij dan, maar waarom leek hij het dan te richten op de katten die op hem vertrouwde?De grijze kater schudde zijn kop even, hij wist dat hij er niet over na moest denken. Als hij nou gewoon verder ging met alles en afwachtte, dan kwam het vast wel goed. Zoals nu, hij checkte even de grens en daarna zou hij op jacht gaan. Er lag nog een hoop sneeuw, al leek het minder te zijn dan eerst. En het voelde ook wat zompig aan. Maar als hij de anderen moest geloven duurde het niet lang voordat Newleaf hier was. Dat was een moment van nieuw leven en misschien ook nieuwe kansen. Wie weet wat voor wonders er allemaal konden gebeuren dan. Hij liep langs het donkere pad, bijna erop zelfs. Kijkend naar de overkant waar Thunderclan leefde. Zou hij er eentje kunnen zien? Hij had nog geen katten van de andere clans gezien en was onderhand wel een beetje benieuwd.

-Open(speelt zich nog af voor de flood)}