Koud

"Nou, daar heb je je eerste prooi alvast", miauwde Cardinal terwijl ze met een poot tegen de koude vogel duwde die ze niet ver van de grot hadden aangetroffen. Het arme beestje moest uitgeput of doodgevroren zijn. Het zag er niet uit alsof er veel vlees aan zat, maar iets was beter dan niets, nietwaar? Ze keek op naar Frozen. "Waar wilde je verder heen, eigenlijk?" Het idee was een solojacht met Cave Guardbegeleiding, maar Cardi had nog niet naar de details van het uitstapje gevraagd.

- eerste post voor Frozen

Frozen bewoog geamuseerd met haar oortjes toen ze de koude vogel zag liggen. Ze boog zich naar voren en snuffelde aan de prooi. Het rook niet rot en er zat nog genoeg vlees aan om minstens één kitten te kunnen voeden, dus ze schoof de prooi naar binnen. “Het is beter dan niks,” zei ze met een warme glimlach tegen Cardinal. Ze zou vandaag alleen gaan jagen, maar dan wel met een Cave Guard om haar te begeleiden. Het was lang geleden dat ze dat nog eens gedaan had en ze vond het wel leuk dat het Cardinal was die met haar mee zou gaan. Ze vond het leuk hoe de poes zo enthousiast kon doen en echt van het leven leek te genieten, twee attributen die zeker wel van pas kwamen als je de koude winter in de bergen wilde overleven. “Waarom maken we er niet een avontuurlijk stapje rond ons territorium van? Anders is het voor jou ook maar zo saai,” grapte ze naar Cardinal terwijl ze de eerste stappen naar buiten zetten. De frisse wind voelde fel aan, maar wel goed en Frozen sloot even genietend haar groene ogen.

"Klinkt niet verkeerd", miauwde Cardinal toen de ander een avontuurlijk stapje voorstelde. Ze wist dat Frozen letterlijk een rondje door het gebied voorstelde, maar Cardinal kon het niet laten met een lichte grijns te denken aan andere dingen die onder de noemer 'avontuurlijk uitstapje' konden vallen. "Ik zal me vast niet zo gauw vervelen hoor. Jij hebt je prooien om te achtervolgen en ik heb jou." Ze waardeerde wel dat Frozen een beetje rekening met haar begeleidster hield, het gaf maar weer aan hoeveel vriendelijkheid de Prey Hunter bezat. Hemel, Cardinal moest wel eens samenwerken met Prey Hunters die het liefst uren stil voor een konijnenhol zaten te wachten tot zo'n beest naar buiten kwam. Dán verveelde ze zich pas. Nee, vandaag zou stukke beter worden.
De wind was fel en ijzig, maar Cardinals dikke, maar dikke wintervacht hield de ergste kou wel buiten. Zodra ze buiten stond liet ze meteen haar blik langs het hemelgewelf leiden. Geen adelaars te zien. Tot nu toe was de kust veilig.

Frozen’s mondhoeken drukten zich nog wat meer omhoog toen Cardinal het een leuk idee leek te vinden, om vervolgens te lachen toen Cardinal haar woorden sprak. Ze wierp de poes een overdreven suggestieve blik toe en sloeg toen plagerig met haar staart tegen het oortje van de poes aan. “Zo kun je het ook stellen,” zei ze toen lachend. Ze vond Cardinal echt wel aangenaam gezelschap en haar plagerige opmerkingen maakten het tripje eigenlijk nog leuker. Ze gingen een leuke middag tegemoet, daar was Frozen zeker van. “Well, follow the leader,” zei ze op een plagerige toon, waarna ze even kort nadacht over waar ze eerst naartoe zouden gaan. “Zullen we bij the Redwood beginnen dan maar?” vroeg ze met een glimlach. Ze wist dat, nu dat het zonnetje wat door begon te breken, het een prachtige gloed zou geven in het woud en niet alleen zou dat gunstig zijn voor haar om te jagen, maar het zou ook nog eens een mooi uitzicht geven en dus had Cardinal iets om naar te kijken. Misschien konden ze zelfs een wedstrijdje boomklimmen uitproberen, wie weet.

Cardinal staarde Frozen even recht aan, speels teruggrijnzend. Oké, de ander was een beetje te oud om serieus mee te flirten, maar een klein beetje kon geen kwaad. Cardi zou ook niet ontkennen dat ze als To-be wel een klein beetje een crush had gehad op een van haar beautyvoorbeelden. Frozen droeg die lapjeskatvlekken goed. Cardi rekte zich nog een keertje uit om wat soepeler te worden terwijl de Prey Hunter nadacht over hun bestemming. "Redwood klinkt prima", miauwde Cardi, akkoord met het besluit. Tussen de bomen woei het tenminste ook niet zo hard.

