Foolish little mouse, you're doomed!

Voorzichtig liep Coppersong door het skyclan territory heen. Hij keek eventjes rond terwijl hij voorzichtig snoof. Hij was aan het jagen voor zijn clan en dit wou hij goed doen. Zijn ogen vernauwden zich eventjes tot spleetjes en zijn dikke staart zwiepte eventjes door de lucht, net een vaandel. Hij kon duidelijk een spoor van muis ruiken. Dit maakte dat hij zich nog erger focuste dan dat hij al deed. Langzaam sloop hij verder, elke bron van geluid zorgvuldig uit de weg gaande. Hij zag de muis nu, het was een bruin beestje, niet zo dik meer en met grote oren. Kleine muis... Je bent verdoemd, ging er geamuseerd door zijn hoofd heen, daarna zette hij zich af en maakte hij de muis met een vlugge beet dood.

Met een swierende staart sprong Charcoalflare van tak naar tak. Haar slanke, tortoiseshell lichaam spande zich tijdens elke sprong aan. Het waren afstanden die alleen SkyClan katten zouden kunnen halen. De poes was in de ochtend al vroeg uit het kamp vertrokken, had twee eekhoorns gevangen en nam nu even de tijd om voor zichzelf door het territorium te struinen. Heerlijk was dat, hoewel ze het nog prettiger vond om met anderen van haar Clan rond te hangen. Het liefst was ze bij haar vrienden, middenin een groep katten en dan met iedereen kunnen opschieten. Je maakte echter geen vrienden zonder ook enkele vijanden te maken, maar die waren haar niet belangrijk genoeg. Het feit dat ze met genoeg katten kon opschieten was haar voldoende, ze schonk geen aandacht aan de katten die haar niet mochten. De poes tuurde in de verte en zag een lichte kat over de bosgrond lopen. Snel klom ze naar beneden en zag nog net hoe hij een muis ving. Het was een kat van haar Clan. 'Mooie vangst' zei ze vriendelijk, spontaan. Haar mondhoeken krulde omhoog in een vriendelijke glimlach, terwijl ze het laatste stukje uit de boom naar beneden sprong. Met een zachte plof raakte haar poten de grond en stond de kleine poes met 4 poten in het gras dat er groeide.

Voorzichtig legde hij het warme lichaampje van de muis neer in het zachte gras, tussen zijn twee witte voorpoten. Eventjes bleef hij zitten. Hij moest eventjes nadenken wat hij nu moest gaan doen. Hij schrok op toen hij ineens een stem boven hem hoorde. Sinds wanneer kwamen er stemmen uit de lucht? Zijn kop schoot omhoog met een geschrokken blik. Maar ondertussen was Charcoalflare al op de grond terecht gekomen, waardoor hij naar een lege plek keek. Nog steeds verwonderde hij zich dus of er soms spoken waren. "Hallo..?" Vroeg hij aan de lucht, totdat hij eindelijk zag dat er wel degelijk een kat was. "Oh! Hallo!" Miauwde hij opnieuw, ietwat beschaamd dat hij zo'n stomme fout had gemaakt.

Vrolijk en ietwat nieuwsgierig keek ze Coppersong aan. Hij keek nog even naar de lucht, naar de takken van de bomen waar ze zojuist was geweest. Net alsof er nog iets was, iets dat zij niet kon zien, maar hij wel. Aan de reactie was echter te horen dat hij zich had vergist, aangezien zij de enige was die hier rondhing. Haar mondhoeken schoten wat meer omhoog bij de aanblik van hem, terwijl hij haar ietwat beschaamd groette. 'Hoi' zei ze vriendelijk, waarna ze ging zitten op de bosgrond en haar staart rond haar pootjes sloeg. Een koude wind streek door haar vacht, het was duidelijk te merken dat het bladkaal was. En hoewel er kittens waren gestolen van de andere Clans en er minder prooi was, liet ze haar vrolijke uitstraling niet los. 'Was je klaar met jagen, of vind je het gezellig als ik mee kom?' vroeg ze toen. Natuurlijk kon je er wel de hele tijd omheen draaien, maar daar werd geen prooi mee gevangen. Het was ook belangrijk om je Clangenoten goed te kennen. Niets beter dan goede vrienden om je dagen mee te slijten. Waar je anders naar toe zou moeten gaan voor steun.. Charcoalflare schudde even met haar staart, aangezien er sneeuwvlokjes op waren blijven hangen.

[Ik moet nu gaan, morgen zal ik weer reageren ^^]

Een vriendelijke begroeting liet zijn blik weer omhoog komen van zijn witte tenen. "Hoi," Groette hij terug, een beetje voorzichtig. Hij had zichzelf immers goed voor schut gezet net. Wat moest hij anders zeggen? Maar Charcoalflare was zo spontaan dat ze het gesprek aan de gang hield. 'Was je klaar met jagen, of vind je het gezellig als ik mee kom?' Vroeg ze aan hem. Coppersong knipperde met zijn ogen, ietsjes verbaasd. "Oké," Reageerde hij, "Ik... Was nog niet klaar met jagen nee, ik denk niet dat Duststar of Silverfang genoegen nemen met een mager muisje," Zei hij. Opnieuw straalde hij ongemak uit. Hij was bang dat Duststar of Silverfang boos op hem zouden worden als hij niet genoeg ving.

