[OPEN] The tale of Barry B. Benson

My fire is starved of oxygen

Koude dagen vervlogen sneller als de sneeuw dooide. Langzaam maar zeker zagen vroege voor jaars planten hun kans om, gevoed met het smeltwater, te groeien. Boven de grond kwamen ze langzaam te voorschijn, een enkeling met bloem en al. Met zachte blik bekeek de kater de jonge flora, verleid door de mooie kleuren, gerustgesteld door het teken. Het bewijs dat new leaf spoedend haar gezicht weer zou tonen. Een onschuldig insect trok de aandacht van de deputy echter al gouw weg van de mooie kleuren, deed hem het op een zacht loopje zetten. Bijen waren zijn favoriete dieren, zoals ze van bloempje naar bloempje vlogen, genoten van hun bijen leventje. Een simpel leventje, zo oogde het, deed de kater er aan herinneren om blij te zijn met het schaarse arsenaal aan kleine dingen. Onbelangrijke goeden dingen. De kater glimlachte toen het beestje haar rust plekje op een bloem gevonden had, boog nieuwsgierig zijn kopje naar beneden. Zijn ogen stralend in het zwakke zonlicht, bekeek hij het gestreepte ding terwijl het haar werk deed pollen op te pikken. Natuurlijk, hijzelf had geen flauw idee wat het zes potige ding allemaal aan het ondernemen was. Maar zoals het er naar uitzag leek het wel van levens belang. Hij glimlachte zachtjes, uiterst vermaakt, geïnteresseerd, bewoog hij ietwat dichterbij, nieuwsgierig uit te vogelen wat het nou allemaal aan het ondernemen was. Helaas had de bij echter geen pret, voelde zich maar erg bedreigd onder de nieuwsgierigheid van de deputy. Groot als deze was had hij geen enkel oog voor de onschuld er in, zag het als een persoonlijke aanval. Sneller in beweging dan de kater mogelijk kon nadenken schoot het bijtje omhoog, prikte hem zo in zijn snoetert. Verontwaardig stapte de kater naar achter, schold in de pijn die door zijn kop heen sneed. Keek met grote ogen neer op de oorlogsmisdadiger, nu schokkend op de grond liggende. De deputy knipperde met zijn tranende oogjes, voelde zich verraaden. Zou bijna het diertje vertrappen als zijn moralen hem niet tegen gehouden hadden. Keek enkel toe in pijn, verdriet en woede toe, terwijl zijn gestreepte ex beste vriend zijn laatste adem uithaalde.

[Open]

A flicker in the howling wind

Thank you Sarah!

Ze had gedacht dat het haar misschien goed zou doen om even een tocht buiten het kamp te maken. Om te proberen haar conditie toch weer wat op te krikken, maar ze had het er eerlijk zwaar mee. Haar ademhaling was wat zwaarder en het kostte haar moeite om de ene voor de andere poot te zetten, maar opgeven wilde ze nog niet. Wat ze daardoor alleen niet doorhad was dat ze in de buurt was van een andere kat. Niet tot ze deze hoorde schelden en wat geschrokken keek ze naar de deputy. Wat was er gebeurd dat Blazesong aan het schelden was? "Wat is er?" Ze begreep niet goed wat er gebeurd was, omdat ze niet had zitten opletten, maar dit kon niet veel goeds betekenen toch?