“Dan Redwood it is,” zei Frozen met een knikje, waarna ze zich omdraaide en koers begon te zetten naar het woud. Ze hield haar pas echter in zodat ze naast Cardinal kon lopen. Waar andere Prey Hunters het misschien belangrijk vonden om zich te focussen op hun taken vond Frozen het veel belangrijker om te weten hoe het met haar Tribemates ging. Het was altijd zo saai om een hele tocht te doen met een Cave Guard en dan geen woord met elkaar te wisselen terwijl de stiltes ook gewoon opgevangen konden worden met een leuk gesprek. Frozen zou haar serieuze jachtskills wel bewaren voor als het moment daar was. Ze draaide haar kopje naar Cardinal en glimlachte warm naar haar. “Hoe gaat het met je?” vroeg ze op een warme toon. Een ietwat plagerige blik verscheen in haar ogen. “Ben je nog een knappe tom cat of she-cat tegengekomen?” Ze wist dat Cardinal’s voorkeur sowieso bij she-cats moest liggen, maar wie weet vond ze tom cats ook wel leuk om naar te kijken. En hoewel Frozen al wel een dagje ouder begon te worden, ging ze niet ontkennen dat ze nog steeds niks leuker vond dan het hebben over het liefdesleven van anderen.

Op pad naar de Redwoods was er nog genoeg tijd om een praatje te maken voordat Frozen in ultrastille-Prey-Hunter-sluipmodus moest gaan (en Cardinal in probeer-niet-al-te-veel-kabaal-te-maken-ook-al-ben-je-dan-een-lompe-Cave-Guardstijl. Ze was voor een wachter niet eens zo heel slecht in sluipen, maar ze was nu eenmaal niet zo licht als een veertje, dus kon je het haar kwalijk nemen dat haar passen niet honderd procent geluidloos waren? Ach ja, er waren altijd wel van die knorrige Prey Hunters die schuld voor iedere gemiste prooi op hun vergezellende Cave Guards afschoven. Gelukkig was Frozen aardiger dan dat). Cardinal grijnsde bij de vraag. "Oh, een paar", miauwde ze achteloos. Al moest ze toegeven dat ze de laatste tijd weinig kansen had gehad. Misschien had de Tribe weer eens wat nieuwe aanwas nodig, en dan alsjeblieft niet alleen maar oudjes en half-blinden. Gewoon eens een reiziger van haar leeftijd met spannende verhalen en een leuk snoetje. Was dat te veel gevraagd? Ach, niet dat de Tribe al helemaal uitgeput was. Ze kon op zijn minst al één knappe, gracieuze Prey Hunter bedenken met wie ze best... nóg een beetje nader kennis zou willen maken.

De achteloze toon gaf aan dat wie ze dan ook had ontmoet, het niet echt een memorabele ontmoeting was geweest en er dus niks van gekomen was. Frozen liet haar blik over haar schouder glijden om de Cave Guard aan te kijken en ze moest haar lach onderdrukken toen ze de blik in de ogen van Cardinal zag. “Maar niemand die echt je aandacht trok en die je beter wilt leren kennen dus?” vroeg ze op een licht plagerige toon door. Ze liet haar blik weer naar voren glijden en nam de omgeving alert in zich op. Het wilde niet zeggen dat omdat ze aan het praten was met Cardinal dat ze daarom minder alert was voor haar omgeving. Gelukkig duurde het nog even voor ze bij the Redwoods aan zouden komen en hadden ze dus nog genoeg tijd om over Cardinal’s liefdesleven te praten. En waarschijnlijk zou die van haar dan ook wel volgen.

Zo zo, Frozen was nieuwsgierig. Het gevoel was Cardinal niet vreemd. Er was maar één ding beter dan een roddel en dat was een roddel over liefde. Waarom was het zulke belangrijke informatie wie op wie viel? Ze zou het niet uit kunnen leggen, maar iedereen moest toch wel die ontzettende aandrang voelen om het allemaal te weten, om met veelbetekenende glimlachjes naar elkaar te kijken zodra iemands crush voorbijliep, om semi-ontzet 'echt?' te kunnen zeggen als je het hoorde van een koppel dat je nooit samen had verwacht, en ontroerd te zuchten als je hoorde dat die ander ook van die ene hield. Maar in zulke waardevolle informatie moest je terughoudend handelen. Anders was het niet leuk. "Hmm, misschien", miauwde ze dan ook met een speelde grijns. "En jij dan? Nog een leuke collega of een stoere Cave Guard op het oog?" Het was altijd een beetje raar, nadenken over het liefdesleven van katten die ouder waren dan jij, maar Frozen was nog jonger dan Cardi's vader, dus het was nog niet al te vreemd.

Er speelde een geamuseerde glimlach om Frozen’s lippen toen Cardinal een terughoudend antwoord gaf. Geen afwijzing en ook geen bevestiging. Vervolgens volgde er dezelfde vraag en hoewel Frozen er wel graag over wilde spreken, was ze niet van plan om snel in haar kaarten te laten kijken als Cardinal dat ook niet deed. Zo was ze dan ook wel weer. “Ik kan wel concluderen dat ik één bepaalde kat ontzettend begin te waarderen, ja,” zei ze op een samenzweerderige toon en ze gaf Cardinal een knipoogje. Ze richtte haar blik weer naar voren en toen ze geritsel in de struiken zag, gaf ze een teken met haar staart dat Cardinal stil moest zijn. Ze bleef rustig zitten en zag hoe een muis nietsvermoedend uit de struiken kwamen en in de grond begon te graven. Frozen hield haar staart van de grond af en sloop lichtvoetig dichterbij. Ondanks dat ze best een groot lichaam had en ze veel spieren had van het vele jagen en rennen door het gebergteterrein wist ze haar poten zodanig neer te zetten dat de muis haar veel te laat in de gaten had. Frozen doodde de prooi en begroef deze, waarna ze weer naar Cardinal keek en opnieuw ondeugend lachte. Nu zouden de vragen vast wel gaan komen.