Dovepaw wist dat Brokenpaw haar niet zou geloven, daar kende ze elkaar te goed voor. "Dat is niet waar Dovepaw, dat is niet waar! Er was geen Das! Er was helemaal niets! Je liegt!" Brokenpaw's ogen stonden leeg. Het deed Dovepaw pijn om dit te moeten horen, maar ze kon haar de waarheid niet vertellen. Dat zou haar dood worden, dat had Dangerdance er nog goed ingewreven. "Vertel me de waarheid Dovepaw, alsjeblieft vertel me de waarheid, dit is niet de waarheid, dat weet jij net zo goed als ik. Vertrouw me alsjeblieft.." Brokenpaw's ogen stonden leeg en verdrietig. Dovepaw keek naar haar witte voetjes en zweeg even.''Dat is de waarheid Brokenpaw, en niks anders.'' Dovepaws stem klonk zwak en ze sloot haar ogen. ''Alsjeblieft Brokenpaw, ik wil er niet over praten. Het brengt teveel slechte herinneringen terug. Dus alsjeblieft...'' Haar stem stierf weg en haar tere lichaampje rilde even. Het idee al bracht haar de rillingen toe. Zodra ze haar gele ogen opende keek ze Brokenpaw vol angst aan. ''Het is gewoon zo Brokenpaw,'' fluisterde ze heel zacht en liet haar kop op haar poten zakken.
-heeeeeeeeeeel laaaaat