Onderwerp: a sound vr 13 jan 2012 - 20:56

Trueheart sprong van tak naar tak met haar oren gespitst op geluiden van prooi. Opeens bleef ze staan op een tak, Ze hoorde iets en toen ze goed luisterde hoorde ze dat het katten waren! ze keek om zich heen en luisterde nog eens goed. Toen ze wist waar het geluid vandaan kwam ging ze er naartoe. Ze sprong lenig van tak tot tak. Eenmaal boven de katten schudde ze zich uit en alle sneeuwflokjes vielen naar beneden. Toen de sneeuwvlokjes bijna bij de grond waren sprong ze van de tak naar beneden en kwam tegelijk met de sneeuwvlokjes beneden. ''Hoi, wat doen jullie?'' Vroeg ze aan Coppersong en Charcoalface.

Weer glimlachte de poes. 'Silverfang en Duststar zullen blij zijn met elk beetje prooi, maak je maar geen zorgen' zei ze tegen Coppersong. Charcoalflare stond op en keek even om zich heen. 'Waar zullen we heen gaan om te jagen?' vroeg ze aan hem. Waarschijnlijk was de prooi hier al weg, aangezien ze de katten geroken moesten hebben. Plotseling was er een nieuw geluid te horen. Een paar kleine takjes en wat sneeuw vielen uit de lucht. Dit duidde erop dat er een kat in de bomen was. Even later kwam Trueheart naar beneden gesprongen. Charcoal keek haar aan en knikte even. 'Coppersong was aan het jagen en ik stelde voor om met hem mee te gaan' zei ze tegen de kat. Haar blauwe ogen gleden even over de tabby vacht van de poes, om daarna weer op het winterlandschap te blijven hangen. Het zag er prachtig uit, al die sneeuw, alleen betekende het wel minder eten voor de Clan. Duststar was zelfs ziek geworden door de kou en had een leven verloren. Ze wist nog hoe gespannen Silverfang was geweest toen zijn vriend er slecht aan toe was.

Charcoalflare knikte naar haar en zei toen: "Coppersong was aan het jagen en ik stelde voor om met hem mee te gaan." en vervolgens bekeek charoalflare de grijze poes. ''oh leuk mag ik mee, ik wilde ook gaan jagenen gezelschap is altijd wel leuk" antwoorde Trueheart. ze zag dat Charcoalflare naar de sneeuw keek. Het was bladkaal en het sneeuwde al. het was natuurlijk wel mooi al die sneeuw, maar het betekende wel dat er minder prooi zou zijn en dat de clan het moeilijk zou krijgen. toen keek ze naar coppersong, de kater viel bijna helemaal weg in de sneeuw met zijn deels witte pels. daarintegen had charcoalflare een hele donkere vacht met blauwe ogen.

'Silverfang en Duststar zullen blij zijn met elk beetje prooi, maak je maar geen zorgen' Miauwde Charcoalflare. Een zacht glimlachje liet zijn mondhoeken omhoog krullen, "Dat hoop ik dan maar," Miauwde hij. Geschrokken keek Coppersong op toen er opnieuw een kat tevoorschijn kwam. Een poes genaamd Trueheart als hij het goed had onthouden. Niet dat hij dat zeker wist, maar goed. Hij schudde zijn dikke, wollige pels eventjes uit en keek eventjes naar de sneeuw die gestaag uit de hemel viel. Hij had nu echt mazzel met zijn pels, het hield de kou wel buiten. Als hij zijn vacht ietwat opzette dan. "Hallo Trueheart," Groette hij beleefd. Hij tilde zijn linkervoorpoot en hij gaf een lik over zijn sneeuwwitte tenen als een rustig gebaar. Hij luisterde stilletjes naar Charcoalflare en naar Trueheart, en reageerde niet. Hij vond het wel best zo. Meer gezelschap? Prima. Hij kwam uit zijn zittende positie omhoog en zwiepte met zijn wollige staart ietwat heen en weer. "Zullen we dan maar gaan?" Opperde hij rustig, zijn kop ietwat vragend scheefhoudende terwijl hij sprak.

Coppersong begroette haar en ging zitten. Vervolgens begon hij zijn poot te wassen. Toen stond coppersong op en vroeg: ''zullen we dan maar gaan?'' ''Oke, waar gaan we heen?'' vroeg trueheart. Toen stond ze op en keek vragend naar Coppersong en Charcoalflare. Afwachtend stond ze daar. Ze vroeg zich af of ze veel zouden vangen. Er was niet veel prooi te vinden en als je prooi vond was het waarschijnlijk erg mager. Ze dacht terug aan hoe ze zich door de bomen had bewogen, ze had geen vogeltje gezien. en hier had ze ook nog niks geroken. Ze bad tot de starclan dat ze wat zouden vangen.

Onderwerp: Re: Foolish little mouse, you're doomed!